Karol'dan Ruggero'nun zoruyla kalktım ve onun zoruyla kliniğe ve hastaneye kan aldırmaya gideceğim. Ama ne olursa olsun dinlemiyor. İğne fobimi hafife alıyor. Giyinip mutfağa gittim.
INFO
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutfağa girdiğimde herkes kahvaltı yapıyordu.
K: Günaydın!
R.A: Aç mısın canım?
K: Aslında hiç aç deği-
R: Hayır! Gel otur sevgilim ben sana yediririm!
K: Ruggero gerçekt-
R: Gel bak çok lezzetli!
K: Lafımı kesmesen keşke. Her neyse senin için biraz denerim.
R: Harika gel!
Ağzıma sürekli olarak bir şeyler tıkıyordu. Anlam veremediğim bir şekilde bebekmişim gibi hissediyorum. Yemeğimi Ruggero yediriyordu. Aslında bana böyle davranması ve değerli hissettirmesi çok hoşuma gidiyor.
K: Ruggero yeter artık!
R: Ama sevgilim daha hiçbir şey yemedin!
K: Kusmamı istemiyorsan dur.
Durdu ve bende masadan kalktım.
K: Teşekkürler Rugge. Çok güzel olmuş.
Lavaboya gittim kusmamak için kendimi zorluyordum ve garip bir şekilde kusmadımda. Tamamen psikolojik olduğuna eminim.
K: Hadi Ruggero geç kalıcağız!
R: Geliyorum hayatım!! İyi günler annem babam!
R.A: Ahh çok tatlılar. Görüyor musun? Ruggero resmen günden güne değişiyor ve iyileşiyor. ....
K: Rugge 5 dakikadır seni bekliyorum. Geç kalmamalıyım!
R: Tamam güzelim geldim ya yemekte mi yemeyelim?
K: Ye ama böyle yapacaksan önceden söyle bari taksiyle falan giderdim.
Ruggero'dan Bana canım dediğinde sırıttığımı beş dakika sonra anladım. Aşk neymiş böyle? Eğer rüyadaysam kimse uyandırmasın çünkü bu kız çok güzel ve beni büyülüyor. Belkide çoğu insana komplike gelen sözcükler bazı insanların aşkını ifade etmesine yardımcı oluyordur. Tuhaf bir duygu ama muazzam bir deneyim.
Karol'u iş yerine bırakıp kliniğe geçtim ve saatlerce Karol'u düşünerek hareket ettim. Sıra onun randevusuna geldi. Karol'u bekliyordum.
10 dakika gecikmiş olsada geldi. Ona tedaviden bahsettim. Kabul etmişti zaten. İlaçları nasıl kullanması gerektiğini anlattım. Telefonuna alarm kurdu ve ilaçlarını her içtiğinde bana mesaj atacağını söyledi. İlaçlar aslında sakinleştirici bir etkiye sahip. Belki faydası dokunur çünkü görünürde pek fazla seçenek yok.
Randevudan sonra Karol için hastanede randevu aldım. Yarın kan verecekti. Şöyleki tahminimce -psikiyatri okuduğum için bende tıp mezunuyum- kan değerlerine bakar iğne yada ilaç verir falan. Vitamin takviyeleri gibi gibi. Tabi bunları bilmek için tıp mezunu olmanıza gerek yok
Evet son seansım her zamanki gibi Karol içindi ve bitti beraber eve gittik. Karol üstünü değiştirip yatağa yatmıştı. Saat aslında uyumak için epey erkendi.
R: Balım uyumak için erken değil mi? Hem ilaçlarınıda içmedin ve yemekte yemedin!
K: Haklısın özür dilerim.
Hiç karşı çıkmaması çok garip geliyor ama aynı zamanda verdiği sözüde tutuyor. Mutfağa gittik. Karol uykulu bir şekilde masada otururken ben ona bir şeyler hazırlıyordum. Pijamaları ile çok tatlı görünüyor. Masada uyumak üzereyken sağlıklı bir şeyler hazırlayıp verdim.
R: Hadi ama Karol!
Önündeki tabağı kendime çekip ona yedirmeye başladım. Sanki uyku ile arada gidip geliyordu. Yemeğini bitirdi ve lavaboya girdi.
Karol'dan Ne kadar istemesemde Ruggero için tedaviyi kabul ettim. O ilaçlar beni halsizleştirecek, eski halime geri dönücem. Eski halim nasıl mı? İğrenç! Ne olursa olsun her zaman gülen bir insanın gülmek için bile gücünün kalmadığını düşünün. Sürekli uyuyor, güçten düşüyor, beyni uyuşuyor... Tıpta geçmişi silmek için hala bir ilaç da yok! Ruggero şu anki halime üzülüyor fakat daha ilaçların beni neye dönüştürdüğünü görmedi. Keşke daha önceki intihar girişimlerimden biri başarılı olsaydı. En azından birine bağlanmazdım. Şu an o olmadan hiçbir şekilde olmuyor. Biraz saçma konuşuyorum. Her neyse Ruggero'ya bağlandım ve geri dönüşü yok. Kendim için olmasada onun için deneyebilirim. Dışa vurmamaya özen gösterdiğim içindeki fırtınayı yok etmem gerekiyor. Çok zor olmamalı diyenleride gördüm. Zor olmasa senelerdir gördüğüm tedavi bir işe yarardı.
