" မောင် ဒီကိုလာ "
အဝေးကနေ သူ့ကိုငေးကြည့်နေတဲ့ မောင်ကိုခေါ်လိုက်တော့ အနားရောက်လာတယ်။ သူ့နောက်ဘက်မှ နေရာယူလိုက်တော့ မိုးစက်လဲ အလိုက်တသင့် မောင်ရဲ့ရင်ခွင်လဲ မှီချလိုက်သည်။
" အအေးမိနေတယ်မလား အရမ်းကြာကြီးရေမစိမ်ရဘူး "
" ငါကလူကြီးပါကွာ ဒီလောက်နဲ့ ဘာမှမဖြစ်ဘူး ညက ဘာလို့သောက်နေတာလဲ တစ်ခုခုစိတ်ညစ်စရာရှိလို့လား ဟင် "
မင်းဒဿမောင် မက်မွန်သီးလေးရဲ့လည်ပင်းနားထိ ခေါင်းကိုမှီချလိုက်ပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖတ်ထားလိုက်သည်။ သူ့ဘဝမှာ လူတစ်ယောက်မက ပတ်သက်ဆက်ဆံဖူးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုနောင်တတွေနဲ့ ခံစားချက်ကြီးက ဒီလူသားလေးနဲ့မှ ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။
" မိုး မောင်ကိုထားမသွားဘူးလို့ ကတိပေးမယ်မလား မောင်လေ မိုး ထားသွားမှာ အရမ်းကြောက်နေတယ် သိလား "
" မောင်က ကလေးလားကွာ "
မိုးစက် မောင်မျက်နာလေးကို ဆွဲယူရင်း ပါးကိုနမ်းလိုက်သည်။
" မောင်က ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး အဲတာကြောင့်လဲ ဒီလိုမျိုး တွေးပြီးကြောက်နေရတာ "
သူ့ခါးမှာ ဖက်ထားတဲ့ မောင်ရဲ့ဘယ်ဘက်လက်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူရဲ့ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ တစ်ထပ်တည်းကျစေလိုက်သည်။ တန်ဖိုးကြီး ဆင်တူလက်စွပ်တစ်စုံက လက်ချောင်းတွေမှာ ထင်ပေါ်လွန်းနေသည်။
" ဒီမှာကြည့် ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး သေတဲ့အထိ အတူတူနေရမယ်ဆိုတဲ့ သက်သေလေး ငါကိုယ်တိုင်လဲ မောင်အနားက မထွက်သွားပါဘူး ဘာတွေစိတ်မချဖြစ်နေတာလဲ တစ်််ခုခု ငါမသိတာများရှိနေသေးတာလား "
မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး သူ့ဘက်လှည့်ပြီး မေးလာသည်။
" မဟုတ်တာ မောင်မှာ လျှို့ဝှက်ချက်ဆိုတာ မရှိပါဘူး "
" မောင်သာ ငါကို ချစ်တယ်ဆိုရင်လေ ဘာတွေပဲဖြစ်ဖြစ် မောင်အနားက မထွက်သွားပါဘူး "
" မောင်လဲ မိုးကိုချစ်တယ် အရမ်းချစ်တယ် "
သူတိုစကားဝိုင်းလေးက လေထဲမှာပဲ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ဆော့နေတဲ့ ကလေးတွေကိုကြည့်ပြီး မိုးစက် မောင်ရင်ခွင်ထဲ မှီချလိုက်ပြန်သည်။
YOU ARE READING
မောင် ပိုင်ဆိုင်မှု [ COMPLETE ]
Science FictionCrd_Cover_from_Pinterest မင်းလက်ခံသည်ဖြစ်စေ လက်မခံသည်ဖြစ်စေ မင်းကမောင်ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်လာမှာပဲ မင်းဒဿမောင် လောကကြီးကိုတောင် ပြောင်းပြန်လှန်နိုင်တဲ့မင်းကို ငါက လွန်ဆန်နိုင်မှာတဲ့လား ...