Kanlı Zafer

Yakın Koruma

18.bölüm

~~~~~~~~~~~

Bip,bip,bip kafamın içinde yankılanan sesi görmezden gelerek uyumaya çalıştım. Ama bu lanet ses buna engel oldu kahretsin. sadece beş dakika daha uyuyacaktım !

Gözlerimi açtığım sırada bir an boşluğun içinde olduğumu düşünmüştüm, bu oda neden bu kadar karanlıktı. Başımı bip sesinin geldiği yöne çevirdiğim anda yanımdaki kocaman makineyi gördüm, ekranda kalp atışlarımın yukarı çıkıp aşşağıya inmesini izlerken neden burda olduğumu merak ettim. Sol koluma bir serum bağlıydı.

Yangın ! Aniden aklıma gelen şey ile gözlerim büyüdü, doğru ya yangın çıkmıştı aslında pek yangın da sayılmazdı. Hatırlarığım kadarı ile kadının cesedinin olduğu odadan kötü bir kokunun geldiğini fark ederek oraya gitmiştim ve kapıyı açtığım anda asılı bedenin yandığını görmüştüm Aslıya seslensem de cevap vermemişti. O kadının kim olduğunu öğrenemeden onu kaybedemezdim.

Kadına doğru ilerleyip üstündeki ateşi söndürmeye çalışırken kadının elbisesindeki ateş saçımın ucunu yakınca elimle onu söndürerek kadının bedenini ateşten kurtarmaya çalıştım aniden duyduğum ses ile kaskatı kesildim, arkamdaki kapıdan kilit sesi gelmişti. Kadının bedenini bir kenara bırakarak kapıya ilerlemiştim, kapının kolunu indirmeye çalıştığım sırada eğilerek kapının kilit kısmından o kişiyi görmeye çalıştım, ama gördüğüm tek şey merdivenlerden inen bir kadındı .

Aslının olduğu odadan birseylerin kırılma sesi gelince çığlık atarak kapıya vurmaya başlamıştım, beden yandıkça o kötü koku odaya yayılmıştı.İçerideki dumanlardan dolayı nefes almakta zorlanmaya başlamıştım. Aşşağı kattan pamirin sesini duyana kadar orada öleceğime emindim, kapıya hızlı bir şekilde vurup yardım edin diye bağırdığım sırada içerdeki kokuyu istemeden de olsa içime çekmiştim öksürüklere boğulduğum sırada kapının zorlandığını fark ederek geri çekildim, kurtarmak için çok çaba gösterdiğim kadının bedeni yanmıştı.

Kapı kırılarak açıldığı sırada bu bunaltıcı koku yüzünden başımın döndüğünü hissetmiştim, Pamir yanıma geldiğinde bedenim yerden uzaklaştı bayılmadan önce gördüğüm son şey ise kadının yanan bedeniydi.

Derin bir nefes alarak kendime geldim, hâlâ hayatta olduğum için oldukça mutluydum. Arkama yaslandığım sırada sandalyede oturan birisi olduğunu fark ettim, gözlerimi kısarak ona baktığım sırada bunun pamir olduğunu anlamam biraz zor olmuştu. İyide onun burda ne işi vardı ?

"Pamir " dedim ona doğru seslenerek, Dudaklarımı araladığım sırada kapının açılması ile gözlerimi oraya çevirdim miray odaya gelmişti uyandığımı görünce buruk bir şekilde gülümsedi " Umarım iyi uyumuşsundur." dedi sesindeki imayı fark ederek kaşlarımı çatsam da başımı salladım " kaç gündür uyuyorum ben ?" dedim bedenimi hareket ettirerek. Miray gözlerini kısıp düşündükten sonra "iki hafta oldu sanırım " dedi şaşırarak ona baktım.

Miray bakışlarını rahatsız olarak pamire çevirdi ve ona doğru ilerledi . Sessizce onu izlediğim sırada miray pamirin koltuğunun yanına çömelerek onun elini tutmak için elini uzattığı sırada eli havada yumruk haline geldi, bunların arasında ne olmuştu da miray pamire dokunamayacak kadar etkilenmişti bilmiyordum.

Miray ayağa kalkarak derin bir nefes aldı "Efendim , uyanın lütfen. Aslı artık yatağınıza gitmezseniz bir hafta boyunca sırt ve boyun ağrısı çekeceğinizi söyledi " dedi inanamayarak miraya baktım o az önce pamire efendim mi demişti ? Pamir herhangi bir tepki vermeyince miray daha yüksek sesle ona seslendi ama pamir o kadar derin uyuyordu ki onu duymadı yada duymuyormuş gibi davrandı.