HAVAALANI

27. Destekçi

Oy vermeyi unutmayın, keyifli okumalarr♡

🌼

Hava yavaştan kararmaya başladığında eve dönmüştük, Altay iki üç kez zili çaldığında açan yoktu bu yüzden cebinden anahtarını çıkarıp kapıyı açtı ve seslendi. "Evde kimse var mı?"

Kimseden cevap gelmeyince büyük bir heyecanla bana döndü ve beni belimden tutarak içeriye çektikten sonra kapıyı kapadı.

Saçlarımı okşarken gözlerini kocaman açtı. "Bu akşam harika geçecek sevgilim."

Geri çekildim ve gözlerimi kısarak ona bakarken gülümsedim. "Ne ima etmeye çalıştığını anlayabiliyorum Altay."

Altay küçük bir çocuk gibi kaşlarını çattı. "Beliz ya, ne kadar çabaladığımı görmüyor musun?"

Kollarımı önümde birleştirerek saçlarımı geriye savurdum ve göz ucuyla ona baktım. "Aileni evden göndermek gibi mi mesela?"

Usulca bana yaklaştı ve tekrar belimi sarmaladı. "Sırf baş başa kalalım, sen çekinme diye gönderdim. Kötü mü ettim?"

Dudak sarkıtarak bakışlarımı yukarıya çevirdim. "Yani kötü değil de ne bileyim canım? Ben hazır hissetmiyorum kendimi," ondan yavaşça uzaklaşırken parmağımı burnuna değdirdim, "hem seni süründüreceğimi çok çabuk unuttun galiba."

Altay yenilgiye uğramış gibi omuzlarını düşürdü. "Of Beliz ya, çok kötüsün biliyor musun?"

Ona gülerken koşarak merdivenlerden çıktım, arkamdan seslendiğini de duymuştum. "Oh ne güzel ya kaç tabi, kaç sen."

Üzerime rahat bir şeyler geçirdikten sonra lavaboya gidip saçlarımı taradım, arkamdan Altay gelmişti o da üzerini değiştirmişti.

Ellerini belime koyarak saçlarımı bir yana topladı ve boynuma öpücük kondurdu, başını kaldırıp aynadaki görüntümüze bakarken gözlerinin içi parlıyordu.

Elleriyle karnımı okşadı ve omuzuma da öpücük kondurdu, ellerinin üzerine elimi koydum. "Sen çok mu aşıksın bana ne?"

Hülyalı bakışlarıyla aynadan beri bana baktı ve sırıttı. "Ne sandın ya öyleyim tabiki," işaret parmağını kaldırarak beni durdurdu, "hem bir dakika hayal kuruyorum şurada."

Başımı ona çevirerek kaşlarımı çattım. "Ne hayali kuruyorsun?"

Derin bir iç çekti. "Bebek hayali," bunu duyar duymaz gülümseme oluşmuştu yüzümde, "bebek sahibi olmayı çok mu istiyorsun?"

Gözlerini büyülttü. "İstiyorum dersem çocuk yapar mıyız? Hemen şimdi ama."

Kahkahalarımı tutamamıştım. "Altay ne meraklıymışsın sende ya."

Yine küçük bir çocuk gibi boynuma sokuldu ve dudaklarını büzdü. "Ama Beliz, düşünüyorum da annemle babam benim yaşımdayken ben ilkokula gidiyordum," kendisini işaret etti, "bak ben kocaman adamım ama daha yeni evlendim."

Tamamen vücudumu ona çevirdim ve yüzünü avuçlarımın içerisine aldım. "Tamam da birtanem seninde söylediğin gibi biz daha yeni evliyiz, üstelik şunun şurasında aramızda ilişki başlayalı ne kadar oldu ki?"