Kanlı Zafer

Kız Arkadaş

16.bölüm
~~~~~~~~~~~

Aslı'dan ;

"Yardımınız için teşekkür ederim " dedim ve ev sahibine veda ederek perili eve doğru ilerledim.Pamir bana bile bu eve neden geldiğimizi söylememişti, yani yüzlerce insan evinde ölü bulunuyordu hatta birsürü farklı cinayet vardı ama biz bu eve gelmiştik.

Kapıyı açarak eve girdiğim sırada Pamir ve İzginin salonda tartıştıklarını gördüm " Artık gerçekten eminim senin bir psikiyatrise ihtiyacın var !" dedi izgi pamire doğru bir adım atarak, ses tonunu duyunca baya şiddetli bir tartışmaya girdiklerini anladım.İzgi kolay kolay Pamire bağırmazdı.

"Sadece bir saattir yoktum ve siz yine kavga etmeye başladınız öyle mi ?" dedim onlara doğru ilerleyerek. Miray sesleri duyarak alt kata yanımıza geldi "Ne oluyor ?" diye sordu merakla,İzgi bir adım geriye attı "aslında belkide en başından beri bir terapiste ihtiyacın vardı, lanet olsun hangi tımarhaneden kaçtın sen !" dedi ve arkasını dönerek elinde tuttuğunu yeni fark ettiğim ayıyı bir odaya doğru fırlatıp odanın kapısını kapattı.

Ortamdaki gerilimi fark edince parmaklarımı şıklatarak dikkatleri üzerime çektim " Birşey bulabildiniz mi bari ?" dedim ve evin kapısını kapatarak kenarları yırtılmış eski kanepeye ilerledim. Miray üst katı işaret ederek "Yukarda yatak odası ve misafir yatak odası artı eski bir banyo var tuhaf olan şu ki burda kim yaşıyorsa gittiği zaman evi toplamamış." dedi kanepeye oturarak hafifçe kaşlarımı çattım.

İzgi Pamire göz ucu ile bakıp bana döndü ve arkasındaki odayı gösterdi "orada iki tane erkek kardeşin fotoğrafını buldum, sanırım iki çocuklu bir aile burda yaşıyormuş." dedi, zamanında en güzel görevlere bazen izgi ile ben bazende hep beraber giderdik ta ki izgi bir gün bizi bir anda terk edip gidene kadar. Oysaki şimdiye kadar çoktan pamir tarafından öldürülmüş olmalıydı, kuralları pamir koymuştu zincirden bir halka zayıflarsa bize zarar veremeden ondan kurtulur ve birbirimize bağlanmaya devam ederdik.

Pamirin gözleri beni bulunca yerimde doğruldum." Yan tarafta yeni evli bir çift var ve mahalleye yeni geldikleri için hiçbir şey bilmiyorlar , bana burda uzun zamandır yaşayan biri olduğunu söyledikleri zaman anlattıkları eve gittim. Evde hayatımda gördüğüm en kaba adam var , yaşlı moruk beni kürekle kovaladı !" dedim kollarımı göğsümde bağlayarak.

Kulaklıktan Thomas'ın sesini duyduk " Yanlız değilsiniz, kapıda biri var " dedi hemen kanepeden kalkarak silahımı yerinden çıkarıp kapıya doğrulttum, gözlerimi miraya çevirdim "Miray kapıyı aç ve kimin geldiğine bak" dedim. Mirayın gözleri dehşetle açıldı o daha kendini savunamadan Pamir emin adımlarla kapıya doğru ilerledi mikrofona doğru fısıldayarak "Silahı varmı ?" dedim , Thomas iç çekti ve sorumu cevapsız bıraktı "Thomas , cevap ver !" dedim sesimi biraz yükselterek.

Pamir kapıyı açtığı sırada kapıya doğru silahla ilerleyeceğim sırada elini kaldırarak beni durdurdu ve silahı yerine koymamı ister gibi bana baktı. İstediğini yaparak silahı geri yerine yerleştirdim ve kapıya ilerledim, kapıda sadece altı belkide yedi yaşında olan küçük bir oğlan vardı. Pamire özür diler gibi baktı ve ellerini arkasında birleştirerek iç çekti " Şey, topum üst kattaki açık camdan eve girdi. Onu geri alabilir miyim ?" dedi.

Pamir gözlerini kapatıp iç çekti ve başını salladı, "Tabiki, Aslı çocuğun topunu getirir misin ?" dedi başımı sallayarak merdivenlere ilerledim ve eski gıcırdayan tahta basamaklara basarak üst kata çıktım. Odalara teker teker bakındım ama hiçbir yerde çocuğun topu yoktu kaşlarımı çatarak son odaya girdim, Kapı uzun zamandır açılmamış olacak ki kolunu çevirirken biraz zorlandım sanki her an elimde kalacakmış gibiydi.