~Nefes~

8 2 0
                                    



Karol'dan
Ah o kadar yoruldum ve nefes nefese kaldım ki konuşamıyorum. Nefesim daralıyor. Sadece Carolina'yı taşıdım. Resmen bayılıp düşecektim. Lionel bunu fark ettiği için elini daha çabuk tutmaya başladı. Benim sürdüğüm araba yani Ruggero'nun arabasında Agustin,Carolina,Chiara ve Ruggero vardı. En çekilmezler Lionel ile birlikte Agustin'in arabasında. Çekilmez derken Valentina ve Micheal'ı kasdettim. Valentina hiç susmuyor ve Micheal ile tam bir sevgi pıtırcığılar. Her neyse sürmeye başladım. Unutmamışım ve çok rahat bir şekilde sürdüğüm için mutluyum.

Evet çok kısa sürede Carolina ve Agustin'in evine geldik. Ben evin kapısını açtım Lionel önce Carolina'yı getirdi bende onun odasını gösterdim daha sonra Lionel herkesi taşırken bende eşyalarını getiriyordum. Daha sonra hafif olduğunu düşünerek Valentina'yı sarılarak kaldırmayı planlıyordum. Evet yolu yarıladım fakat nefes nefeseyim ve bayılmak üzere. Lionel yardımıma yetişti ve Valentina'yı aldı. Hemen geçip kaldırıma oturdum. Neler oluyor bana?Bayılmamayı deneyerek bekliyorum. Fazla efor sarfedince böyle oluyor. Ah iğrenç ilaçlar ve beni güçten düşürme hikayeleri. Evet normalde yapabileceğim şeyler şu anda elimden gelmiyor. Resmen eriyorum. Sürekli uyumak istiyorum. Tabi daha başlangıç. Uyumamak ve bayılmamak için direnirken Lionel herkesi taşıdı. Daha sonra Amira'yı kucağına alıp kendi arabadına bindirdi. Yanıma geldi ve elini uzattı. Bende sayesinde dengede kalabildim.

L: İyi misin?

K: Hayır.

L: İstersen ben bırakayım sizi.

K: Hayır teşekkürler fazla efor sarfedince arada oluyor. Hallederim.

Lionel bana anlamsız bakınca açıklama gereği duydum.

K:İlaçlar. Güçten düşürüyor.

L: Ahh anladım çok geçmiş olsun Karol.

Dedi ve sarıldı. Bende ona sımsıkı sarıldım çünkü ihtiyacım olan buydu.

K: Hepsini halletin mi?

L: Evet her şey tamam.

K: Süpersin gerçekten. Teşekkürler.

L:Ben teşekkür ederim.

K: Pekala görüşürüz!

L:İyi geceler!

Vedalaştık ve ben arabaya geri döndüm. Ruggero'yu bir kaç dakika izledim. Çok tatlı uyuyordu. Aslında Carolina'ya sormayı düşünüyordum fakat Lionel'e kanım daha çabuk ısındı. Bu aşk mıydı? Evet bunun cevabını almak için onunla sohbet etmek istiyorum. Ama asıl cevap bende olmalı. Fakat farkına varamıyorum. Her neyse sonra hallederim. Ruggero bir şeyler konuşmaya devam etti. Ne dediği hakkında en ufak bir fikrim yok.

Arabayı çalıştırdım ve eve geldim. Şöyle bir sorunumuz var herkes uyumuşken Ruggero'yu nasıl halledeceğim. Her neyse onu uyandırmayı deneyeceğim.

K: Ruggero!!! Ruggero!!! KALK!

R: Hı?

Hayır hiçbir işe yaramıyor.Yarı uyanık bir halde. Nefes alıyor fakat derin uykusundan uyanmaya zahmet etmiyor. Hadi Karol yapabilirsin. Çantamı koluma takıp arabadan indim. Biraz ayık ve yürüyebiliyordu en azından. Önce onu kaldırıp sırtıma kolunu attım. Ahh canım ne kadar acıyor anlamıyorum. Bacaklarım sızlıyordu ve taşımakta zorlanıyordum. Arabayı kilitleyip yürümeye başladım. Evet zor ve minik adımlarla yavaş yavaş ilerliyorum. Neyse ki kapıya kadar getirdim onu. İndirdim ve yere çöktüm evet tam 4 dakika boyunca nefesimin düzene girmesini bekledim. Bazen kesiliyordu. Ciğerlerim görevini iyi üstlenmiyor gibiydi. Vücudum uyuşuyor artık. kapanmaması için gözlerime hakim olmaya çalışıyorum. Toparlanıp çantamda anahtarı aradım. Kapıyı açtım ve içeri çantamı bırakıp ayakkabılarımı çıkarttım daha sonra Ruggero'yu içeri sürükledim. Ayakkabılarını çıkartıp kenara koydum. İnanın bana kendi evim olsa şu anda Ruggero'yu bu haliyle bir kenara bırakırdım. Fakat anne ve babasının hatırına mücadele ediyorum. Ayakkabılarını bırakıp tekrar onu sırtıma alacakken bir sorun olduğunun farkına vardım. Evet evleri 2 katlı ve Ruggero'nun odası üst katta. Harika. Hazır olduğumu düşündüğüm zaman kapıyı kapattım ve Ruggero'yu sırtıma geri almayı denedim. Sırtıma derken kucaklamıyorum tabi ki. Üzgünüm ama öyle olsa preslenirdim. Kolunun altından onu tutup 3 basamak çıktım. Ahh daha 12 basamak vardı. Onu 7. Basamakta tekrar  yere bırakıp sessizce soluklanmaya başladım. Bazen mırıldanıyordu. Evet tekrar aldım ve bu sefer bırakmadan odaya kadar getirip yatağa bıraktım. Öksürük krizine girmişim gibi hissediyorum. Öksürmekten boğazım acıyor ve olabildiğince sessiz olmak için banyoda öksürüp sakinleşmeye çalışıyorum. Daha iyi olduğumu hissettiğimde gücümü toplayıp üstüme pijamalarımı giydim ve makyajımı sildim. Aşağı kata geri inip her yeri kontrol ettim düzgün mü diye. Sonra kapıyı kilitleyip yukarı çıktım. Ahh Ruggero başıma nasıl bir dert açtın.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

PSİKİYATRİST'İMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin