Yıldız ve yorum atmayı unutmayın lütfen.
Güzel okumalar...
************************************
Şok içinde kapıya bakarken gözlerim monitörde takılı kaldığında hemen göğsümün üstüne yapıştırdıkları şeyleri çıkardım.
Rezil oldum, yemin ediyorum rezil oldum. Kum yokmu kafamı sokacam.
Mal Mihra, salak Mihra, niye kafanı hareket ettirirsin ki sanki.
Serum olmayan elim dudağımı bulduğunda dudağımı ısırdım.
Kalbim zaten atlı kovalar gibi güm güm atıyordu.
Odamın kapısının açılmasıyla yavaşça hemen toparlandım.
İçeri beyaz önlüklü bir doktor girdi.
"Uyanmışsınız Mihra hanım"
"Evet neyim var acaba öğrenebilir miyim?"
Başını sallayıp elindeki raporlara baktı.
"Çok dikkat etmeniz gerekiyor Mihra hanım, her an beyin kanaması geçirme riskiniz var. Eski kayıtlarınıza da baktım kıl payı kurtulmuşsunuz ve bu sefer o kadar şanslı olamayabilirsiniz."
Doktor bildiğim şeyleri bana hatırlatınca başımı salladım. Biliyordum zaten hala riskimin devam ettiğini.
"İlaçlarınızı keseceğiz onun yerine bir tane ilaç yazacağım işe yarayacağına eminim umarım daha da ileri gitmez geçmiş olsun çıkışınızı yaptılar istediğiniz zaman çıkabilirsiniz"
Doktor odadan çıktığında başımı iyice yastığa gömdüm.
Az önce heyecandan çarpan kalbim şimdi korkudan burkuluyordu.
Dolan gözlerimden yaş akmaması için üst üste kırpıştırdım.
Başımı cama çevirdiğimde havanın nerdeyse kararmak üzere olduğunu görünce iç çektim.
Benim böyle yaşamaya alışmam gerekiyordu ama olmuyordu işte.
(Yağız'dan devam)
Kendimin ve Sıraç'ın çantasını alıp yavaşça aşağı inmeye başladım.
Bu sürede aklıma yine Mihra düştü.
Son günlerde çok sessizdi doğru düzgün kimseyle konuşmuyordu, derslerde uyuyordu Cenkle arada konuşuyordu sadece.
Dün annemle babam gittiler tabi ne kadar Mihra'yı da götürmek isteseler de kabul etmemişti.
Ağrıyan başımla sıkıntılı bir nefes verdim.
Bahçeye çıktığımda spor salonuna doğru ilerleyecekken Mirza abinin sesini duymamla arkamı döndüğümde.
Kucağındaki Mihra'yı görünce gözlerim kocaman açıldı.
Mirza abi "Cenk kapıyı aç"
Cenk kapıyı açtığında Mihra'yı arkaya bıraktı.
Ben ise olduğum yerde bile kıpırdayamiyordum.
Kalbime ağrı girmesiyle elimi oraya bastırdım.
Okul bahçesinden hızla çıkan arabayla omzumdan iki çanta da düştü yere.
Ne olmuştu neden gözleri kapalıydı Mihranın.
Neden Cenk ağlıyordu, ne olmuştu.
Yerden çantaları alıp koşarak spor salonuna girdiğimde kenarda oturan Sıraç'ın yanına vardım.
Nefes nefese olduğum için bana kaşları çatık bakıyordu.
Nefes alamayınca cebimden astım ilacımı çıkarıp iki kere ağzıma sıktım.
Nefesim düzene girdiğinde rahatladım.
"Mihra, mihrayı götürdüler"
Sıraç hızla oturduğu yerden kalktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nazlı Yarim (Kuyumcu)
Ficção AdolescenteKaderin cilvesi herkes gibi ona da vuracaktı. kimsesiz yüreğinin içi belki de koca bir aileyle dolacaktı. bugüne kadar aileyi bir mezardan ibaret bilirken gerçekliği tadacaktı. acılar, imtihanlar, zorlu günler elbet olacaktı. ama her zorluktan sonra...
