Ruggero'dan
Karol ilk yardım çantasını hemen getirdi.Beni elimden tutup salona kadar sürükledi ve koltuğa oturdum.K:Söz veriyorum olabildiğimce canını acıtmayacağım.
Eline bir pamuk aldı ve ilacı pamuğa döktü.Ellerini yıkadı.
K:Hazır mısın yavaş yavaş yapıcam.
*Başımı evet anlamında salladım.*
Şu an çok yakındık.O benim parmağımdaki yarayla ilgilenirken ben onun yüzünü inceliyordum. Gerçekten çok güzel bir kız.
K:Bitirdim.Hiç canın acıdı mı?
R:Hayır hiç canım acımadı.
Gülümsedi ve mutfağa geri döndü. Bende hemen Agustín'i aradım ve mutfağa geri döndüm. Yemekleri bitirdik ve şu anda sadece Carolina ve Agustín'in gelmesini bekliyorduk. Zil çaldı ve hemen kapıya gittik.
R:Hoş geldiniz!!
A:Vay!Çok güzel kokular geliyor evden.
C:Hoş bulduk. Gerçekten çok güzel kokular geliyor. Karol yoksa sen mi yaptın?
K:Saçmalama Carolina ben yumurtayı zor kırıyorum.
R:Karol yardım etti birazcık.Ama gerçekten yumurtayı bile zor kırıyor.
*Herkes güler*
Masaya oturduk. Ben bir tane çatalı eksik getirmişim. Onu almak için masadan kalktım.
A:Bu yaptığın fark edilmeyecek mi Karol?
K:Siz söylemezseniz fark etmez.
*Karol tabağındaki yemek çok olduğu için bir kısmını Ruggero'nun tabağına döker.*
C:Bence farketebilir.
Masaya döndüğümde aralarında sessizce konuşuyorlardı.
R:Ne konuşuyorsunuz öyle sessiz sessiz?
K:Hiç bişey konuşmuyorduk.
Tabi ki de anladım.Hiç iştahı yoktu .
R:Karol neden yemeğinin yarısı benim tabağımda?
A:Suç üstü.
K:Hadi ama Ruggero. Nasıl fark ediyorsun?
R:Gözler yalan söylemez.Bu seferlik izin veriyorum ama bir daha ki sefere affetmem Karol.
K:Pekala. Özür dilerim.
Carolina'dan
Çok iyi anlaşıyorlardı.Karol geldiği günden daha iyi bir haldeydi.Ruggero gerçekten ona iyi gelmişti. Çok mutlular ve aralarını yapmak istiyordum. Agustín'de aynı şekilde fark etmiş.Bugün onlara harika bir haber verecektik.Yemeğimizi yiyip topladık.Daha sonra herkes salona oturduğunda çantamdan bir davetiye çıkardım.Ruggero televizyona dalmıştı. Karol'da telefonuna bakıyordu.Daha sonra sevgilim konuşmaya başladı.A:Dikkatinizi buraya verir misiniz?
Demesiyle bize bakmaları bir oldu.Davetiyeyi gösterdik.Karol gerçekten çok mutlu olmuştu.
R:İnanmıyorum.Bu çok güzel bir haber !
Dedi ve gidip Agustín'e sarıldı.Karol yanıma gelip sımsıkı sarıldı.
C:Hey Karol ağlıyor musun gerçekten?
Ses vermediğinden anladım ağladığını.Çok duygusal biri.
K:(sesi az ve ağlayarak konuşuyor) Anlamıyorsun Carolina.En yakın arkadaşım evleniyor.
C:Meksika'dan ayrıldığımda böyle ağlamamıştın.
K:İkisi ayrı şeyler.
Dedi ve bir daha sarıldı.Hem de sımsıkı.Daha sonra benim yanımdan ayrılıp hiç bir şey demeden Agustín'e sarıldı.
K:(hala ağlıyor ve fısıldayarak söylüyor)Ona iyi bak olur mu?
A:Emriniz olur komutanım.
Karol gülümsedi ve ayrıldılar.
R:Yeter bu kadar duygusallık bunu kutlamalıyız.
A:Ruggero haklı. Hadi Karol sil göz yaşlarını.Yarın kutlama yapıyoruz. Bara mı gitsek ya da restoran nasıl fikir.
K:Sakin bir restoranı tercih ederim.
C:Pekala davetiyeyi bıraktım.Biz gidelim artık. Karol geliyor musun?
R:İstersen bir gecelik kal .Yarın randevum yok.Gezeriz.Film izleriz istersen.
K:Peki o zaman görüşürüz Carolina
C:Görüşürüz!!
R:İyi geceler.
A:Bay bay.
Ruggero'dan
Sonunda baş başa kalmıştık.Garip geliyordu ama bunu hissettirmeyeceğim.R:Mısır patlatıp film izleyelim mi?
K:Patlamış mısır sevmiyorum ama eğersen istiyorsan kendine yap.
R:Pekala sen film seç bende birazdan geliyorum.
Mısırı patlattım ve geldim Karol hala film seçiyordu.
R:Gerçekten hala seçmedin mi?
K:Seçtim ama belki beğenmezsin diye değiltirdim. Ne izlemek istersin?
R:Sen ne istiyorsan aç. Benim şu an aklımda bir film yok.
Karol animasyon filmi açtı daha bende örtü alıp gelmiştim.Tam kendi üstüme örterken Karol hemen yanıma geldi. Şu an bana çok yakındı. Film yerine onu izliyordum.Gerçekten çok güzel.Bu hareketleri beni çok şaşırtıyordu fakat onun yanında huzur buluyorum.
Film bitti ve Karol çok beğenmiş gibi görünüyordu.
Ben film yerine Karol'u izlediğimi itiraf ediyorum. Sanki bebek gibiydi. Daha sonra dışarıda birden yağmur yağmaya başladı.~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~