Ünlenmiş Aşk 💫❤️‍🩹🧡

6.Bölüm(O görüş)

Selam okurlar, nasılsınız? İyisiniz inşallah. Güzel yorumlarınızı bekliyorum. Oy sayımızda çok az. Hadi birlikte o yıldızı turuncuya boyayalım ne dersiniz?

İYİ OKUMALAR.
...

✨

Artık saat 19.04 idi. Annesi şuan ayakkabılarını giymiş bi üst komşuya çıkıyor olması lazımdı. Bizde sessizce-zorlayarak dış kapıyı açtık- içeri girdik. Ayak sesleri vardı yukarıya doğru çıkan. Saate baktığımda tam 19.05'i gösteriyordu. Aşırı sessiz bir şekilde merdivenleri çıkmaya başladık. Kapının önüne geldiğimizde zile bastık. Şifreli bir şekilde tabiki. Yoksa Asel sesli bir şekilde kapıyı açarsa, annesi hemen dönebilirdi. Kapıyı yavaşça açtı.

"Sizin burda ne işiniz var?" Asel fısıltıyla konuşuyordu.

"Seni kaçırmaya geldik sessiz ol. Eşyalarını al. Şunu da al. Bu notu bırak içeri, kaçalım." dedim.

"Yine mi yav? annem en son benim helvamı kavuracak haberiniz olsun." dedi Asel. Hiç zannetmiyordum.

"Senden önce bizimkini kavurur büyük ihtimalle. Hadi kaldı, dört dakika yirmi dört saniye." dedim acele etsin diye.

"Tamam durun." dedi Asel. Sonrasında içeri geçti.

🖤

Bir dakika otuz saniye sonra ufak çantasını almış yanımıza gelmişti. Ayakkabısını giydi. Tam yavaş yavaş iniyorduk ki Nisa aniden hapşurdu.

"Ananı seveyim Nisa." dedim.

O sırada Naz ablanın ayak sesleri gelmeye başladı.

"Şimdi napıcağız?" Kübra merak ediyor olmalıydı.

"E şey arkadaşlar şimdi napacağız biliyor musunuz? Bilmiyorsunuz gerçi..." dedim.

"Napacağız? Nisayı mı döveceğiz?" dedi Merve.

"Hayır, kaçacağız. Koşuunnn." dedim.

🖤

Hızlı adımlarla aşağı indik ve koşmaya başladık. Otobüsle Mervelere gidicektik. Hemen durağa gittik.

✨

Asel'in Annesi Naz, sesleri duyunca biraz kuşkulandı. Çünkü bu hapşurma sesi çok tanıdıktı. Ağır ağır aşağı inmeye başladı. Kapının önüne geldiğinde kimseyi göremeyince şaşırdı. Zili çaldı ama ses yoktu. Birşeyler kafasında oturmaya başlamıştı. Anahtarı ile kapıyı açtı. İçeri girdiğinde bir not gördü. Bu notlara artık şaşırmıyordu çünkü çok sık oluyordu. Notu eline aldı ve okumaya başladı.

Notta şöyle yazıyordu;

"Aseli sürekli böyle kaçırdığımız için özür dileriz Naz abla ama bugün için yanımızda olmasını gerçekten çok istiyorduk. Sen izin vermeyince ikinci plan devreye girdi ve kızına el koyduk. Yarın getiririz.
Saygılar
~Anka❤"

Naz hafif gülümsedi. Kızını yanlarından asla ayırmayan, engelleri sürekli aşan arkadaşları vardı. Evet, sürekli böyle olmasına çok kızıyordu ama bazen gülümsetiyordu işte.

Mutfağa geçti ve kendisine bir kahve yaptı. İçeri geçti oturdu. Sonrasında kapı çaldı. Kapıyı açtığında işten dönen eşi Recep'i gördü. Onu içeri aldığında Recep kızını etrafta göremeyince anlayacağını anlayıp sorusunu sormuştu...