Nazlı Yarim (Kuyumcu)

30.Bölüm

Yorum ve yıldız atmayı unutmayın lütfen.

Güzel okumalar...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆...
...☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Okulda geçirdiğimiz sorunsuz bir haftayı tamamladık.
Genelde Cenkle okula arada yürüyerek arada motorla gidiyorduk.

Cenke olanları anlatmamıştım daha doğrusu her yaptığım gibi bunu da neşeyle gizledim.

Velet fark ediyordu sadece ama o da sessiz kalıyordu.
Başta söyleyebileceğini düşünmüştüm ama o hiç bir şey söylememişti.

Aksine abilerinin dediklerine bana o utanarak bakıyordu.
Ama ben üzülmüyordum, kalbimin kırılması için ilk önce bir kalbe ihtiyacım vardı ve benim 9 yaşımdan beri ruhum bile yoktu.

O yüzden insanlar beni kolay kolay üzüp kıramazdı
Dik durmak zorundaydım benim kimsem yoktu kendimden başka.

Bulunduğumuz boş sınıfa iç çekerek bakıp ayağa kalktım.
Ders boştu Cenk dışarı çıkmıştı biri çağırdığı için.

Kendi çantamı bir koluma asıp diğerine Cenkin çantasını asıp sınıftan çıkmak için yöneldim.

Kapıyı açmak için elimi uzatacakken aniden açılmasıyla başıma gelecekken bir adım geri gittim.

Göz göze geldiğim Yağızla yutkunup bakışlarımı çekip yanından hiç bir şey demeden çıktım.

Diğer ikili bana her firsat bulduklarında istemediklerini dile getiriyordu ama Yağız garip bir şekilde yine beni savunuyordu.

Tabi Vedat beyle Sinem hanımın yanında ağızlarını bile açmıyorlardı.
Vedat bey iş nedeniyle Sinem hanımla yurt dışına gitmişti dün.

Ne kadar bana da seni de götürelim diye ısrar etseler de reddetmiştim hafta sonu arkadaşım gelecek yalanını atıp
hiç bir yere gitmemiştim.

Yavaşça merdivenden indiğimde tam yan tarafa dönecekken biriyle çarpıştım.

Kulaklarım çınlamaya başladı, gözüm kararıyordu.
Çarptığım kişi birşeyler diyordu ama amlamiyordum.

Tam dengemi kaybedecekken kollarımı sıkıca tutan ellerle düşmekten son dakika kurtuldum.

"Mihra, mihra bana bak, iyi misin"

Yeni yeni netleşen seslerle başımı kaldırıp kime çarptığıma baktığımda yorgunca güldüğümde rahat bir nefes verdi.

Ben daha ne olduğunu anlamadan sırtımdaki iki çantayı da bir omzuna attı.

Bir kolunu bacaklarımın altından geçirip beni kucağına aldığında bile sesimi çıkartamayacak bir durumdaydım.

"Revire gidiyoruz"

Tam yürümeye başlayacaktı ki üstündeki siyah gömleğin bir yakasını kavradım güçsüzce.

"Dışarı çıkalım lütfen"

Bana kararsızca bakıp başını iki yana sallayınca başımı omzuna koydum.

"Lütfen Mirza, hava almak istiyorum"

Ne kadar istemese de beni arka kapıdan bahçeye çıkardı.
Herkes derste olduğu için bahçede kimse yoktu.

Tarih hocası hasta olduğu için bizim dersimiz boştu.
Sınıfın nerdeyse hepsi de spor salonunda top oynuyorlardı büyük ihtimalle.

Mirza üstü kapalı banka ilerleyip ilk önce beni oturtup omzundaki çantaları masanın üstüne koyup yanıma oturup bana baktı.

Mirza "İyi olduğuna emin misin hastaneye gidelim bari"

Telaş ve endişeyle konuşmasına gülüp başımı bankın arkasındaki demire yasladım.

"Merak etme ölmem"

İlk çarpıştığımız güne atıfen dememle kaşlarını çattı.

Mirza "ölme mölme yok bir daha deme"

Bana kızmasıyla başımı yavaşça salladım.
Elinin tersini alnımda hissedince irkilip ne zaman kapattığımı anlamadığım gözlerimi açtım yavaşça.

Mirza "ateşin var senin kalk hastaneye gidiyoruz"

Ayağa kalkmaya çalıştığında kolunu tutup geri oturtup gözlerimi kapattım.

"Birazdan geçer merak etme sakin ol"

Yerinde kıpırdanıp sert bir nefes verdiğini işittim ama gözlerimi açmadım.

Cenk "Mihraa! Ne oldu"

Cenkin telaşlı sesini duyunca gözlerimi açtığımda koşarak yanımıza geldi.

Mirza "az kalsın bayılacaktı ateşi de var"

Cenk "öğlen de bir şey yemedin zaten"

Öfleyerek dikleştim yerimde.

"Ya valla iyiyim niye anlamıyorsunuz ben gidiyorum ya"

Ayağa kalkıp banktan çıkmak için adım atacaktım ki beynime çivi batma etkisi yaratacak bir ağrı girmesiyle adımım havada kaldı.

Dünya dönüyor lan.

'Valla de kız'

Şuan seninle uğraşamam yemin ediyorum.

Mirza "gidiyoruz bu sefer sana sormuyorum bile"

Aniden kucağına almasıyla sesimi bile çıkartamadım.

Mirza "çantaları al Cenk"

Cenk "tamam"

Gözlerimi sıkıca kapatmıştım etrafta ne olup bittiğini göremiyordum.
Mirza'nın hızlı hızlı yürüdüğünü hissediyordum.

Mirza "aç gözünü Mihra"

Başımı çok hareket ettirmeden iki yana salladım.

"Başım çok dönüyor"

Kısık sesimi duyduğunda daha da hızlandı.

Mirza "Tamam sakin ol"

Bence önce sen sakin ol.

'Şeyyyy'

Neyyyyy

'EVLİLİK GÖRÜYORUM HOCAMMM'

Seni öldürürüm hiç bir şey göremezsin o olur siktir git.

Mirza "Cenk kapıyı aç"

Mirzanın bağırmasıyla kapı sesi duydum ardından ise bilincimi yavaş yavaş kaybettim zaten.

Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi alayım gençler.

Diğer bölüm Cenkin veya Mirzanin ağzından yazacam.

Yağız sizce değişti mi?

Mirza

Marulumuz

İsmi olmayan diğer iki abimiz dkdkdkdkdkdd

Velet, hakkat lan onun da İsmi yok djjdskdkkdf