HAVAALANI

33. Aşk

Oy vermeyi unutmayın, keyifli okumalarr♡

🌼

Altay'la birlikte dönüş için bütün hazırlıklarımızı tamamlamıştık. Tabi ki Perihan anne de sağolsun çok yardımcı olmuştu bize. Hatta döneceğimiz yerde tüketmemiz için kendi evine hazırladığı kışlık yiyeceklerden de koymuştu valizimize.

Başta Altay'ın ailesini, özellikle Perihan anneyi yabancılamış olsam da sonradan onlara çok alışmıştım. Çünkü benimde ailem olmuşlardı, sonuç olarak eşimin ailesiydiler. Birlikte çok güzel günler geçirmiştik. Hele Asel, onu çok özleyeceğime eminim.

Bu ev, bu oda Altay'la bizim başlangıcımızdı aynı zamanda bu yüzden burada yaşadıklarımı asla unutmayacağım. Sanki bir daha hiç gelmeyecek değilim ya. Yazın yine geliriz mutlaka. Tabi Altay bey'in geçende bahsettiği gibi bir değişiklikle de olabilir bu.

Ayhan babayla da gitmeden daha çok vakit geçirmek, onunla dertleşmek isterdim fakat ne yazık ki işim dolayısıyla gitmek zorundaydık. Az vaktimiz kalmasaydı eğer Ayhan babayla daha başbaşa oturup konuşacak çok şeyimiz olurdu eminim.

Asel'e ayrı bir parantez açmak istiyorum. Onu kardeşim gibi görmüştüm, öz kardeşim gibi sevmiştim. Kendi kardeşimi kaybettikten sonra hâlâ bunun acısıyla yanıp tutuşurken ve ona delice özlem duyarken Asel'in bendeki kardeş eksikliğini biraz da olsa doldurmuş olmasını hissetmek çok güzeldi. Tabi her ne olursa olsun Çınarım'ın yeri bende ayrıydı fakat Asel'e gerçek bir abla gibi yaklaşabilmek bana önceden yaşadığım duyguları hatırlattığından Asel'e farklı bakıyordum o kadar.

Umut'da benim için özeldi, onu da ailem gibi benimsemiştim. İyi huylu çocuktu çünkü, kendini sevdirmişti bize. Altay bile sevmişti yani. Bu yüzden Umut'u da kesinlikle özleyecektim bunu biliyordum.

Gece meselesi de, Merve meselesi de kapanmıştı artık. Ayhan baba ve Perihan annede Gece'nin babasıyla helalleşmişlerdi. Adam belli ki gerçekten pişmandı. Evet, bazı hataların geri dönüşü olmuyor maalesef, olmamış gibi de davranılamaz ama hayat devam ediyor. İnsanın başına her an herşey gelebilir nasıl olsa. Bu yüzden hata telafi edilmese bile af dilenebilmesi büyük bir erdemliktir bana göre.

Gerçi Burhan beyin affı biraz geç olsa da sonuçta aklı başına gelmiş ve hatasını anlayıp pişman olmuş. Er ya da geç fark etmez. Hastalığının da hatasını fark etmesinde pay var. İşte ölümlü dünya diye boşuna demiyorlar. Bir insan kaza yapsa kavgalı olduğu diğer insanlar pişman olmayacaklar mı? Olacaklar elbet. Kazalar anidir, insanın hayatında birçok şeyi değiştirebilir.

Bugün bu evdeki ve bu şehirdeki son günümüzdü. Son akşam yemeğimizi birlikte yiyecektik. Sabahleyin de erkenden yola çıkacaktık. Onun içinde ayriyetten sabırsızdım. Çünkü Altay'la başbaşa yaklaşık on saat boyunca yolculuk yapacaktık. Ara da molalar verecektik, beraber vakit geçirecektik. Belki birkaç romantik an yaşayacaktık. Bu yüzden oldukça heyecanlıydım. İnsanlarda genelde hep bir heyecan olur ya uzun yolculuktan bir gün öncesinde başlar. İşte bende de şu an o heyecandan vardı.