Maisie Donnell dünyanın gördüğü hiçbir çocuğa benzemiyordu. Bunun nedeni, dünyanın şimdiye kadar gördüğü diğer tüm çocuklardan farklı olarak, onun iki koruyucu meleğinin olmasıydı. Ancak annesinin bir defasında açıkladığı 'vaftiz babalar' tabirini tercih ediyordu. Bunu insanlara açıklamak daha kolaydı. Onları pek iyi tanımıyordu; küçükken sık sık çay içmek için buraya gelirlerdi ama o, o kadar gençti ki ne hakkında konuştuklarını hatırlamak zordu.
Ancak onların nazik olduklarını ve en iyi doğum günü hediyelerini verdiklerini hatırlıyordu.
Her yıl Noel için Noel Baba'ya bir mektup yazardı ve her yıl tam olarak istediğini elde ederdi. Noel Baba'ya inanmayı bıraktıktan sonra bile annesi hala mektup istiyordu ve her yıl tam olarak istediğini elde ediyordu.
Vaftiz Babaları ara sıra bir tatil partisine ya da okul tiyatrosuna gelirlerdi ve bunlar her zaman en heyecan verici olanlardı. Ne olursa olsun, her partiye en iyi oyunları ve her performansa en çok coşkuyu onlar getiriyorlardı.
Üniversiteye geçtiğinde gizemli bir bağışçının öğrenim ücretini peşin ödediğini öğrenmişti. Bu gizemli bağışçının kim olması gerektiğini biliyordu.
Mezun olduğunda onları orada, seyircilerin arasında gülümseyerek el ele ve her zamanki gibi mutlu görünürken gördü. Annesi de yanlarında oturuyordu, gülümsüyordu, gözleri gururdan yaşlıydı ve kendisi de gözyaşlarına boğulmuştu. Törenin hemen ardından ortadan kaybolurken, ona güzel bir hediye bırakmışlardı.
Zaman geçti ve her şanslı insan gibi Maisie de yaşlandı. Yeni keşifler yaptı, birçok soru sordu ve insanların hayatına girmesini izledi; bazıları geçip gitti, bazıları ise sonsuza kadar kaldı. Her birine, hatta acısını getirenlere bile minnettardı. Sonunda en azından onlardan bir şeyler öğrenmişti.
Zaman geçtikçe ve sonunda kendi çocuğu olduğunda, onu London Eye'a götürdü ve yıldızları işaret etti, onların yaratılışına dair bir hikayeyi neredeyse rüyasında duymuş gibi hatırlıyordu. Çocuğu, Maisie'nin doğduğunda ona miras bıraktığı eski bir ayıyı, tam olarak hatırlayamadığı ama gerçekten özel bir günde satın aldığı çok sevdiği bir oyuncağı tutarak hayretle izledi. Her nasılsa bunun koruyucu melekleriyle ilgisi olduğunu biliyordu.
Maisie hayatı boyunca ikisi hep oradaymış gibi görünüyordu. Asla değişmez, asla yaşlanmazlardı. Bir süre onların zaman yolcusu olup olmadıklarını merak etmişti ancak zaman yolculuğunun var olduğuna dair makul bir kanıt bulamamıştı.
Bazen yıllarca ortadan kayboluyorlardı ama Maisie onların orada olduklarının, uzaktan koruduklarını her zaman biliyordu. Uyuyamadığı zor gecelerde, bazen kafasında ona en çok sevdiği şeyi hayal etmesini söyleyen küçük, sakinleştirici bir ses duyabiliyordu.
O gecelerde çoğu zaman rüyasında bir kitapçı dükkanı görürdü. Eski bir araba ve parkta ördekleri beslerken. Şimdiye kadar gördüğü en büyük oyuncak mağazası ve dünyadaki hiçbir insanın görmemesi gereken yıldızların manzarası.
Bu güne kadar hala en sevdiği rüyaydı.
*22.01.2024*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rest Of Their Lives: Godfathers (Again) /Crowzire
FanfictionRest Of Their Lives serisinin üçüncü kitabıdır. *Çeviridir *Tamamlandı *** Crowley ve Aziraphale, Dünyanın-pek-sonu-olmayan sonundan bu yana neredeyse bir yıldır barışın tadını çıkarıyorlardı. Bahar tüm hızıyla devam ediyor ve olaysızlıkla belli b...