MÜDDESSİR

~12~

"Tebrik ederim Avukat Hanım, çok başarılı bir savunmaydı."

"Teşekkür ederim, sizde fena değildiniz tek sıkıntı suçlunun Avukatı olmanız.
Ortada bariz bir suç varsa ülkenin en iyi Avukatı olun yinede suçun üstünü örtemezsiniz"

"Sizde biliyorsunuz, bizim işimiz savunma yapmak"

"Ama suçluyu ve suçsuzu savunmak size kalmış"
Karşı tarafın avukatını arkamda bırakarak çıktım Mahkeme'den
Az önce Zehra arayıp hemen karakola gelmelisin demişti.
Hızlı adımlarla Karakola doğru yürüyordum.
Ne kadar ısrar etsem de ne için olduğunu söylemedi.
Zaten az sonra öğreneceğim için çokta sorgulamayıp, bunun yerine hızlıca karakola gelmiştim.
Karakolun içerisine girdiğimde gözüm Zehra'yı arıyordu.
Odasının kapısına geldiğimde içeride olmadığını fark ettim.
Tam kapı kolunu tutacaktım ki
birinin omzuma dokunmasıyla yüreğim ağzıma gelmişti.

"Elifff"

Zehra'nın sesiyle hızla ona döndüm
Elimi kalbimin üzerine koyup konuştum,
"Ayy ödümü kopardın Zehra"

Zehra gülümseyerek konuştu,
"Üzgünüm arkadaşım, ama bir yandan çok da mutluyum"

"Ne oldu?" Dedim merakla
"Seni rahatsız eden adamı buldukk"

"Gerçekten mi?"
Gerçekten çok sevinmiştim,
bir yandan ise çokça merak ediyordum.

"Tabi kızım ne sandın, bu kızın yakalayamadığı suçlu yok"

"Sen mi yakaladın?"

"Yanii, yardım ettim diyebiliriz.
Aslında Murat Komiser yakaladı bende ucundan katkı sağladım"

"kimmiş peki bir şey öğrenebildiniz mi?"

"Daha sorguya girmedi, az sonra arkadaşlar ilgilenecek.
Gel biz aşağıda kahve içelim, sorgudan sonra dosyasını alırız.
Hem galiba Murat Komiser girecek sorguya mutlaka konuşturur."
Başımı sallayarak onayladım Zehra'yı.
Karakoldan çıkıp köşedeki kahveciye gelmiştik.
Bir yandan aklım hep sorgudayken bir yandan Zehra'yı dinliyordum.

"Sorgudan sonra sana anlattığım fabrikaya gideceğim "

İstemsizce kaşlarım havalanmıştı,elimdeki kahveden hızlı bir yudum alıp dikkatimi Zehra'ya verdim.
"Bir şey çıktımı cenazede?"

"İşin tuhaf tarafı cenazeye gelmeyen kimse yoktu, bu iyimi kötümü şimdilik bilmiyorum."

"Peki işten ayrılan kişiler?"

"Birisi korktuğu ve en azından suçlu bulunana kadar gelmeyeceğini söyledi, bir tanesi başka bir iş bulduğunu artık burada çalışmayacağını işin çok yorucu olduğunu söyledi muhtemelen bu olay'da tuzu biberi olmuş, son kalan kişi ise emekli olduğu halde çalıştığını artık çalışmak istemediğini söyledi.
Muhtemelen hepsi korktuğu için çıktı, şüpheli damgası yememek için'de bir şeyler uydurdular "

" Haklısın, geriye kalan tek şey fabrikaya gidip tekrar bir kontrol etmek "

"Senin bir işin var mı, benimle gelmek ister misin?"

"Olur davadan çıkıp buraya geldim bugün başka bir işim yok"

Biraz sonra Zehra'nın telefonuna gelen bildirim ile tekrar karakola gitmiştik.
Zehra kapıyı tıklattığında ikimizde Murat komiserin odasına girdik

"Komiserim?"

"Gelin Zehra."

İçeri girdiğimizde Murat elindeki dosyayı inceliyordu.
İkimizde oturunca konuşmaya başladı.
Önümüze sorgunun bir kopyasını koymuştu.
"Adamın ismi Erdem Kartal, kardeşi beş ay önce adam yaralamadan içeri girmiş."