HAVAALANI

29. Karşılaşma

Oy vermeyi unutmayın, keyifli okumalarr♡

🌼

Gözlerimdeki öfkeyle Altay'a döndüğümde o da korkuyla karışık sinirli bir ifadeyle bana bakıyordu. "Ne diyor bu kız Altay? Kim bu Gece?"

Altay tuttuğu elimden çekiştirerek beni diğer tarafına, arkasına aldı. Kendisi de Merve'nin tam karşısına geçti, bakışları titriyordu aynı zamanda da burnundan soluyordu. "Gece falan umrumda değil, bunu da iletirsin."

Tekrar elimi tuttu ve bahçe kapısını açtı, Asel önümüzden giderken Merve Altay'a seslendi. "Neden döneceğini merak etmiyor musun?"

Altay sinirle ona döndü. "Etmiyorum."

Artık ben kendimi daha fazla tutamadığım için Altay'ın elini bırakıp Merve'nin üzerine yürüdüm, burun burunaydık ve elimi havada sallayarak ondan hesap sordum. "Senin derdin ne ya? Yürüyüp gitsene kızım, ne duruyorsun hâlâ?"

Merve bana cevap vermeden başını Altay'a çevirdi. "Evlendiğini duymuş Altay, o yüzden dönüyormuş buraya. İlk önce benimle evlendiğini sandığı için beni aradı bu sabah, bende o şekilde öğrendim yani."

Gözlerimi belerterek işaret parmağımı ona yönelttim. "Bana bak seni mahvederim."

"Sen niye benimle konuşmak yerine kocandan hesap sormuyorsun?" Altay sesini yükseltti ve aramıza girdi. "Merve!"

Merve Altay'a diklendi. "Ne oldu ya sana? Korktun mu yoksa?"

Altay yumruğunu sıktı. "Git diyorum sana ya."

Kendinden emin bir bakış atarak sırıttı. "Ben şimdi gidiyorum ama sen asıl tehlikeyle karşılaştığın zaman göreceksin gününü."

Altay bağırarak Merve'yi kovdu. "Git artık git!"

Altay hızlıca kapıya ilerlerken kolundan tutarak onu kendime çevirdim. "Bana herşeyi tam şu anda tek tek anlatıyorsun Altay."

Asel yanıma gelerek beni sakinleştirmeye çalıştı, omuzlarımdan tutarak beni kendine çekti. "Hadi Beliz ablacığım içeriye girelim biz, ben evde sana herşeyi anlatırım olur mu?"

"Olmaz," dedim yüksek bir sesle, Asel korktuğu için baş parmağını ısırdı, Altay'ı işaret ettim, "ben herşeyi abinden duymak istiyorum."

Altay'da sinirliydi fakat önce beni sakinleştirdi. "Yavrum sokağın ortasında konuşmayalım, odamızda sakin sakin konuşalım olur mu birtanem?"

Sadece başımı sallayarak onu onayladım ve birlikte eve girdik. Ben hızlıca merdivenleri çıkarken Altay aşağıda kimseye birşey söylememesi için Asel'i tembihliyordu.

Odaya girdiğimde Altay koşarak bana yetişmişti, arkamdan yavaşça kapıyı örterek yanıma yaklaştı.

Çantamı koltuğa fırlatıp oturdum ve başımı öne eğerek parmaklarımı saçlarımın arasından geçirdim.

Altay çantayı kenara alarak hemen yanıma oturdu ve bana sarılarak omuzumu ardından başımı öptü. "Hadi üzerimize rahat bir şeyler giyelim birtanem, kendimize gelelim."

Hiç konuşmadan ayağa kalktım, üzerimi değiştirirken Altay arkamdan geldi ve belimi sarmalayarak çıplak omuzuma öpücük kondurdu. "Bebeğim benim."