14.Bölüm(Yolculuk)

22 3 0
                                    

Sayın okurlar karşınızdaaaaaaaaa
Ben smfjldkekfhxjsjs
Yine bölümle geldim başka nasıl gelecem zaten?
Neyse neyse siz Bölüme geçin sizi çok tutmiyim buralarda
Hadi kış kış

...

BÖLÜM ŞARKISI: Seyrane/Bilal grass

...

Evde planlamalar yapmak için Reyhanla Su'yu evime götürüyordum. Yanlız yaşıyordum. Oraya ne kadar ev denebilir bilmiyordum. Sadece iki duvar bir çatıdan ibaret birşey ev kavramını hakediyor muydu bilemiyorum. Evim bence Ateşlerin içinde yanıyordu. Sözde Eve vardığımızda içeriye girdik. Bence gayet güzel bir yerdi.

"Ne çalışıcaz şimdi biz?" demişti Reyhan.

"Hiç bişey nasıl olur?" dedim çalışmaya gelmiştik ama benim çalışasım yoktu yorgundum.

"Biz niye geldik o zaman Anka eve gidebilirdik saatte geç oldu." haklı bir isyan sanki Anka?

"E kalın takılın buralarda size bir yatak açarım mis yatarsınız işte" benim rahatlık şaka mı arkadaşlar?

"Senin- Neyse yürü Mümin şu yatakları açalım da yatalım" diyince Reyhan, kafamı salladım. Su ise konuşmaya atladı.

"KİMLE YATICAKSINIZ? PÜH REZİLLER!" yuh yani yuh sana Su!

"Tövbe tövbe." bu gece Reyhan'a sinir krizi geçirticektik galiba...

"Su kafan mı güzel senin?" kafası güzel olabilirdi.

"Ay ne bileyim bi an..." Diyip gülmeye başladı.

"Ya ciddi ciddi aynı dosyada çalışıcaz?" demiştim. Gayet iyi bir haberdi benim için.

"Yok şaka Anka biz ciddi çalışmayacağız." Anlaşılan Reyhan tersinden kalkmıştı. Belkide Bora dengelerini... Neyse sustum ben.

"Reyhan senin uyku vaktin gelmiş çok huysuz görünüyorsun, hadi evladım yatalım." dedikten sonra ölümcül bakışlar attı. Ben ise ellerimi havaya kaldırdım ve odama geçtim. Boş kısımlara iki yatak yaptım. Benim yataktan rahat olmuştu ve yatasım gelmişti. Reyhan ve Su ayarladığım pijamaları giymişlerdi. Daha önce bir kaç kez kaldıkları için bir iki parça eşyaları burdaydı.

Herkes uyku için yerini almıştı. Bende yatağıma yattım ve daha fazla ağırlaşan göz kapaklarımı tutamadım. Gözlerini yumdum. Karanlıklardan ışıklara uyanmak ümidiyle...

🖤

"Ya Bora bi git ARTIK!" çığlık atmak istiyordum çünkü Bora tepemde hiç susmuyordu. Ah Reyhan ah yazık oldu sana da vah kardeşim.

"Sakin ama ablam bir soru daha, Reyhan en çok hangi rengi sever?" Bu tür sorularla saatlerdir tepemdeydi.

Reyhan Çınar ne renk severdi...

Siyah Reyhan için yaşam biçimiydi.

Reyhan siyahı severdi. Bir an kendini siyaha boyadığını düşündüm. Gülmemek için dudaklarımı dişledim. Çoğunlukla birşeyler aldığı zaman siyah tercih ederdi.

Siyah bence çok asil bir renkti.

Aslında kimse siyahı sevdiğime inanmasa da ben siyahı seviyordum.

Bana bazı şeyleri hatırlatıyordu.

Düşüncelerimden sıyrıldım çünkü Bora bir cevap bekliyordu acaba pembe desem nolurdu?

Ünlenmiş Aşk 💫❤️‍🩹🧡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin