MÜDDESSİR

~39~

"gelebilirmiyim?"
Kapıdan Muratın sesini duyduğumda eşarbımı düzelterek konuştum.
"gelebilirsin!" yavaş adımlarla odaya girdiğinde yüzündeki mutluluğu görebiliyordum. Ailecek bir kaç saat ağladıktan sonra babam Yusufun çenesinin düşeceğini ve ikimizinde hala dinlenmesi gerektiğini söyleyerek odalarımızı ayırmıştı. Tabi biz bu duruma pek memnun olmamıştık ama yanyana olursak asla susmayacağımızı bildiğimiz için bir yerden sonra bir şey dememiştik.
Ben alışıktım aslında ama Yusufun dinlenmesi gerekiyordu. Ve eminim ki burada olsa beni düşünmekten, iyimiyim diye kontrol etmekten dinlenemezdi. annem namaz kılmak için mescide gittiğinde Ahmetin bir işi çıkmış babam ise evden bir şeyler alıp gelmesi için Zehrayı eve bırakacaktı.
Odada yalnız kaldığımda ise Murat gelmişti. Sabahtan beri pek görmemiştim zaten Murat'ı, konuşmak istiyordum. Yüzüme bir gülümseme yerleştiğinde kapının önünde bekleyen murata elimle karşımdaki koltuğu gösterdim,
"otursana" koltuğa oturduğunda, tekrar dikkatini bana verip konuştu.
"iyimisin?ağrın sızın varmı?"
Hemşire az önce gelip ağrı kesici serum taktığı için ağrım yoktu çok şükür, "iyiyim iyiyim, az önce ağrı kesici taktılar. Asıl sen iyimisin? Gözlerin kıpkırmızı olmuş"
Elleriyle gözlerini ovduğunda gizlemeye çalışır gibi bir hali vardı,
"uyumadın değilmi?"
Kafasını yana yatırarak hafifçe gülümsedi, " çok mu belli oluyor, oysa iki kez abdest aldım uykum belli olmasın diye" hafifçe güldüğümde oda gülmüştü. Biraz sonra düşündüğü şey her ne ise gülmesi silinmiş,bakışları derinleşmişti,
"geçti Elif." sesindeki mahzunluk içimi titetirken onaylar şekilde  gözlerimi sıkıca kapatıp açtım.
"geçti Murat, geçti çok şükür"

"biliyordum, yemin ederim biliyordum iyileşeceğini."

"nasıl biliyordun" dedim gülümseyerek,

"tek bir amini zayi etmeyen Allahın, bizim dualarmıza'da icabet edeceğini hissettim diyelim"
Ne güzel bir şeydi, birinin, birilerinin hiç bir karşılık beklemeden senin iyiliğin için yaratıcıyla konuşması, Murat'ın hayatıma girmesi tüm dengeyi bozmuştu. İlk baş hayatım altüst oluyor zannetmiştim ama şimdi farkediyordum da ben hayatmın altını üstünden daha çok sevmiştim.
"Sana ne kadar teşekkür etsem az, biliyorsun değilmi"
Yalandan kaşlarını çatıp hatırlamaya çalışır gibi baktı etrafa,
"Ben teşekkür edecek bir şey hatırlamıyorum oysaki,"
Hayatımın değişmesinde kilit rol oynayan adam söylüyordu bunları.
"sen o gece beni bulmasan ben muhtemelen şuan bu Dünya'da bile olmayacaktım. Kalbim sevgiyle bu kadar dolup taşmayacaktı, etrafımda alıştığımın aksine iyiliğim için çabalayan bu insanlar olmayacaktı. Sen bana bir aile verdin Murat! O gün benim evimde tekrar karşılaştığımızda yanıma Zehra yı değilde herhangi bir polis memurunu gönderseydin, ben dostumu bulamayacaktım. Bana insanlığın ölmediğini dafelarca kez kanıtlayan Seher teyzeyi bulamayacaktım. Eğer senin yardımın olmasa o mahkemede delil yetersizliğinden dolayı kaybetseydim,oradaki bir sürü çocuğun çalınan geçimişini bulamayacaktım, babamı bulamayacaktım, onun bana getirdiği aileyi bulamayacaktım. Onca şeye sen sebep oldun, Zehra dan öğrendim ailemi sen bulmuşsun, yetimhaneye gidip araştırmışsın. Sen hiç kimsesi olmayan bana daha baştan "gerçekten  nasılsın?" Diyerek kocaman bir aile verdin Murat, bu aileyi bulmama vesile oldun. Bu yüzden sana ne kadar teşekkür etsem, Rabbime beni seninle katşılaştırdığı için ne kadar şükretsem az. "

Murat dediklerimin tek bir harfini bile kaçırmaksızın dikkatle dinledi beni, tabi utandığı için yere bakıyordu ama ben yüz ifadesini görebiliyordum.
"Elif, emin ol sen her şeye değersin.
Tüm bu saydıkların benim gözümde senin tek bir gülümsene karşılık hiç kalır. Sana bu aileyi Allah bahşetti, o gün bizim yolumuzu Allah kesiştirdi.
Bunların hepsi Rabbimizin sana ikramıydı, ben sadece aracı oldum."
Gözlerim dolu dolu bakıyordum etrafa," bir gün de, tam bir günde hem ölümden döndüm hemde Allah bana ailemi bahşetti. Acaba hangimizin duası kabul oldu? "
Murat kim bilir der gibi iki yana açtı ellerini,"seni böyle gördüm ya üzerimden ne kadar büyük bir yük kalktığını, ne kadar rahatladığımı tahmin bile edemezsin."