HAVAALANI

13. Kıskançlık

Oy vermeyi unutmayın, keyifli okumalarr♡

🌼

Altay aşağıda babasıyla birlikte televizyon seyrederken ben odada tek başıma oturuyor ve kitap okuyordum, kapının tıklamasıyla okumam bölündü.

Uzandığım yataktan kalkıp kapıyı açtım, Asel gelmişti, elinde bir de test kitabı vardı. "Beliz abla yardımına ihtiyacım var."

Kitabın arasına ayracı koyduktan sonra test kitabını elime aldım. "Göster bakayım hangi soru?" Anlamadığı soruyu gösterdiğinde ilk önce okuyup daha sonrasında kendim çözdüm ve ona anlattım, "evet tatlım, başka anlamadığın soru olursa getir mutlaka, hatta eğer istersen bu konu üzerine çalışabiliriz seninle."

Asel soruyu anladığına dair mimik yaptı ve test kitabını geri aldı. "Sağol Beliz abla, gerçekten iyi ki varsın. Çalışmayı da akşam yemeğinden sonra yapsak olur mu? Çünkü bu konuda yardımına ihtiyacım var, dershane de doğru düzgün anlayamamıştım."

Başımı sallayarak onu onayladım. "Tabi aşkım ne zaman istersen."

Asel odasına geçtiğinde bende kapıyı örtüp tekrardan biraz önceki pozisyonuma geri döndüm, tam kitabı elime almışken telefonum çaldı. Sibel arıyordu, bayadır görüşememiştik çok özlemiştim onu.

"Efendim canım içi," telefondan beri trip atmaya çalışıyordu, "bırak şimdi bu canımlı cicimli konuşmaları, ben aramasam hiç arayacağın yok, memnunsun herhalde kocanın evinde."

Dediği gülümsememe sebep olmuştu. "Ya birtanem benim, öyle deme çok özledim cidden," sesi neşeli gelmeye başlamıştı, "iyi bari affettim seni, peki gerçekten kocanın evinde mutlu musun? Umarım kayınvaliden sana çektirecek cinsten bir kadın değildir."

"Ay yok canım, iyi insanlar hepsi de, özellikle görümcem. On yedi yaşında, sınava hazırlandığı için bu sene benden de yardım alıyor, tatlı kız," bana eşlik ederek o da gülümsedi, "sevindim mutlu olmana. Peki hiç sormak istemediğim fakat sırf eniştem olduğu için ayıp olmasın diye soracağım kocan olan kişi yani aynı zamanda eniştem olan kişi, o nasıl?"

Altay'dan bu kadar nefret ettiğini bilmiyordum açıkçası. "O da iyi yani enişten olan kişi."

Telefondan kahkahası duyuluyordu. "Aman ikinizde iyi olun da başka bir şey istemiyorum, sadece sen iyi olsan da yeter bana, diğerlerine gerek yok."

O Altay'ı kıskanıyor muydu yoksa bana mı öyle geliyordu? Sibel'i Altay'dan daha çok sevdiğimi kanıtlayıp biraz da olsa Sibel'in Altay'a karşı olan nefretini söndürebilirdim. "Bence de gerek yok, hayatımda en değer verdiğim insan benim iyi olduğumu bilsin bende onun iyi olduğunu bileyim yeter o bana."

Şımarık bir ses tonuyla cevap verdi. "Yaa senin en değer verdiğin kişi ben oluyorum yani," tekrar kahkaha attı ardından kendini toparlayıp ciddi bir şekilde cevap verdi, "başkası olmasını beklemiyordum zaten."

Sibel ile özlemimizi giderdikten sonra telefonu kapattık ve bende aşağıya indim, Altay'ı kontrol etmek için oturma odasına göz attım fakat orada değildi, babası da yoktu, muhtemelen ikisi birlikte dışarı çıkmışlardır.

Uğraşacak bir şey olmadığı için bende gelinlik görevimi yerine getirmeyi tercih ettim ve bu yüzden Perihan teyzeye yardım etmek için mutfağa geçtim.