"ေဒါက္ ေဒါက္ " တံခါးကို ႏွစ္ခ်က္ေခါက္ကာ မိုးစက္အခန္းတြင္းဝင္လိုက္သည္။
" အာ့ "
ျပင္းထန္တဲ့တြန္းအားတစ္ခုနဲ႕အတူ မိုးစက္၏အေနာက္ ေက်ာဟာတံခါးနဲ႕ ထိသြားသည္။
"အြန့္ "
႐ုတ္တရက္ ထိကပ္လာတဲ့ မင္းဒႆေမာင္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံေၾကာင့္ မိုးစက္ လန့္သြားကာ တုန့္ျပန္မႈမေပးနိုင္ခဲ့။
တစ္ျဖည္းျဖည္းသိပ္သည္းလာတဲ့ အနမ္းေတြက မိုးစက္၏ လွ်ာကိုပါ ရစ္ပတ္လာသည္။ ပထမဆုံးအနမ္းမို႔ အနမ္းအရာမွာ မိုးစက္မကြၽမ္းက်င္ေပမယ့္ တစ္ဖက္လူရဲ႕ ကြၽမ္းက်င္မႈက ဦးေဆာင္သြားနိုင္သည္။
"Boss "
တစ္ခဏေလာက္ မင္းဒႆေမာင္ အလြတ္ေပး ခ်ိန္ မိုးစက္ ရပ္တန့္သြားရန္ နမည္ကိုေခၚလိုက္သည္။
" က်စ္ ကိုယ့္ကို ဘယ္လိုေခၚရမယ္လို႔ ေျပာထားလဲ အခုထိ က်င့္သားမရေသးဘူးလား "
ေျပာၿပီး ျပန္နမ္းဖို႔လုပ္ေနတဲ့ မင္းဒႆေမာင္ေၾကာင့္ မိုးစက္ ေခါင္းလြဲကာ ျငင္းပယ္လိုက္သည္။ ဒီေလာက္ဆို သူ႕သေဘာထားကို သိေလာက္မွာပါ။
" အာ့ "
ပါးႏွစ္ဖက္ကို အတင္းညစ္လိုက္ေတာ့ စူထြက္လာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးကို ၾကည့္ၿပီး မင္းဒႆေမာင္ ၿပဳံးလိုက္သည္။ သူ႕အၿပဳံးက နတ္ဆိုးဆန္ေပမယ့္လည္း
" မိုး မိုးသိလား ကိုယ္ မိုးကို စေတြ႕ကတည္းက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ fu*k ခ်င္ေနလဲဆိုတာ တစ္ညလုံး တစ္ေန႕လုံး မိုး ကိုယ့္ေအာက္မွာ ညီးရလြန္းလို႔ အသံမထြက္နိုင္တဲ့အထိ ကိုယ္ fu*k လိုက္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ တုန္ခ်ိခ်ိျဖစ္ေနမယ့္ ေျခလွမ္းေတြ က်စ္ ေျပာရင္းနဲ႕ေတာင္ မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး "
မင္းဒႆေမာင္ ေျပာရင္းနဲ႕ မိုးစက္ရဲ႕လက္ကို သူ႕ရဲ႕ အေကာင္ေပၚတင္ေပးလိုက္ေတာ့ ရဲတက္လာတဲ့ ပါးႏွစ္ဖက္နဲ႕ မိုးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေန သည္။
"မင္း မင္း ဘယ္အခ်ိန္ကတည္း ငါက ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကြ ငါ့မွာ မိန္းမလဲရွိတယ္ ကေလးလဲရွိတယ္ မင္း "
YOU ARE READING
မောင် ပိုင်ဆိုင်မှု [ COMPLETE ]
Science FictionCrd_Cover_from_Pinterest မင်းလက်ခံသည်ဖြစ်စေ လက်မခံသည်ဖြစ်စေ မင်းကမောင်ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်လာမှာပဲ မင်းဒဿမောင် လောကကြီးကိုတောင် ပြောင်းပြန်လှန်နိုင်တဲ့မင်းကို ငါက လွန်ဆန်နိုင်မှာတဲ့လား ...