Ünlenmiş Aşk 💫❤️‍🩹🧡

20.Bölüm(Geçti mi?)

Siz benden bıktınız bence mskdkfjjdd bu aralar çok hızlı bölüm atıyorum.

Sizi çok oyalamayayım sadece bir oycuk ve yorumcuk istiyorum güzel insan.(😊🏹)

Hadi hadi bölüme.

...

BÖLÜM ŞARKISI: Unutmadım~Kolpa&Yaprak Çamlıca

...

✨

Gözlerimi açtığımda koluma serum takılmış olduğunu gördüm. Hatırladığım şey ise bayıldıktan sonra ablam ile Şevval ablayı başımızda yelpaze sallayıp, ellerimize kolonya dökerken gördüğümüz için tekrar bayıldığımızdı. Gözlerini etrafta gezdirdim. Su yan taraftaki yataktaydı ve onun kolunda da serum vardı.

Salaktık yeminlen!

Serumlarımız bitince çıktık. Üsse gittik. Ordaki işlerimizi hallettik. Sonra yanlız kalmak istedim ve eve gittim. Kapıyı açtım. Ceketimi çıkarırken salona ilerledim. Ceketi usulca yere bıraktım ve dizlerimin üstüne çöktüm. Bunalmıştım.

İçim daralıyordu.

Ağlamaya başladım. Sesli bir şekilde ağlamaya başladım.

"Çok ağır, çok ağır, çok ağır.."

Ağlamaya devam ediyordum.

"Ağ-ağlama aptal."

Kapı çaldı. Harika ya. Gözlerimi sildim. Hıçkırıyordum. Kendimi kontrol altına almaya çalıştım. Acaba sesim dışarıdan duyulmuşmuydu. Kim gelmişti. Kapıya yöneldim ve açtım.

O gelmişti. Ciğerimi yakan Ateş.

"At-Ateş.", kekeleme olayı yeni moda herhalde?

"Anka... Ağlıyordun.", burnumu çektim. Gözyaşlarım gözlerime hücum etmek üzereydi tekrar.

Eğer nedenini sorarsa fena şekilde ağlama....

"Neden ağlıyorsun?", dediği an kendimi tutamadım. Ağlamaya başladım. Yere çökmek oturmak istedim çünkü bacaklarım beni taşımak istemiyordu. Omzularım ağırlık yapıyordu ama o buna izin vermedi.

Beni kendine çekip sarıldı.

İlk kez bana orda sarıldı.

Sıkıca sarıldım ve ağlamaya devam ettim. Ona, biraz da senden dolayı ağlıyordum , desem nolurdu acaba.

Muhtemelen, salak mısın kızım sen?, Diyip çıkar giderdi.

Artık gözyaşlarımın tükendiğini hissediyordum.

"Şşşt sakin ol sakin burdayım ben.", sen içimi okuyabiliyor musun yoksa?!

"Hadi Anka kendine gel, sakin ol.", iyi olup kendime gelemeye başladığımda yavaşça benden ayrıldı. Hala kollarımı tutuyordu.

"İyi misin?"

"Hayır değilim."

Bir dakika bir dakika!

Burda evet iyiyim demen gerekiyordu.

"Peki beni içeri alıcak mısın?", lannnn doğru ya.

"Ay kafam güzel benim galiba unuttum tabi geç.", gülümsedi ve içeri geçti.

O gülümseyince zaman akmıyor, duruyordu adeta.

İçeri geçip koltuklardan birine oturdu. Kesin kokusu sinicekti.