Yeni Bir Hayat

14 1 0
                                    

37.Bölüm 

~~~~~~~~~~~~~~~

Gözlerimden yaşlar akarken yılmaz ellerimi tutup bana başka şansımız olmadığını hatırlatarak baktı , benden istediği şeyi yapma imkanım yoktu . Çocuklarımı bırakıp başka bir ülkeye başka bir hayata gidemezdim , onlara bunu yapmaya hakkım yoktu . Ama Yılmaz da haklıydı , eğer buradan gitmezsem canavarım çocuklarımı bulabilir ve onlara zarar verebilirdi . 

Gözümden akan yaşı elimin tersi ile sildim " benim yüzümden korkunç bir çocukluk yaşadılar zaten , bunu daha fazla devam ettiremem . Benden nefret edecekler " dedim ona yalvaran gözlerle bakarak ama yılmazın tek düşündüğü beni korumaktı " sana söz veriyorum onlar iyi olacak, sana her yıl onların fotoğraflarını getireceğim , çok üzgünüm ama o adamın sana bir daha zarar vermesini göze alamam" dedi . Canavarım vurulduğum gün ortadan kaybolmuştu ve her an bir şey yapabilir diye çok korkuyordum , ben hastahanedeyken bir şekilde odama girmişti yeni uyanmıştım ve çok geç bir saatti , gözlerim açıldığında yatağımın üzerinde oturmuş saçlarımı okşuyordu . 

Korkudan çığlık atacağım anda eliyle  ağzımı kapatıp alnıma , boynuma ve elini çektikten sonra dudaklarıma uzun bir öpücük kondurmuştu . Korkudan çığlık bile atamamıştım ve yaram fazlasıyla canımı yakıyordu , sonrasında ise kulağıma eğilip " Seni benden almasına izin vermeyeceğim , unutma karıcım sen sadece bana aitsin " o an kalp atışlarımın artmasından hemşireye bildirim gitti . Tabi onlar gelene kadar canavarım çoktan çıkmıştı , Yılmaz odaya girdiği anda hemen yanıma gelmiş bana sarılmış ve sakinleştirmeye çalışmıştı. Yanımda olduğu sürece o canavarın  karşısına çıkabileceğime inanıyordum ama çocuklarımın güvenliğini riske atamazdım.  " Benimle geleceksin , öyle değil mi ?" dedim merakla ona bakarak , Yılmaz derin bir nefes aldı " Tabi ki , doğrusu gideceğimiz ülke ile ilgili pek hoş olmayan şeyler duydum ama güven bana kötü bir şey olmayacak. " dedi , aslında gideceğim yer babaannemin yaşadığı ülkeydi ve nasıl söylesem oğlunun bir kadınla başka bir ülkeye gitmiş olması onu fazlasıyla sinirlendirmişti , Onu hayatımda hiç görmemiştim çünkü ben doğduğumda çoktan ülke değiştirmişlerdi . Umarım onunla kalmama izin verirdi. 

Anlamayarak başımı hafifçe omzuma yatırdım " gideceğimiz ülke ile ilgili ne gibi şeyler duydun Yılmaz" dedim bu soruya cevap vermek istemediğini belli ederek hoşnutsuz bir bakış atsa da ona cevap beklercesine bakmama dayanamayarak istemeye istemeye sorumu cevapladı "Gideceğimiz ülkede canavar olan bir adamla evlenen yüzlerce kadın var " Söylediği şey ile birkaç saniye donmuş bir şekilde ona baktım bunu duymak midemi bulandırmıştı , aslında doğrusu resmen artık bütün ülkelerde böyle adamlar vardı , Canavar olup kadınlara zarar veren daha insanlığın ne olduğunu bile bilmeyen adamlar vardı . Ah pardon az önce adam değil canavar diyecektim çünkü böyle insanlar sadece bu şekilde anılmayı hak ediyordu , Daha fazlasını da söylemek isterdim ama ağzıma küfür alan bir kadın değildim özellikle de öyle yaratıklar için kendi ağzımı bozmama değmezdi . 

" en azından onları son kez görebilir miyim ?" dedim yalvarırcasına ona bakarak , Yılmaz iç çekip " Bir şeyler ayarlamaya çalışacağım " yüzümde bir gülümseme oluşurken göğsümdeki yarayı umursamadan öne atılıp Yılmaza sarıldım " Teşekkür ederim , Bana yardım ettiğin için " dedim Yılmaz kollarını belime  sarıp başını boynuma gömerek kokumu içine çektiğinde titrek bir nefes aldım " Asıl ben teşekkür ederim , her şeye rağmen seni sevmeme ve yanında olmama izin verdiğin için . " derin bir nefes aldığımda parfümünün kokusunu aldım , kokunun tanıdık olduğunu fark edince hemen geri çekildim yıllar sonra aynı kokuyu tekrar almak Deja-vu yaşamış gibi hissetmeme neden olmuştu " Sorun ne ?" Yılmaz kaşları çatılmış bir şekilde bana bakıyordu.

Kanlı ZaferHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin