Amara's POV
I woke up because of my throbbing headache. Ang sakit ng ulo ko! Parang hinahati sa gitna!
My senses were confused because the bed felt a bit warm...and a little less soft than my bed?
I opened my eyes and stared at the ceiling for a few seconds before realizing that that wasn't how my ceiling looks like.
I turned my face to the other side of the bed and saw Alex in a deep slumber while one of his arms is wrapped around me.
Goodness, wait!
Anong nangyari??!
Paanong nandito ako kay Alex? Eh kasama ko si Ria kagabi ah??!
I'm in his condo...
SHIT! I'M IN HIS CONDO?!
I tried to get up but as expected, he shuffled and slowly opened his eyes.
"Good morning." He greeted with a little smile.
"What happened?" I asked with wide eyes, and probably a pale face due to shock.
Sa sobrang pagpapanic, ngayon ko lang napansin na naka-kumot pala kaming dalawa, kaya medyo mainit.
Pasimple kong sinilip ang katawan ko sa ilalim ng kumot at nakahinga ako ng maluwag nang ma-realize ko na may suot pa naman akong damit. May suot rin siyang damit. Okay, good.
I mean, it's fine if something happened pero...I don't know. Hindi ko ma-explain ang feelings ko right now kasi naguguluhan ako sa mga nangyayari. I'm overwhelmed.
"Nalasing ka kagabi, hinatid ka dito ni Ria." Hinaplos niya ang ulo ko ng dahan dahan. "Masakit ba ang ulo mo? You want coffee? I-gagawa sana kita kanina kaso nakayakap ka sa'kin, eh baka magising ka kapag bumangon ako." Mahabang paliwanag niya.
It took me a while to process all that.
"Wait, wait! Again?"
Bumangon siya kaya gumaya na rin ako. Umupo kaming dalawa sa kama na magkaharap para magkausap kami ng maayos.
"You were drunk last night and you could barely walk on your own when Ria brought you here." He began.
Para akong nagka-amnesia dahil hindi ko talaga maalala. Ni wala rin sa memory ko kung anong ginawa namin sa bar.
"No'ng nakauwi na si Ria, I asked her through text kung bakit ka nalasing ng sobra? Apparently, you had two Margaritas, a Daiquiri, and a Red Sangria. On top of that, hindi ka pa pala-inom kaya ang lakas ng tama sa'yo ng mga 'yon."
OMG! Naka-apat akong cocktails? Margarita pa talaga ang nakarami?
"Galit ka ba?" Tanong ko. Alam ko naman na kahit hindi niya sabihin, ayaw niyang umiinom ako dahil masama sa health. Siya rin naman mismo, hindi rin umiinom madalas.
Hinawi niya ang buhok ko at tinignan ako sa mata. "Galit? Bakit naman ako magagalit?" Malumanay niyang tanong.
"Kasi nagpakalasing ako? Sa labas pa." I stated in a guilty manner.
"It's okay. I mean...it's not okay for me that you got extremely wasted lalo na't nasa labas kayo, pero okay lang naman sa'kin na umiinom ka pa-minsan minsan. Alam ko naman na nag-celebrate kayo ni Ria kaya kayo nando'n. Ang gusto ko lang, be in control next time ha. Kung alam mong malalasing ka ng sobra, better do it at home o kung gusto mo, dito kayo magpakalasing ni Ria sa condo, basta alam kong safe ka ha."
I can sense his worry just by looking at his eyes. I understand why he partially didn't like what happened. Delikado nga naman.
"I'm sorry." I whispered and he mouthed, 'it's okay'.
BINABASA MO ANG
Sa Bawat Araw (Edited Version)
RomanceLet's dive back into the heartwarming and touching story of the Montevistas! Re-edited: November 6, 2023