Kanlı Zafer

Özlemek

23.bölüm

~~~~~~~~~

Bir insanın hayatta olduğunu bilip hayatta olduğundan şüphe etmek nasıl birşey miydi ?

Oflayarak tekrardan Aslının numarasını aradım, çalıyor çalıyor ve meşgul. İç çekerek telefonu kulağımdan uzaklaştırıp ekrana baktım. 38 cevapsız arama. Nerdeydi bu adam ?

Odamın kapısının çalınması ile telefonumu masanın üzerine koyup kapıya doğru seslendim, Kapı açılınca içeriye ozan girdi yüzünde güzel bir gülümseme elinde de bir buket gül vardı .
Yüzümdeki gergin ifadeyi fark edince merakla kaşlarını çattı "Bayan karlar kraliçesi , yine buz gibisiniz. Bir sorun mu var ? "dedi ve kapıyı kapatarak yanıma geldi , saçlarımı omuzlarımın arkasına atarak sıkıntılı bir nefes verdim "Şuana kadar çoktan gelip beni çıldırtması gerekiyordu."dedim Ozan anlayışla gülümsedi.

Elindeki buketi bana uzattığı anda tebessüm ederek ondan alıp burnumu güllere bastırarak kokularını içime çektim , pamirin güllerinin kokusunu özlemiştim. Hiç bir gül onunkiler kadar güzel kokamazdı , Tıpkı onun gibi sert ama sarhoş edici derecede güzel bir kokuydu.
Ozan masama yaslanarak yarım ağız güldü ve bana baktı "Onu özlemiş gibisin " dedi. Duyduğum şey ile başımı güllerden kaldırıp gözlerimi gözlerine kilitledim. "Yok öyle bir şey " dedim ozan göz devirdikten sonra başını iki yana salladı.

" Ben bu bakışları iyi biliyorum izgi , Söyle bakalım eski sevgiline hâlâ aşık olmak nasıl bir his ? " dedi alay ederek , gözlerim kocaman açıldı ve başımı iki yana salladım böyle bir şeyin ihtimali bile olamazdı. O zaman neydi bu , Neden ona zarar gelip gelmediğini merak ediyordum.
Dudaklarımı aralayıp kendimi savunurcasına konuşmaya başladım " Ben ona aşık falan değilim , bazı şeyler yaşandı ve bitti . Artık olmasının ibtimali bile yok . " dedim Ozan kollarını göğsünde bağlayıp 'Emin misin' der gibi bana bakınca oflayarak masama ilerleyip yerime oturdum.

Ozan bana dönerek kollarını masaya yasladı , gözlerimi ona çevirince yüzünde yine o bakışı gördüm. Dudağımın kenarı kıvrılırken arkama yaslanıp " Söyle bakalım ne geldi aklına ?" dedim. Ozan gülerek dudağını dişledi ve "Düşündüm de bir kutlama yada davet düzenleyerek diğer şirketleri davet edebiliriz. Ne dersin ? " dedi , Elimi alnıma dayadım ve emin olamayarak ona baktım. "Bilmiyorum en son yaptığım davette işler karışmıştı . Ya şimdi de bir sorun çıkarsa , Ah ozan şuan farklı bir şeyle uğraşamayacak kadar Yorgunum. " dedim.

Ozan anlayışla başını salladı " Merak etme , her äeyi bizzat kendim halledeceğim . Sen sadece eğlenmene bak, Eve gidip hazırlansan iyi olur şayet bu akşam ki davete geç kalabilirsin. " dedi ve kolundaki oldukça ünlü bir markaya ait olan saatine baktı , Hızlıca yerimden kalkıp inanamayarak ona baktım " Davet bugün ve sen bunu bana şimdi mi söylüyorsun !" dedim duyduklarıma inanamayarak. Ozan mahçup bir şekilde gülünseyerek özür diler gibi baktı.

Masamdan uzaklaşıp kapıya doğru hızla ilerledim, " Daha ne giyeceğimi bile düşünmedim ya " dedim kendi kendime ve kapıyı açarak odamdan çıktım , Merdivenleri inip dışarıya yöneldiğim zaman Ellie'nin Arabamın yanında Thomas ile konuştuğunu gördüm ve yanlarına ilerledim. Ellie beni görünce birkaç adım geriye gidip bana gülümsedi " Bayan Jean , Nasılsınız ?" dedi , Ona bakıp " Eğer bugün olacak davetten asistanım sayesinde haberim olsaydı çok daha iyi olacaktı , ama görüyorum ki asistanım da oldukça meşgul bir kadın " dedim iğneleyerek.

Ellie'nin yanakları kızardı ve çekinerek Kaçamak bir şekilde Thomas'a baktı " Ben siz biliyorsunuz sanıyordum. " dedi başımı sallayarak bakışlarımı Thomas'a çevirdim , " Beni hemen evime götür, sonra gelir sevgilinle muhabbet etmeye devam edersin " dedim Thomas güldü ve hemen yerine geçip kapımı açtı , Arabaya bindikten sonra Thomas'da yanıma geçti ve arabayı çalıştırdı.