HAVAALANI

24. Affet Beni

Oy vermeyi unutmayın, keyifli okumalarr♡

🌼

Furkan hoca: Merhaba Beliz hocam, nasılsınız?

Gelen mesaja bir süre bakakaldım, önce neden attığını sorgulasam da çok bekletmeden cevap verdim.

Siz: İyilik Furkan hocam sağolun, siz nasılsınız?

Gözlerimi kısarak ekrana baktım, atacağı mesajı sabırsızlıkla bekliyordum.

Furkan hoca: Yeni okul yılı hakkında konuşmak istiyordum sizinle, aklımda birkaç fikir var da size de danışmak isterim. Acaba müsaitseniz arayabilir miyim?

Siz: Tabi arayabilirsiniz Furkan hocam.

Çok geçmeden telefonum çalmıştı, gülümseyerek çağrıyı yanıtladım. "Buyrun Furkan hocam."

"Kusura bakmayın Beliz hocam sizi de tatilde rahatsız ediyorum ama," başımı iki yana sallayarak cıkladım, "sorun değil, sorun değil."

Furkan bey söze girdi. "Yeni okul yılında özel olarak matematik kursu açmak istiyorum Beliz hocam, sizce nasıl bir fikir? Bu fikrimi uygulasam destek olur musunuz?"

Kaşlarımı çatarak düşündükten sonra sorusunu cevapladım. "Hmm, aslında olabilir güzel olur, sadece sınav senesinde olan öğrenciler için değil diğer sınıflardaki öğrencilerde faydalanmış olur, mantıklı düşünmüşsünüz hocam."

Gülerek karşılık verdi. "Siz sevdiyseniz eğer ne mutlu bana, diyorum ki birlikte açsak bu kursu, ikimiz."

Aslında birlikte açmak konusunda emin değildim fakat fikir güzeldi, okulumuzda yalnızca sınav senesinde ki öğrenciler için ek olarak kurs veriliyordu, böylesi önemli bir dersten tüm sınıftaki öğrencilerin faydalanması çok güzel olurdu.

"Yani fikriniz güzel Furkan hocam da ben bilemedim pek emin değilim, okul idaresiyle konuştunuz mu bu durumu?" Beni onayladı, "tabii konuştum, bir sakıncası olmadığını söylediler fakat birlikte olacağımızı söylemedim."

Birlikte olacağımızı derken? Benim ağzımdan kesin bir şey çıktığını ben hatırlamıyorum.

"Ben şu anlık kesin bir şey diyemiyorum Furkan hocam ama düşünüp kararlaştıracağım ve size geri dönüş yapacağım." Kısa kesip telefonu kapatmıştım.

Nereden çıkmıştı şimdi bu mevzu? Tamam fikir şahane olabilir ama ben o koşullara uygun olacak mıyım o var, okul sonrası çalışmak çok da tercihim değil, ha öğrencilerin yararına orası ayrı sırf bunun için kabul edebilirim ama emin değilim, düşünmem lazım.

Zil çalmıştı, muhtemelen Altay ile Asel gelmiş olmalılardı. Ayağa kalkıp kapıya yaslandım ve aşağı katı dinlemeye başladım.

Perihan teyze onlara kapıyı açmıştı, Asel heyecanla annesine seslendi. "Anne! Bak ne aldık."

Altay kahkaha atmıştı. "Ben seçtim anne, nasıl?"

Perihan teyze gülerek karşılık verdi. "Çok güzel seçmişsin, aferin sana oğluşum benim."

İçeri girdiler, merdivenden yukarıya çıktıklarını duyduğumda kapıdan ayrılıp koltuğa geçtim, bir süre sonra Altay kapıyı tıklayarak açtı.

Göz ucuyla bana baktıktan sonra cebinden telefonunu çıkardı ve masaya bıraktı ardından kemerini çözdü ve pantolonunu çıkarmaya başladı.