ရေချိုးပြီးချိန် အဝတ်များပြန်ဝတ်ရန် မိုးစက်သာ အခန်းထဲလှည့်ပတ်ရှာနေပေမယ့် သူအင်္ကျီများကို မတွေ့တော့။
" ဘာရှာနေတာလဲ "
တံခါးပေါက်ကနေ လက်ပိုက်ကာ မှီထားရင်း မင်းဒဿမောင် တကုပ်ကုပ် ဘာမှန်းမသိရှာနေသူကို မေးလိုက်၏
" ဟို... ကျွန်တော်အဝတ်တွေပါ "
" လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီ "
" ဟမ် "
လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်....သူအင်္ကျီတွေက အကောင်းတွေလေ နည်းနည်းတော့ဟောင်းနေပေမယ့် နောက်သုံးနှစ်လောက် အသာလေးဝတ်လို့ရတယ် သူကအရမ်းကို စည်းကမ်းရှိတဲ့သူပါ ဘောင်းဘီကို လိမ္မော်ရည်လေး မှောက်ကျယုံနဲ့ သူအဝတ်တွေကို လွှတ်ပစ်လိုက်တယ်
မိုးစက်သာ ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်သွား၏။
" ဘယ်ကိုလွှတ်ပစ်လိုက်တာ အဝတ်တွေက ပြန်လျှော်ရင် ဝတ်လို့ရသေးတယ် "
" ပြောပြရင် သွားကောက်မလို့လား "
" ဟုတ်တယ် နည်းနည်းလေးပေသွားရုံပဲ လျှော်လိုက်ရင်အဆင်ပြေတယ် လွှင့်ပစ်လို့လောက်ထိ မလိုဘူးဗျ "
" ရော့ လောလောဆယ် ဒါဝတ်ထားလိုက် ပြီးရင် ကိုယ်အတွင်းရေးမှူးက အဝတ်လာပေးလိမ့်မယ် "
ထိုစကားပြောပြီး ထွက်သွားသူရဲ့ နောက်ကျောကို မိုးစက်သာ ကြည့်သာကြည့်နေလိုက်၏
ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ အခုလောလောဆယ် အဆင်ပြေဖို့ အရေးကြီး
ကုတင်ပေါ်ကို ပစ်ပေးခဲ့တဲ့ အဝတ်ကို ကြည့်ရင်း မိုးစက်သာ ယူကာ ဝတ်လိုက်တော့၏။
နောက်ငါးမိနစ်ခန့်အကြာတွင်
" ဟို....အဝတ်က ဘောင်းဘီရောဗျ "
မင်းဒဿမောင်မှာ လှပလွန်းတဲ့ သူရှေ့ကသူရဲ့ ပေါင်တံများကို ကြည့်ရင်း သဘောကျနေမိ၏။
မိန်းကလေးတွေလို သွယ်သွယ်လျလျမဟုတ် ကောင်လေးတွေလို ပိန်ပိန်ပါးပါးလဲ မဟုတ် ကြွက်သားအနည်းငယ်ကြောင့် တောင့်တင်းတယ်လို့ထင်ရတဲ့ ပေါင်တံနဲ့ ခြေသလုံးတွေက တကယ်ကို မျက်စိမလွဲချင် ဖြစ်နေ၏
YOU ARE READING
မောင် ပိုင်ဆိုင်မှု [ COMPLETE ]
Science FictionCrd_Cover_from_Pinterest မင်းလက်ခံသည်ဖြစ်စေ လက်မခံသည်ဖြစ်စေ မင်းကမောင်ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်လာမှာပဲ မင်းဒဿမောင် လောကကြီးကိုတောင် ပြောင်းပြန်လှန်နိုင်တဲ့မင်းကို ငါက လွန်ဆန်နိုင်မှာတဲ့လား ...