Akane's POV
Bakit hindi ako makagalaw? Anong nangyayari sakin? kaasar!
"Xavier magiging ayos lang siya. 'Wag ka ng mag-alala diyan." Narinig kong sabi ni Dylan kay Hottie ko. Pinipilit kong imulat ang mata ko pero hindi ko magawa. Kahit na maigalaw ko lang ang mga daliri ko ay hindi ko na magawa. Parang naging paralisado ang buo kong katawan.
"How am i not supposed to worry! She's been lying here for almost 1 week!" Balisang sabi ni Hottie ko.
SERIOUSLY?! 1 week?!
Nakinig nalang ulit ako sa pinaguusapan nila. Wala na akong magawa kundi ang makinig sa kanila. Gising ang diwa ko pero ang katawan ko patay! T-teka! Hindi kaya dahil ito sa lason na iyon?
Napaisip ako bigla. Maaari nga ang lason na iyon ang dahilan. Pero bakit hindi ako nagigising? Narinig ko ang tunog nang pagbukas ng pintuan. Pamilyar ang aura na iyon! Aki!
"Teka anong ginagawa mo dito?" Narinig kong tanong ni Hottie ko. Imbis na sagutin siya ni Aki ay naramdaman ko siyang lumapit sakin.
"HOY! ANONG GAGAWIN MO SA KANYA!?" Galit na tanong ni Hottie ko. Naramdaman kong hinawakan ni aki ang ulo ko. Narinig ko siyang napamura.
"Stay strong akane... i will help you." narinig kong sabi ni Aki. Gusto ko sanang sumagot pero hindi ko magawa.
"Anong ibig mong sabihin?" Takang tanong ni Hottie ko.
"She's been poison." Cold na pagkakasabi ni Aki. Kahit hindi ko sila nakikita ay alam kong gulat ang mga reaksyon nila.
"WHAT!" Sabay-sabay nilang sabi.
"How did you know that she's been poison?" Narinig kong tanong Sam. Naramdaman ko nalang ang isang bagay na tumusok sakin. Kung hindi ako nagkakamali isang temporary antidote iyon na gawa niya. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko. Medyo malabo ang naaaninag ko hanggang sa luminaw ang paningin ko. Lahat sila ay nakatingin sakin na halatang mababakas ang pag-aalala.
"Are you okay? May nararamdaman ka pa bang masakit sayo?" Nag-aalalang tanong nila sakin. Umiling lang ako at ngumiti ng bahagya.
"Merci Aki. Je te dois ma vie cette fois." (Thank you Aki. I owe you my life this time)
Napansin kong kumunot yung mga noo nila at nagtatakang nagpalit ng tingin sa amin ni Aki. "Tu n'as pas à me remercier. C'est juste un antidote temporaire." (You dont have to thank me. Its just a temporary antidote)
"Je vais y aller maintenant. Prends soin de toi." (I will be going. Take care)
Ngumiti lang ako at nagwave sa kaniya. Nang makaalis siya ay nilingon ko silang lahat na nakakunot ang mga noo.
"It's french." Nakangiti kong sabi sa kanila.
"Marunong kang mag french?" Manghang tanong ni Dylan. Tumango lang ako. Maya-maya lang ay nagbago ang mood ng paligid at naging seryoso ang mga mukha nila. Bumuntong hininga nuna ako tsaka tumingin sa kanila.
"I think ito na muna ang last fight ko kasama kayo." Sabi ko sa kanila. Nabigla sila sa sinabi ko. Hindi yata nila inaasahan iyon mula sa akin.
"Anong ibig mong sabihin Akane?" Takang tanong nila.
"Hindi ako makakalaban sa lagay na 'to." Tukoy ko sa sarili at ngumiti ng tipid. Hindi sila umimik kaya tumikhim ako. "Oo nga pala. Diba may pasok kayo? Pumasok na kayo dahil baka malate pa kayo!"
"Paano ka?" Tanong naman ni Hottie ko. Hinawakan ko ang kamay niya at tinitigan siya sa mga mata.
"I will be fine. I just need some time to rest. Kailangan niyong pumasok." Sabi ko naman sa kanya. Napabuntong hininga siya at tinitigan ako.
"Okay, fine. Basta babalik kami dito pag uwian." Saad niya. Tumngo nalang ako ngumiti.
"Sige, alis na kami." Sabi niya.
"Pero Xavier!" Tutol ni Alexis pero bigla siyang inakbayan ni Grayson.
"Sige Akane, alis na kami! Ingat ka!" Paalam ni Grayson habang palabas na ng pintuan kaakbay si Alexis. Natawa nalang ako sa kanilang dalawa.
Nang makaalis na sila ay bigla nalang akong napabuntong hininga. Nararamdaman ko pa rin ang lason na kumakalat sa katawan ko kahit na may antidote pa saking itinurok. Kailangan kong maagapan 'to dahil kung hindi ay magiging katapusan na ng buhay ko kung sakali. Tumayo ako sa pagkakahiga at kinuha ang phone ko na nakapatong sa side table malapit sa kama ko. Dinial ko ang number ni onii-chan. Ilang saglit lang ay sinagot na niya ang tawag.
"Onii-chan, i need your help." Sabi ko kay onii-chan sa kabilang linya.
(Hime! I'm glad that you're awake. Mabuti naman at okay kana.)
"Yeah." mahinahong sagot ko.
(So, Anong klaseng tulong ba kailangan mo?) Tanong nito.
"I need you to help Aki. She can't complete the antidote alone."
(But, matatagalan pang matapos ang antidote. Makakaya mo pa ba?)
Nahalata ko ang pag-aalala sa tinig niya. Bumuntong hininga na lang ako. "I can handle myself. Also, Onii-chan, i have a favor to ask."
(W-what is it?)
"I have one week left before the poison gets into my body." Hinigpitan ko ang kapit sa phone ko. "Gusto ko sanang palabasin sa Night Raid na umalis lang ako kung sakaling mawala man ako."
(What are you saying!? Wag ka ngang magsalita ng ganyan, Hime! Ayoko ng mawalan pa ng kapatid. Gagawin ko ang kahat para lang mailigtas ka.)
"Just promise me... Please, Onii-chan." Pagmamakaawa ko sa kanya. Narinig ko siyang napabuntong hininga.
(Okay. I promise.)
"Thank you, Onii-chan. I love you."
(I love you too. Magpahinga kana ha.)
"Opo. Bye." Sabi ko at pinatay na ang tawag. Napaisip ako kung tama ba ang gagawin ko.
Nakakabagot naman dito. Ano kaya kung pumasok nalang ako? Pwede pa. Isa pa may limang araw nalang akong nalalabi bago kumalat ang lason sa katawan ko. Magtitiwala muna ako kila Onii-chan. Kahit papaano ay ayoko pa naman mamatay dahil marami pa akong kailangang gawin. Kailangan ko pang ipaghiganti si Ate. Pagbabayaran ng kuga ng malaki ang pagpatay sa Ate ko. Sisiguraduhin kong doble ang mararanasan nilang kapalit sa ginawa nila.
***
Cut muna!!!
Ano kayang mangyayari kay Akane!?
Dead or Alive ???!!
Abangan niyo nalang po sa next chapter!
Hahaha :P
BINABASA MO ANG
♚Im The Childish Yakuza Princess♚(COMPLETED)
ActionShe is Akane Rei Lee Yamazaki--A certified childish. She was also a Yakuza Princess. She forced her family to let her experienced how to lived NORMALLY in the Philippines. Not being a Yakuza Princess but as a normal person... When she arrived at th...