30.Bölüm(Üçüncü Hedef)

24 2 6
                                    

Gerçekten 30 bölüm olduk. İnanılmaz. (Yok inanıyorum dmcnndnd.)
Hadi hadii bölüme geçin keratalar.

İyi okumalar.

💖

...

BÖLÜM ŞARKISI: That's my girl~ Fifth Harmony

...

Üç gün olmuştu.

Evet bir davete hazırlanıyordum. Bundan bir gün önce Ateş gelmiş ve beni gelmem için davet etmişti.

Hem iş adamları falan olacakmış. Üstlerim de gitmemi istedi.

Doğukan Karay olayından sonra bizim başkana soruşturma açılmıştı. Hala bir sonuç yoktu ama ben o adama asla ama asla güvenmiyordum. Sarf ettiği kötü cümlelerden dolayı değil. Elbet olabilirdi bunlar. Fakat olayları normal karşılaması ve bir bilgisinin bulunmaması, asıl normal olmayan buydu. Aynadan son kez üzerimde ki siyah elbiseye baktım.

(Elbisenin resmini sona ekledim bakıp gelebilirsiniz.)

Gayet şıktı.

Siyah topukluları da giydikten sonra çantamı aldım çıktım.

Reyhan artık ölse de gam yemezdi.

Pembe değil de siyah tercih etmiştim.

Reyhan buna güldü.

Huriye yine konuşmaya başlamıştı.

Kapımı kilitledim ve güvenlik kameralarını devreye soktum. Sonra yavaş yavaş aşağı indim.

Malum topuklu ayakkabı gibi bir zıkkım vardı ayağımda.

Dış kapıyı araladım. Amacım bir şekilde motora binip gelmekti ya da bu halimle toplu taşıma kullanmaktı. Olmadı bir helikopter bulurdum canım. Tabi bunlar kapıyı açıp çıkmadan önce ki düşüncelerimdi çünkü Ateş kapının önünde arabasına yaşlanmış bekliyordu.

Üstünde Siyah bir takıp vardı. Takımın altına beyaz bir tişört giymişti. Spor ayakkabıları da beyazdı.

Döverim ben bunu yanlız. Şimdi herkes buna bakar.

Şerefsiz.

Niye öyle dedin ki Huriye? Neyse diyebilirsin duymuyor zaten.

Ona doğru ilerledim.

"Ateş?" biz niye hep böyle konuşmaya başlıyorduk anlamıyorum ki!

"Anka?" bir daha desene... Tövbe tövbe toparlan kızım.

"Sen niye burda-" lafımı tamamlamama izin vermedi.

"Seni almaya geldim. Hem davet edip hem de seni öylece bırakacağımı düşünmedin herhalde?" dedi hayret eder gibi.

"Gelirdim ben bir şekil de neyse, eyvallah." güldü.

Ne teşekkür etmemi mi bekliyordu.

Eyvallah benim dilimde önemli Ateş efendi.

"Bizden." Güldüm.

Arabaya bindik ve yol almaya başladık. Konuma baktım. Oldukça uzaktı.

İki saatlik yolu kim çekicek şimdi...

🖤

Evet ben çekmiştim. Yaklaşık iki saat sonunda varabilmiştik.

Mekan oldukça gösterişli dekorize edilmişti. Kapalı mekan değildi. Ateş davetiyesini gösterdi ve benim onunla olduğumu söyledi. İçeri girdik.

Ünlenmiş Aşk 💫❤️‍🩹🧡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin