KAFES

Güven

Neva bir şey söyle yalvarırım. Hiç mi bir şey söylemedim sana?

Kızım böyle bir şeyi söylesen sence unutur muyum? Şule'yi gördüm diyorsun.

Ya tamam unutmazsın da ne bileyim belki sana iş için veya başka bir şey için uzaklaşacağımdan bahsetmisimdir hiç İstanbul dışına çıkmak hakkında konuşmadık mı ?

Kuzen yani kusura bakma da sanki her bokunu anlatıyormuşsun gibi konuşma şimdi. Biriyle flört ettiğin zaman bile bir ay geçiyor öyle öğreniyoruz.

İyi de döndüğümde bir şey demiş olmalıyım. Ne yani onu gördükten sonra normal hayatıma devam mı ettim? Hiç mi sarsılmadım hiç mi değişik davranmadım?

Bir ara telefonlara bakmadın da sen bunu hep yapıyorsun zaten diye hiç takmamıştım. İnan farklı bir şey farketsem sorgulardım seni ama yok yani hiçbir şey fark etmedim.

Bu ketumluğumun dönüp dolaşıp bana bu şekilde batacağını hiç düşünmemiştim.

Cidden ha karma gibi olmuş biraz. Eminim benim dışımda da çeken olmuştur bu huyundan.

Olmaz olur mu hiç. Neyse çok sağol yine de.

Yine bir şey hatırlarsan ara mutlaka.

Ararım. (Aramam)

Aramazsın.

Belli olmaz belki yine yardım istemem gerekir.

Anca işin düşünce... Neyse.. Yanına geleyim mi?

Gerek yok uyumak üzereyim. Görüşürüz sonra.

Görüşürüz dikkat et kendine.

Sen de.

_______

İnanıyor musun ona?

Bilmiyorum. Sesi gerçekten şok olmuş gibiydi.

Valla sizi böyle göreceğime hiç inanmazdım caniko. Aranızdan su sızmazdı ne bu sırlar yalanlar?

Sorma Zeliş sorma. Çok üzüyor beni de bu durum ama bir kere bir yalanı görünce başka türlü olamıyorum.

Eminim geçerli bir nedeni vardır.

Beni de korkutan o geçerli neden ya zaten. Sena ile konuştum. Kazadan haberi varmış benim kendimi iyi hissedip aramamı bekliyormuş. Nerden haberin oldu diyorum Neva aradı hepimizi diyor. Bir şeyler yapıyor birileri ile konuşuyor ama bana tek bir şey söylemiyor. Git gide daha fazla korku giriyor içime. Of başım...

Uyu artık.

Tamam sen de uyu istersen ya da bir şeyler izle takıl işte kafana göre.

Düşünme seeen iyi uykular.

____****____

  Bu hafta bir şeyler daha hatırlamayı umut ettim ama olmadı. Adamı polis yoluyla aramayı bıraktım. Bunlar yetmezmiş gibi Zeliha da tuhaf davranmaya başladı.

Geçen hafta bende kaldı seans sonrası sabah uyandığımda dalgın şekilde kahvaltı sofrasında oturuyordu.

"Günaydın. " diyene kadar geldiğimi farketmedi.

"Günaydın."

"Bir ara kapı mı çaldı sabah?" Uyku sırasında zilin sesini duydum gibi gelmişti.

"Kapı mı ? Haa ben ekmek almaya gittim anahtar yanımda olmasına rağmen zile bastım önce mal gibi." dedi kaşlarını çatarak.

"Sen iyi misin? Rengin bir kaçmış gibi."

"İyiyim. Şeyi soracaktım bu adam ne oldu?"

"Erdinç Abi aradı geçen bir şey çıkmayacak gibi şehir dışında olabilir dedi. Sordu hala şikayetçi misin diye. Robot resimle ülke çapında arama yapmak için biraz basit bir suç. Adamın öyle bir suçu da yok amına koyayım. Ben de vazgeçtim dedim."

"Ha iyi." İyi mi?

"Nesi iyi ?"

"Yok yani adamın günahı yok sonuçta hem korkuyordum hep sana dava açar diye. Hem tanımadığın bir adam belki de başına bela olacak bilmiyorsun ki." telaşla ardarda cümleleri sıralamaya başladı. Kaşlarımı çattım.

"Onu bulmaya çalışmaktan vazgeçmedim. Sadece bu yolu bıraktım." Zeliha'nın bir anda bu tavırları bana Neva'yı hatırlatmıştı. Onda da sebebini anlamadığım bir telaş vardı. Kendimden başka güvenecek kimsem yok mu benim diye düşündüm.

"Belki Neva ile tekrar konuşurum bilmiyorum. Bu sefer adamı hatırladığımı söylerim bakalım ne diyecek." dedim yüz ifademi değiştirmeden.

"Çok üstüne gitme Neva'nın belli ki seni korumaya çalışıyor. Hem belki kendin hatırlarsın gerek de kalmaz kim bilir. Hatırlamaya başladın sonuçta." diyince kaşlarım çatık olsa da yüzümde hafif bir gülümseme oluştu.

Gerçekten hatırlamaya başlamıştım ve bu harika bir histi. Üstelik Şule vardı anıda ben onun karşısına geçip hesap sormuştum. Düşündükçe gurur duydum kendimle.

Ama hafta boyunca yeni bir şey hatırlayamadım. Yanına nasıl gittiğimi onu nasıl bulduğumu bile bilmiyorum. Bir yerde karşılaşmış gibi değildik. Sanki ben onun olduğu yere gitmiştim. Kıyafetleri kapı önüne çıkar gibiydi. Demek ki onu buldum ve yanına gittim. Galiba yine bunu yapmalıyım. Sonuçta bir kere bulduysam bir kere daha bulabilirim öyle değil mi?

____****____

Canım acayip sıkkın umarım yazarlar bu erişim engeli sebebiyle kitapları bırakmaz çünkü bu bölüm taslakta olmasaydı ben bu moralle atamazdım. Umarım bu karar en yakın zamanda kalkar.