ZEVAHİR

9.BÖLÜM-ZAFER

Keyifli okumalar :)

9.
BÖLÜM-ZAFER-
Kazanmaya
mahkum olanlar için esaretten başka bir şey değildir.

Arın dün yaşananlardan ötürü çok kızmıştı Asel'e. Bu kadın kendini ne zannediyordu da onları aşağılamaya çalışıyordu. Şimdiye kadar Asel'e olan tutumu için hep annesine kızsa da dün o burada yokken yaptıklarını öğrenince, nedenini anlamış ve hak vermeye başlamıştı. Bu kız tam bir baş belasıydı.

Neyseki Pars'ın onlara devrertiği hisseler sayesinde artık istediği gibi hüküm süremeyecek at koşturamayacaktı şirkette.

Açıkçası bu şirketçilik oyunlarından hiç hoşlanmıyordu. Evet Karapınar ismine bir teknoloji şirketi kurmuştu ama bunu sırf büyük  babası istedi diye onun soy ismi üzerine yapmıştı zira babası Murat Kurdoğlu zaten çok zengin bir adamdı ve büyük babasının hiç bir şeyine ihtiyaçları yoktu.

Zira Asel'e bırakılan servetin elli katı büyüklüğündeydi zaten Kurdoğullarının serveti.

Annesinin de ihtiyacı yoktu bu şirkete, kendisinin de, ama annesi Nevra hanım kendi haklarına sahip çıkıp geri adım atmamak konusunda kararlı gibiydi.

Bunu sırf Asel'e veya büyük babasına karşı kasten yaptığı belliydi ama yine de, Arın onun hesaplarına karışmak niyetinde değildi.

Soğuk bir savaş başlıyordu annesi ve Asel arasında. Annesi kendinden ziyadesiyle emin olsa da Asel de boş biri değildi..

Camın diğer tarafında kendini tamamen dosyalar gömmüş olan kadına kaydı bakışları. Masasının üstü dosyalarla doluydu ve hepsini tek tek inceleyip bilgisayara geçirmeye çalışıyordu.

Tüm bu dosyaların hepsini bilgisayara geçirmeyi düşünüyorsa bu kız aptalın tekiydi. Kim böyle bir işle bu kadar zaman kaybeder di ki?

Üstelik bu görevi bir başkasına vermek yerine bizzat kendisi yapıyordu.

Burada henüz kimseyi tanımadığı için kime güvenmesi gerektiğini bilmiyordu ve dün toplantıda ona inanamayan onlarca insanı bir arada görmek gururuna dokunmuş olsa gerek her şeyi tek başına halletmeye çalışıyor gibiydi.

Arın'ın onu tanımak isteyen bakışları uzun uzun gezindi genç kızın bedeninde. Siyah saçlarını gevşek bir topuz yapıp kalem yardımıyla tutturmuştu.

Gözlerinde ki siyah çerçeveli gözlükler sevimli bir görünüm sunsa da üzerindeki pudra rengi mini elbise gözlüklerinin aksine daha da çekici bir hava katmıştı ona.

Genç kızın her santiminde özenle gezinirken bakışları, usulca kaydı çıplak ayaklarına. Topuklu ayakkabılarını çıkarıp masanın kenarına iterken ayaklarınıda üst üste atarak oturmaya başlamıştı koltukta.

Her ne kadar kabul etmek istemese de Arın, bu kadının onu kendine çeken bir tarafı vardı. Sanki o sır gibi bakan gözlerinde sakladığı bir gizem vardı Arın'la ilgili.

Asel'in gözlerini ekrandan ayırmasıyla, anında gözlerini kızın üzerinden çekip önündeki bilgisayara odaklandı.

Arın kendi kendine hararetle çalışıyor gibi görünürken aslında tek yaptığı ekranda geliştirmekte olduğu bilgisayar oyunuyla bakışmaktı. İlginç ama Oyun tasarlamayı seviyordu. Bunu şimdilik bir eğlence olarak yapsa da, ileride belki oyun sektörüne de atılırdı.