Kanlı Zafer

Suç Ortağı

4.bölüm
~~~~~~~~~~~

Saat gecenin 2'si olmuştu ve sipariş veren yüzlerce müşteri sosyal medya hesbımdan bana ard arda mesajlar atmışlardı

"Sipariş ettiğim yüzük hâlâ gelmedi bir sorun mu var ? "

"özel tasarım ayakkabılarım gelmedi paramı geri istiyorum!"

"Ölünce mezarıma getirirsiniz artık o küpeleri ! "

Mesajlardan rahatsız olunca bildirimleri sildim okumaya gerek yoktu herkes tabiki bu durumdan fazlasıyla rahatsız olmuştu.

Daniel'in tavsiyesini hatırlayınca iç çekip bir açıklama yazmaya başladım.Umarım yine aynı tepki'yi almazdım.

"Mesajlarınız şirketimize ulaşmıştır, öncelikle malesef şuan siparişlerinizi şirketimiz size ulaştıramıyor ama sizi temin ederiz bu sorunu hemen çözüp size ulaşmalarını sağlayacağız"

Aradan yarım saat geçmişti bazı insanlar anlayışla karşılarken bazıları da bu durumdan rahatsız olduğunu çok kibar(!) bir şekilde dile getirmişti.

Gelen kötü yorumları görünce üzülsem de onlara hak veriyordum.Söz vermiştik ve bu sözümüzü tutmamıştık.

Bildirimlerin arasında bir tanesi dikkatimi çekti bildirimin üzerine tıklayıp sohbete girdim.

"Yardım ister misin ?"

mesajı görünce kaşlarımı çattım buda kimdi şimdi ?

"Siz kimsiniz acaba ?"

dedim mesajım saniyeler sonra görüldü oldu

"Aşk olsun insan suç ortağını unutur mu ?"

gözlerimi kısarak yazıyı okudum benimle dalga mı geçiyordu acaba

Siz: suç ortağı derken ?

Bilinmeyen: Bir suçlu olduğumu söylemiştin,yanılıyor muyum İzgi Sonat !

Adımı,gerçek adımı bilmesi ile kaşlarım havalandı. Aniden aklıma gelen isim ile parmaklarım klavyenin üzerinde dona kaldı,bana yazan oydu. Aslı Öztürk !

8 yıl önce

Okuldan çıktım ve evime doğru ilerledim.Annem ilaçlarını hep unuturdu hemen eve gitmeli ve anneme ilaçlarını vermeliydim.

Aniden önünden geçtiğim bir ara sokaktan bir kadın çıktı saçları sarı,gözleri ise kahverengiydi.Kadını incelemeyi bırakıp adımlarımı hızlandırarak ordan uzaklaşmaya çalıştım.

Kadın arkamdan yavaş adımlarla geliyordu istemsiz kendimi kötü hissettim,o sadece yolda yürüyen bir kadındı neden bu kadar korkmuştum?

"Hey,tatlım merhaba okul nasıldı ?" dedi yanıma gelerek gözlerimi ona çevirdim kadın aniden üstündeki hırkasını çıkardı ve çantamı elimden alıp hırkasını elime verdi.

"Sen ne-" eliyle ağzımı kapattı "bunun için zamanım yok,sakın beni ifşalama" dedi elini ağzımdan çekti hâlâ ne olduğunu anlamamıştım cebinden bir kutu çıkardı ve çantama koydu.

"O ne ?" dedim merakla gözlerini kısıp bana baktı ama soruma cevap vermedi.İki dakika kadar orda durduk ne olduğunu soracağım sırada sokağa polis arabası girdi.

büyümüş gözlerimi karşımdaki kadına çevirdim bana gülümsedi polis arabası hızla yanımızdan geçerken içerden birinin " yine onu kaybettik nereye gitti bu kadın " dediğini duydum.

Aradıkları kişi tam karşımda bana gülümsüyordu polis arabası sokaktan çıkıp uzaklaşınca açık olan ağzımı kapattım.

"Seni arıyorlardı" dedim fısıldayarak gülümsemeye devam edip başını salladı.
Kaşlarımı çattım"sen ne yaptın " dedim merakla.

Omuz silkti "bişey yapmadım canım sadece şu yeni açılan müzeden güzel bir küpeyi ödünç aldım" dedi sonra dudağını ıslatıp " habersiz bir şekilde ödünç aldım"dedi.

başımı iki yana salladım "bu yaptığın suç " dedim beklemediğim şekilde kıkırdadı "ya öyle mi " dedi sonra ellerini beline koyup sırıtarak beni gösterdi " o zaman sende benim suç ortağımsın" dedi.

Geriye doğru bir adım attım "sen nasıl bir ruh hastasısın,ben karakola gidiyorum" dedim , çantamı elinden alıp arkamı döndüm ve hızlı adımlarla ilerledim arkamdan seslendi

"Sana neden inansınlar,çaldığım şey senin çantanda ve elinde hırsızın ceketi var biliyor musun şuan gidip seni ihbar etmesi gereken kişi benim " dedi bütün bedenim kaskatı kesildi bir adım daha atamadım,
nasıl bir manyağın eline düşmüştüm ben!

Yavaşça arkamı döndüm "Bak beni bu saçmalıklara bulaştırma tamam kimseye söylemeyeceğim ama lütfen rahat bırak beni" dedim böyle bir kadınla zıtlaşmak pek iyi bir seçenek değildi.

Masummuş gibi gülümseyip yanıma geldi ve ceketini elimden aldı çantamı açıp kutuyu eline verdim ama hâlâ ne çaldığını merak ediyordum.

Sırıtarak bana baktı "içindeki şeyi görmek ister misin" dedi iç çekip merakıma yenik düşerek başımı salladım kadın kutunun kapağını açtı.

Kutunun içinde çok güzel bir çift küpe vardı değerli bir şey olduğunu iki metre uzakta olan biri bile anlardı.

"tamam bu kadar yeter baktığın" dedi ve kutunun kapağını aniden kapattı gözlerimi zorla gözlerine çevirdim " söyle bana kim böyle bir güzelliğin sahibi olmak istemez ki " dedi içimden evet desemde sesimi çıkarmadım.

Kadının telefonu çalınca yüzü aniden ciddileşti ve cebinden bir kart çıkarıp elime verdi ben anlamazca ona bakarken o geri geri yürüyüp sokağın sonuna kadar gitti onun oraya gitmesi ile kocamam Suv model bir araba geldi.

"İhtiyacın olduğu zaman bana ulaş,bu yardımının karşılığını kesinlikle alıcaksın " diye seslendi ve arabaya binip uzaklaştı.

Gözlerimi elimdeki karta çevirip üzerindeki ismi okudum "Aslı Öztürk" zihnimde söylediği cümle yankılandı . Suç ortağım!

Şimdiki Zaman ;

Aklıma gelen anıyı bir kenara bırakıp şuan a odaklandım Aslı Öztürk Ona çalışıyordu.

Siz: benden ne istiyorsun.

Aslı Öztürk: ben değil o istiyor. seni istiyor İzgi !

Siz; bitti aslı kapattım ben o defteri izin versin de hayatıma devam edeyim.

Aslı Öztürk; onu en iyi sen tanıyorsun ve buna zaten izin vermeyeceğini biliyorsun.Onun hayatına girip bir anda gidemezsin İzgi evet bu güne kadar sana bu yeni süslü hayatı yaşamana bir süreliğine izin verdi ama sen bu hayata alıştın.Sen bizden birisin senin yerin,evin bizim yanımız!

yazdığı mesajı okuyup bilgisayarı kapattım ben hayatımı değiştirmiştim kimliğimi değiştirmiştim ama onlar için her zaman aynı kişi olucaktım onlar beni her zaman İzgi Sonat olarak görüceklerdi ve benim değişimimi asla kabul etmeyeceklerdi.

~~~~~~~~~~~~~
bence güzel bir bölüm oldu , siz nasıl buldunuz?

yorumlarda düşüncelerinizi paylaşırsanız çok sevinirim .

Kendinize iyi bakınnn...