Ünlenmiş Aşk 💫❤️‍🩹🧡

45.Bölüm(Kerem Karayel)

Yeni bölümden merhabalarrrr. Nasılsınız?

Whatsapp kanalı: DARK OF DARKNESS~(Bir Yazar İşte)

Hadi bölüme geçin hadi.
İYİ OKUMALAR.

...

BÖLÜM ŞARKISI: Okey okey~Blok3

İyi dinlemeler.

...

✨

Hediye faslı bittiğinde yemekler falan yendi. Bora şarkı açmak için uğraşıyordu. En sonunda istediği şarkıyı açtı.

Edis~Çok çok

"Olsun kapris yok." diyip dans eder gibi hareketler yapmaya başladı Su.

"Yarası hatırlatır bütün dikenleriiii." sanırım Bora şarkı söylememeliydi.

Kendi aramızda eğlenmeye başlamıştık. Reyhan ise doğum gününde Borayı öldürmemek için sabır çekiyordu. Kesin. Artık şarkının sonlarına geliyorduk.

"Yarası hatırlatır bütün dikenleriiii. Yakışır bir göz yaşım geçersin enleriii." dedim Ateş'e doğru.

"Yanına yanına al beni yanına." devam ettirmesi komikti. Fakat daha da komik olan, Bora Reyhan'ın dibinde bitmiş, söylüyormuş gibi yaparak onu işaret ediyordu.

Güldüm onlara doğru.

Şarkı durmuştu. Bunun gibi bir kaç şarkı daha açmışlardı. Ayrıca pop hoşlarına gidiyordu. Ben ise birazcık enerjimizi atmamız gerektiğini düşünüyordum.

Lvbel C5~Doğuştan beri haklıyım

Karşılıklı mırıldanıyorduk kızlarla. Beyler ise oturmuştu. Video açmıştık.

"Noluyo kızım sana öl demeler." dedi Sude şarkıyı tekrar ederek.

"Yaptın instadan bana gördermeler." Su devralmıştı.

"Bıraktığımda bana dön demeler, dön demeler bana, dön demeler." dedi Reyhan devam ederek.

"Senin unuttum ismini neydi ya?... Aman bana neydi ya?" Gökçen bayrağı almıştı.

"Benim kızların hepside barbie ya, baba çok harbi ya!" sıra bana geldiği için bu cümle de bana denk gelmişti.

Hepimiz enerji atıyorduk. Sanırım gerçekten ihtiyacımız vardı. Çünkü çocuklar gibiydik.

Saatler gelip geçmişti.

Biz eğlenmeye devam ederken havalandırma görevi gören ve şuan açık olan camdan bir taş atıldı önümüze. Ne taşı?! Kaya kaya?! Huriye haklı olabilirdi. Kafama atsalar kafam yarılırdı. Taşı, pardon kayayı aldım yerden. Üstünde bir kağıt vardı. Herkes başıma toplanırken ben kağıdı açtım.

"Köşedeki sokakta bekliyorum Altınışık. Yanlız gel. " sesli bir şekilde okumuştum.

Hepimiz kağıda bakıyorduk mal gibi. Ben kim olduğunu biliyordum. Doğukan'ın el yazısı değildi fakat Mateo'nun yazısıydı. Namı diğer Kerem Karayel'in. Bunu öğreneli uzun bir süre olmamıştı.

"Ya Sabır!" dedim yüksek bir ses tonuyla. Silahımı bıraktığım yerden alıp belime yerleştirdim. Kapıya doğru yöneldim. Arkamdan bir ordunun da ilerlediğini farkedince onlara döndüm,"Kimse gelmiyor! Hızlıca döneceğim?!" sinirli olduğum için kimse ağzını açmadı. Fakat Ateş bunu umursamıyordu. Konuşacaktı. Onuda susturduktan sonra beklediği kuytu köşe yere geçtim.