Karol'dan
Jorge ile öyle konuştuktan sonra yeniden eski yerine oturdu ve hafif ağlayarak içmeye devam etti. Tek ayık olanın ben ve Lionel'in olması işi tuhaflaştırıyordu. Çok geç olmadan ilaçlarımı içtim. Neyseki yarın tatildi. Ahh gerçekten sarhoş bir Ruggero ile uğraşmak hiç iyi bir fikir gibi gelmiyordu.
Saat gece yarısını geçmişti ve hala deli gibi dans ediyorlar. Tabi kusanlar var ve bu iğrenç bir görüntü. Ben ise kendi düşüncelerine dalmaya devam ediyorum. Daha sonra yanıma Lionel geldi.
K: Teker teker niye geliyorsunuz anlamıyorum? Sen de mi Jorge'yi savunacaksın?
L: Aslında öyle bir amacım yoktu. Bence güzel bir başlangıç yapabiliriz. Hem çok iyi birine benziyorsun hem de tek ayık olan biziz.
K: Hatırlatmasan olmaz mıydı? Şimdi bunların hepsiyle uğraşmak ayrı bir dert!
L: Araba kullanmayı biliyor musun?
K: Ne yazık ki evet fakat hala bir arabam yok. Yani Meksika'dan geldiğim için sattım her şeyimi.
L: Meksika mı? Oralı mısın?
K: Evet. Ya sen nerelisin?
L: Arjantin. Meksika'yı gerçekten çok seviyorum. Orası bambaşka bir yer.
K: Evet ayrılması zor oldu baya.
L: Şey sormam doğru mu bilmiyorum ama neden geldin buraya? Neden Meksika'dan ayrıldın?
K: Meksika'da baya iğrenç bir geçmişe sahiptim. O defteri kapatıp en yakın ve tek arkadaşım Carolina'nın yanına geldim ve şu an böyleyim.
L: Güçlüymüşsün.
K: Teşekkürler ama inan bana bu sadece ilk izlenimin. Her neyse? Sen evliydin değil mi?
L: Evet Amira ile.
K: Vayyy. Gerçek aşk varmış.
L: Sen inanır mısın?
K: İşte eski defteri açtırma bana. Ama evet inanıyorum.
L: Hoşlandığın biri var mı?
K: İnan bana şu an bunu düşünecek hiç vaktim olmadı. Bak ben sinir krizi falan geçiriyordum, bir sürü kez intihar girişiminde falan bulundum.
L: Hey hiç biri başarılı oldu mu?!?
K: Sence?
L: Affedersin birazcık içtim.
K: Önemli değil. Ruggero'nun kliniğinde tedavi görüyorum. Yeme bozukluğu falan da var ilaç kullanıyorum. Ha bu arada Jorge'de eski defter.
L: Karol sen gerçekten iyi bir insansın. Sana inanıyorum ve seni ne kadar kısa süredir tanısamda gurur duyuyorum.
K: Teşekkürler.
Biz Lionel ile havadan sudan konuştuğumuz harika sohbetimize devam ederken telefonum çaldı ve o mükemmel sohbet bölündü. Neden mükemmel diyorum çünkü böyle ortamları pek sevmiyorum aynı zamandada herkes içmiş ve ne dediğini bilmiyor.
Arayan Ruggero'nun annesiydi. Anne yüreği işte. Müziğin az duyulduğu yere geçip onunla konuştum. Bizi merak etmiş. Ona içmediğimi ve Ruggero'nun sızdığını söyledim. Parti bitince geleceğimizi söyledim.
Lionel ile konuşmuşken aklıma neden araba almanın gelmediğini düşündüm. Evet bir araba almalıyım kesinlikle. Ailemden kalan şeyleri sattığım için şu anda bir miktar servet diyebileceğim para vardı. Çünkü servet.
Saat kaç mı? Şu anda saat 3 ve uyanık kalabilmek için 3. kahvemi içiyorum. Tadını zaten hiç sevmiyorum ama uyanık kalmaya ihtiyacım var.
L: Sen bir kahve daha içip iğrenmeden bunları arabaya mı götürsek?
K: Lionel onu nasıl yapıcaz? Ben zaten güçsüz bişeyim hiç birini taşıyamam. En iyisi bunlar sabahlasın burda. Hiç uğraşmayalım bizde bir köşeye geçip uyuyalım.
L: Olur mu öyle şey. Tam 10 kişiyiz. Zaten 2 araba geldiler. Diğerlerinin arabası Carolina ve Agustin'in evinin orada. Hepsini tek tek evlere dağıtamayız tabi ki. Herkesi Carolina ve Agustin'in evine yerleştirip ben ve Amira, sen ve Ruggero gidersiniz.
K: Lanet olsun ama harika bir fikir. Ben Ruggero'nun arabasını sürerim. Sen şu sızanları önce yerleştir bende herkesin kişisel eşyalarını toplayayım.
Evet herkesin masada bıraktığı telefon ve cüzdanlarını falan topladım. Telefonları çantama koyup kızların çantalarını aldım ve bagaja koydum. Daha sonra herkesi yerleştirmek için Lionel'e yardım ettim.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
