~Hoşlanıyordum~

11 2 0
                                    



Ruggero'dan
Karol'un anlattıkları çok kafama takıldı. Carolina'nın söylediğine göre uzun süredir ölümden bahsetmiyordu ve yine şimdi başlamıştı. Galiba onunla daha fazla ilgilenmem gerekiyor. Eğer ölümden bahsettiği zamanlar bir çok kez intihar girişiminde bulunduysa şu an bilmiyorum aklım çok karışık olduğu için ona hak vereceğim. Ablam gibi olsun istemiyorum.

R: En iyisini yapıp içini dökmüşsün. Gerisi önemli değil.

Dedim ve yanağından öptüm.

K: Teşekkürler. Yemeğim bitti şimdi ilaçlarım nerede Ruggero?

R: Karol seninle gurur duyuyorum.

Onu kucağıma alarak sarıldım. Oda bacaklarını belime sardı. Uzun süre onun hafif bedeniyle ve o güzel kokusuyla huzur buldum.

K: Ruggero gerçekten yiyebiliyorum.

Dedi ve omzumda hissettiğim ıslaklıkla ona baktım. Ağlıyordu ama gülerek. Ona bir daha sarıldım. Buna ihtiyacı vardı.

R: Başardın Karol.

K: Başardık Ruggero.

Daha sonra ona ilaçlarını verip kucağımda odaya kadar çıkarttım.

R: Gel yatalım beraber.

K: Buna ihtiyacım var. Ruggero şey çarşafı..

R: Hallettim.

K: Teşekkürler.

Dedi ve gülümsedi. Ahh çok güzel gülüyor. O gülüşü tekrar kazandığım için çok mutluyum. Karol özüne dönüyor.

Beraber akşama kadar uyumuşuz. Telefonumdan ses geldiğinde baktım bir sürü mesaj ve cevapsız arama vardı. Karol uyanmasın diye hafifçe hareket edip telefonu elime aldım. Cevapsız aramalar bizimkilerdendi. Bir şey mi oldu acaba? Hemen aradım.

Aguss💩 Aranıyor...

A: Sonunda açtın Ruggero! Neredesiniz?! Niye telefona bakmıyorsunuz?!

R: Sakin ol Aguss buradayım ve uyuyordum.

A: Karol yanında mı?

R: Evet neden sordun?

A: Akşam yemeği için davet edecektik. Hadi daha zaman var isterseniz hazırlanıp gelin. Eğleniriz düğün öncesi.

R: Peki Karol'a sorayım. Görüşürüz.

A: Bye bro!

Arama sonlandırıldı...

R: Karol! Karol!

K: Hm?

R: Agustin bizi akşam yemeğine davet ediyor. Gitmek ister misin?

Gözünü açtı ve bana bakıp yanağımdan öptü. Kızardığımı kesinlikle hissediyorum. Ahh...

K: Tamam hadi hazırlanalım.

Dedi ve inadına bir kere daha öptü sonra banyoya girdi.

Hazırlandık ve şu anda evlerinin önüne geldik. Düğünlerinden öncede akşam yemeğine davet etmeleri pek etik değil bence. Zaten işleri çok yoğun ve birde akşam yemeği hemde düğün öncesi.

Karol ile beraber zili çaldık. Kapıyı Amira açtı.

A: Hoş geldiniz!!

K: Hoş bulduk.

R: Hoş bulduk!

İçeri geçtik ve baya sohbet ettikten sonra yemeğe geçtik. Basit ve lezzetli şeyler hazırlamışlardı.

V: Caro heyecanlı mısın?

C: Hem de nasıl!!

M: Ya sen Agustin?

A: Hey hayatımın aşkı ile evleniyorum nasıl heyecanlı olmayayım ki? Bir kaç yıldır bu anın hayalini kurdum.

Ai: Ya siz çok tatlısınız. Mutluluklar dilerim şimdiden canım.
(Ai Amira,eski bölümlerde Amira'yı A ile göstermiş olabilirim.)

C: Ahh çok heyecanlıyım umarım hiçbir şey ters gitmez.

Güzel güzel sohbet ederken Jorge, Karol'un yanına gitti. Konuşmalarını duyamıyordum çünkü çok sessiz konuşuyorlar.

Karol'dan
Herkes sohbet ederken yine ben uyumamak için dayanmayı deniyorum. Deniyorum dedim çünkü birazdan kesin uykuya bırakacağım kendimi. Sıkıcı sohbetlerine devam ettikleri sırada yanıma dün hiç bir şey olmamış gibi Jorge geldi.

J: Özür dilerim.

K: Önemli değil.

J: Önemli değil mi? Buradaki kime sorsam aynı cevabı alırım. Hepside bana senin içine attığını söyler.

K: Seni ne ilgilendirir ki? Benim için sadece sıradan biri olman şokunu atlatamamışken hala burada konuşuyorsun.

J: Karol dinle lütfen.

K: Dinliyorum.

J: Gel içeride anlatmak istiyorum.

İçeri geçtik ve oturduk. Jorge elimi tuttu. Konuşmaya başladı ve ben hâla uyumamak için direniyorum git gide zorlaşıyor.

J: Karol ben gerçekten geçmişte olanlar için çok özür dilerim. Çok büyük hatalar yaptım bunun için çok özür dilerim. Belki affetmeyeceksin ama ben yinede özürümü diliyorum. Benim o yalana inanmamın tek bir sebebi vardı.

K: Nedir o sebep? Çok merak ediyorum ufak bir iftiraya inanmanı sağlayan şey nedir?

J: Ben senden hoşlanıyordum...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

PSİKİYATRİST'İMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin