"Hayır o olmaz!"
"Sakin ol lütfen. Bağırma."
"Allah'ım bağırma diyor bir de!! O kızdan uzak durman gerektiğini bin kere söyledim ya!!"
"Benim ne suçum var be?!"
"Eşya senin değil mi, satmayacaksın!"
"Ya sen teklif etmedin mi birlikte yaşamayı? Ben gidince kızlar benim yerime istediği kişiyle anlaşır, ben eşyamı satmasam da o kız o eve kendi eşyasını alıp taşınabilir farkındasın değil mi?"
"Sen zorlaştır bakalım ne yapacak?!"
"E ben ne yapcam eşyamı satmayıp mal götüme mi sokcam!?"
"Düzgün konuş!"
"Sinirlendiriyorsun beni! Diyelim kız aldı kendi eşyasını geldi, benim eşyalar kaldı kapının önünde, ee senin eve mi taşıyacağız nereye koyacağız? Onları satıp para alamadığım gibi bir de nakliyat parası mi vereyim??"
"Taşınmaz sen taş koyarsan."
"Nereden eminsin bu kadar anlamıyorum. Hadi diyelim taşınmadı, kızlar diyor ki kendi yerine birini bulacaksın kiraya ortak, biz sana güvenip çıktık bulana kadar da gidemezsin. Sen istemiyor musun yanına gelmemi?"
"İstiyorum ama..."
"Ne aması Şule?"
"Senin yatağında yatacak." diye ağlamaklı bir tonda konuştuğunda gülesim geldi.
"İçinde ben olmayacağım korkma." dedim alayla.
"Delirtme beni Defne. Offf mantıklı olan şeyler niye benim canımı yakan şeyler olmak zorunda ki?"
"Şuşum.. biz birlikte yaşayacağız biraz bunu düşünsen hı? Beraber uyuyup beraber uyanacağız, aynı mutfağı aynı banyoyu kullanacağız, sen bana güzel kekler yapacaksın ben seni öpeceğim, sen bana güzel kahvaltılar hazırlayacaksın ben sana sarılacağım sen güzel makarnalar yapacaksın ben ellerine sağlık diyeceğim.."
"Buldun enayiyi kullan bakalım." dedi gülerek.
"Hoşuna gitti şimdi inkar etme."
"Bari bulaşığı yıkayaydın." demesiyle ellerim yanaklarına gitti ve sıktım.
"Oyy yıkarım birtanem, yıkarım güzel yüzlüm Allah'ım şu gözlere bak boncuk boncuk bakıyor çıldırcam severken!" Ben delirip yanaklarını öpüp sıkarken o kıpkırmızı olmuş suratında hafif bir gülümseme ile onu sevişimi bitirmemi bekledi. Bitirdiğimde boynuna sarıldım o da kollarını belime sardı.
"Defne..."
"Hı?"
"Sen kızları ziyaret etmeyi unut, onlar buraya gelir." İçinde bulunduğumuz durum zaten onun istemediği bir durum olduğu için bu dediğine de itiraz etmek istemedim.
"Tamam Şule'm. Sen nasıl istersen."
***
"Şaşırmadım. Hatta şimdiye kadar niye taşınmadınız diye sorguluyordum." Neva'ya Şule ile yaşayacağımı söylerken nedense daha farklı bir tepkiye kendimi hazırlamıştım.
"Rahatsız olmadın mı?"
"Defne ben Şule'den rahatsız değilim Şule benden rahatsız, bilmem farkında mısın?"
"Saçmalama o sadece sen onu kıskandığın için gıcık oldu."
"Kıskanmak suç muymuş ona zararı mı varmış ?"
"Kuzu yapma be böyle.. Sen de geleceksin o eve ben taşındıktan sonra."
"Sen çağırırsan gelirim tabi ama birine yapma diyeceksen o ben değilim." iç çektim, haksız sayılmazdı. Konuyu dağıtmaya çalıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAFES
RomanceKim olduğumu hiç sormadım kendime. Olurlar olmazlar, doğrular yanlışlar ile büyüdüm. Bir gün bütün ezberlerim bozuldu ama öyle güzeldi ki hissettiklerim ve öyle sustum ki bunları şimdi durmadan anlatmak istiyorum. Biliyorum ne süslü kelimelerim var...