73.Bölüm

3.9K 299 62
                                    

Yorum ve yıldız atmayı unutmayın lütfen.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Karanlığın içinde sanki hapsolmuş gibiydim.
Kimse yoktu, tek başıma ordan oraya savrulup gidiyordum.

Sanki birileri konuşuyor ama tam anlayamıyorum.

"Asi'm güzel bebeğim, aç gözlerini artık güzelim hadi. Ben seni çok özledim abim dayan güzelim"

Bu, bu abimin sesiydi.
Evet evet abimin sesiydi yanımdaydı ama neden göremiyordum.
Nerdeydin ben şuan neden abimin sesini duyuyorum varlığını hissediyorum ama göremiyordum.

"Aylardır gözlerini açmanı bekliyorum be güzelim. Aç hadi maviş gözlerini. Çok özledim, günden güne gözümün önünde erimene kalbim dayanamıyor."

Ne, ben zaten görevdeydim ama o değil ben şuan aylardır uyuyor muydum?

Altay, altay nerde gelecekti söz vermişti.
Neden onu hissedemiyordum.

"Aç gözünü hadi kurban olduğum"

Yoktu, sevdiğim adam gelememişti.
Nefesim kesilmeye başladığında abimin adımı bağırışını duydum ama kendimi boşluğa bırakmıştım çoktan.

Neydi bu ölüm müydü?
Özlemiştim sevdiğimi, zaten özlem de bir ölüm değil miydi.

Göğsümün üstünde hissettiğim şeyle vücudumdan ani şok dalgası geçti.

Bu bir kaç kere daha tekrarlandığında nefes almaya başladım.

"Hergün bu tekrarlanıyor zannım ki Asi hanım çok fazla dayanamaz"

Doktorun sözlerini duydum ardından abimin bağırışını.

"Hayır, benim kardeşim dayanacak siz ölecek dediniz 3 aydır yaşıyo o asla bırakmaz bizi uyanacak"

Abimin sesinden belliydi acı çektiği.
Galiba beni bu halde perişan görmek onu kahrediyordu.
Ama ben bir kez daha beni seven bir abim olduğu için mutlu oldum.

Hem 3 aydır Altay ne yapıyor acaba.
Tim, onlar ne yapıyorlar.
Kesin beni çok özlemişlerdir.

Bende onları özledim, burnumda tütüyor hepsi.
istemsizce yavaş yavaş gözlerimi açtığımda abim ve tim hala doktorla tartışıyorlardı.

Daha doğrusu doktor benim yaşama ihtimalim olmadığını söylüyor abim de doktorun üstüne yürüyordu.

Benim uyandığımı fark etmemişlerdi.
Göz göze geldiğim Aliş'le tebessüm ettim.

Gözleri kıpkırmızıydı, uyandığımı görünce dudaklarını büküp bir süre bana bakıp yanındaki hakan'ı dürttü.

Aliş "ben hayal görüyorum dimi"

Hakan Alişe bakıp bana döndüğünde şokla gülme arasında gidip geldi.
Doktora kafa atmaya hazırlanan abimi fark ettim.

"Abi"

Fısıldamam gürültü olan odayı buz kesmesini sağladı.
Abim yavaşça dolu gözlerini bana çevirdiğinde yorgunca gülümsedim.

"Asi"

Ağzından güçsüzce çıkan ismimle gözlerimi kapatıp açtım.

"Dışarı çıkart herkesi"

Doktor herkesi dışarı çıkartıp yanıma geldi.
Gözlerime ışık tutup bakmaya başladı.

"Kendinizi nasıl hissediyorsunuz Asi hanım"

"Ölmüş gibi"

Doktor tebessüm edip bana baktı.

Nazlı Yarim (Kuyumcu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin