" မောင် "
မိုးစက် မျက်နှာထက် ဝမ်းသာ အပြုံးတို့ဟာ လှလွန်းနေသည်။
မိုးစက် ချက်ချင်း ခြံတံခါးဖွင့်ပြီး မောင်ကိုပြေးဖက်လိုက်သည်။
မောင် သူ့ဆီမလာတော့ဘူးထင်ပြီး ဘယ်လောက်တောင် ဝမ်းနည်းခဲ့ရတာလဲ
" မလာတော့ဘူးထင်နေတာ "
မင်းဒဿမောင်လဲ မိုးစက်ရဲ့ ခါးသွယ်သွယ်လေးကို ပြန်ဖက်လိုက်ပြီး မိုးစက်လည်ပင်းနားထိ သူမျက်နှာကို ထားလိုက်သည်။
ချုပ်ကိုင်ပိုင်စိုးမှုတွေ ပြင်းတဲ့ အရှိန်အဝါနဲ့ အေးစက်ပြီး အသက်မဲ့တဲ့ မျက်ဝန်းတွေက Moon ကို လှမ်းကြည့်နေတာမို့ Moon စိတ်ထဲ မနှစ်သက်ဖြစ်သွားသည်။
" ဘာလို့ အဲလိုထင်ရတာလဲ မောင် လာခဲ့မယ်လို့ပြောရင် လာခဲ့မှာပေါ့ "
မင်းဒဿမောင် မက်မွန်သီးလေးရဲ့ လည်ပင်းဖြူဖြူလေးကို ကိုက်ခဲပစ်လိုက်သည်။ သူကိုက်တာ ပြင်းသွားတယ်ထင်တယ် မက်မွန်သီးလေး လည်ပင်းမှာ သွားရာတောင် ထင်လာခဲ့တယ် ။
" အာ့ ...မောင် နာတယ် "
မိုးစက် လက်နဲ့ မောင်ကို တွန်းပင်ပေမယ့် မောင် သူ့ကို ဖက်ထားတာ ပိုပိုတင်းကြပ်လာသည်။
" မောင် ငါကိုလွှတ်ပါအုံး ...ငါပြောစရာတွေရှိတယ် "
" မရုန်းနဲ့ မောင်တို့မတွေ့ရတာ ကြာပြီလေ မောင်ကို မလွမ်းဘူးလား "
မိုးစက် နောက်ဆုံးတော့ မောင်စကားကို နားထောင်လိုက်ရတော့တယ်
"လွမ်း....လွမ်းတာပေါ့ "
" ဒါဆို မောင်ကို နမ်းပါအုံး "
"လူရှိတယ်လေ "
မိုးစက်လဲ Moon ခြံထဲမှာ ရှိသေးတာမို့ ငြင်းလိုက်သည်။
" မရှိပါဘူး "
မင်းဒဿမောင် လိမ်လိုက်သည်။ တကယ်က Moon ဟာ နေရာမှာပဲ ရပ်မြဲတိုင်းရပ်နေဆဲပင်။
" ဟမ် .... တကယ်လား "
မိုးစက် အနောက်ဘက် လှည့်ကြည့်မို့ ခေါင်းလှည့်ဖို့ပြင်လိုက်ပေမယ့် မင်းဒဿမောင်က သူ့ခေါင်းကို ပြန်ဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း ထိကပ်လိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ထိကပ်ရုံပဲ မဟုတ်တဲ့ အနမ်းတွေကြောင့် မိုးစက်အသက်ရူကြပ်လာတယ်
BINABASA MO ANG
မောင် ပိုင်ဆိုင်မှု [ COMPLETE ]
Science FictionCrd_Cover_from_Pinterest မင်းလက်ခံသည်ဖြစ်စေ လက်မခံသည်ဖြစ်စေ မင်းကမောင်ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်လာမှာပဲ မင်းဒဿမောင် လောကကြီးကိုတောင် ပြောင်းပြန်လှန်နိုင်တဲ့မင်းကို ငါက လွန်ဆန်နိုင်မှာတဲ့လား ...