75.Bölüm(31 Mayıs)

18 1 0
                                    

Yeni bölümden selamlarrr. Geçenki bölüm tam çerezlik bölümdü. Hadi hızlıca bu bölüme geçin.

İYİ OKUMALAR.

...

BÖLÜM ŞARKISI: Takdir-i İlahi~Oğuzhan Koç

İyi dinlemeler.

...

31 Mayıs 2024 Cuma.

Bugün Su'nun doğum günüydü. Su yaklaşık bir senedir hayatımda olan kişi.

Aslında onu ilk gördüğümde zaten tanıyormuşum gibi hissettim.

Dün planın üstünden geçmiştik. Sude, Gökçen ve Naz geriden gelecekti. Pasta falan alacaklardı. Biz-Meryem yani Su'nun bir arkadaşı, Reyhan ve ben- Su'yu oyalayacaktık. Okulumuz sahile yakın bir konumdaydı.

Sahilde oturacağız diye kandıracaktık.

Artık okul çıkışına yaklaşıyorduk. Bu bizim Su ile kutlayacağımız ilk doğum günü olacaktı. İlk kez birimizin pastasını yiyecektik.

Son teneffüste şalımı düzeltmek için lavobaya gittim. Yine tıklım tıklımdı. Son teneffüs bütün kızlar makyaj yapmak için doluşuyorlardı.

Kimse doğal güzelliklerinin farkında değil.

Boş bir ayna bulabildiğim de rahatlamıştım. Yan tarafımda Nisa'yı görmüştüm.

Bana ihanet edeli yanlızca bir kaç ay olmuştu.

Gördüğü anda bakışlarını kaçırıyordu. Gölgemden korkan insan bana ihanet etmeye cesaret etti ya... Ben daha birşey demiyorum.

Neyseki iki senem kaldı bu okulda. Sonra bir daha yüzünü görmeyeceğim onun. Kuzenim zar zor aralara sıkışarak yanımda belirdi. Ona gülümsedim ve konuşmaya başladık.

Sırtıma bir darbe inene kadar mutluydum açıkçası. Aynadan şöyle bir baktığımda her zamanki gibi Merve olduğunu gördüm.

Nisa'nın bakışları bizde takılı kaldı.

Ne olursa olsun sen benim kardeşimin aklını çekemeyeceksin Nisa. Benim toprağım beni senin istediğin gibi terk etmeyecek.

Kuzenim ile aynı sınıftaydık. Kuzenimin Merveden haz edip etmediğini bilmiyordım açıkçası. Nötr gibiydi.

Sınıfa döndüğümde Su'nun yanına oturdum. Sıra arkadaşımdı Su bir süredir. Doğrusu iyi bir sıra arkadaşıydı.

Önümde eskisi gibi Leyla oturmuyordu. Sude ve Şeyma oturuyordu. Onların önünde ise Reyhan ve Ezgi vardı. Tabi ki en önde Gökçen ve Leyla oturuyordu.

Gökçen Leyla'dan hazetmiyordu.

Doğrusu çoğumuz hazetmiyorduk artık. Çünkü nereye gitsek yakamızdaydı. İnsan duracağı yeri bilmeliydi ve Leyla'nın bildiğini zannetmiyordum.

Su kırmızı çantasının ağzını açtı. Yine rızzık çıkartıyordu. Günün son rızzık saati olmalıydı. Zaten ortamda bir yiyecek olursa o yüksek ihtimalle Su'dan çıkıyordu. Diğer ihtimalle de benden. Grubu doyurduğumuz doğruydu.

Diğer kızlardan biraz uzaklaşmıştım. Bu da klasik gerçeklerden biriydi.

Artık yapılanlara gözümü kaparmıyordum sadece. Merve'yi de Kübrayı da çok seviyordum. Fakat artık durmam gereken noktayı da biliyordum.

Ünlenmiş Aşk 💫❤️‍🩹🧡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin