..
..
..මොනාදෝ නොතේරෙන වචන හුගක් කියලා වෙද මහත්තයා යන්න යද්දි...අප්පච්චි තාමත් වැහිලා ගිය කඩුල්ල දිහා බලන් හිටියේ තීනුව හරි පරිස්සමට ඒ අත් අස්සට තුරුලු කරන්....වචනෙන් නොකියන දාහක් දේ අප්පච්චිගේ කොහෙදෝ ඈතක රැඳුණු බැල්මෙන් ඇගවෙද්දි.....අහන්න ඕන උනත් කොතනින්ද පටන් ගන්නෙ කියන්න තීනුටවත් හිතාගන්න බැරි උනා...හේතුව නම් අහන්න ඕන දේ හිතන්නත් එයාට ඒ කිව්ව කිසි දෙයක් නොතේරුනු එකයි....ඒ නීසාම තීනු බෙල්ල උස්සලා අප්පච්චි දිහා බැලුවේ දැන්වත් ඔය ඈත බලන් හිටියා ඇති නේද අහන්න වගේ..ඉතින් ඉක්මනටම කොහෙදෝ ලෝකෙකින් මිදුණු අප්පච්චි එයාට දෙන්න පුළුවන් හොදම හිනාව දෙන ගමන් තීනුගෙ නහයට ඇබිත්තන් තට්ටුවක් දැම්මා.....
..සුදු මහත්තයා දැන්වත් ගිහින් ඇදුමක් මාරු කරගන්නකෝ..දැන් පැය කීයක්ද ම්ම්...
..ඇග හෝදන්නත් ඕනනේ..
..හරි ඇග හෝදගෙනත් එන්න...මං ඉන්නවනෙ ලොකූ ගාව..
..ඒ උනාට...
අප්පච්චිගේ පපුවට පිට හේත්තු කරන් හිටිය තීනු ඒ පමාවට අනිත් අතට හැරුනෙ සම්පූර්ණයෙන්ම අප්පච්චිට ගුලිවෙන විදිහට...මොකක්දෝ කතා ගොඩක් එක්ක ලොකු වෙලා තිබුනු ඒ ඇස්...එක ලග ඇහිපිය කීපයක් ගහන ගමන් මොනාදෝ කියන්න තනද්දි...පපුවෙ මැදක් වෙනකම් උස තිබුනු ධතාශ්ගේ චූටි වස්තුවගෙ කම්මුලකින් අප්පච්චි අත තිබ්බේ පිනි බිදුවකින්වත් නොතැලුනු මල්පෙත්තක් අල්ලන ගානට..
..මොනාද ඉතින් ඒ උනාට...
..බෑනේ..අනෙ යන්න බෑනේ..යන්න කිව්වට යන්න බෑනේ...
අප්පච්චි බලන් හිටියෙ නම් බෝල උනු ඇස් හංගන කතාව දැනගන්න උනත්....කතාව කියන පැත්තකට කරලා එයා අප්පච්චිගේ පපුව මැදට දහ් ගාලා ඔලුව ගහත්තේ ඒ කියන්න යන දේ කියන්න බැරි ගානට......
...මොකද සුදු මහත්තයෝ මේ..ම්ම්..
..ගියාම.....ඇග හෝදන්න ගියාම දතාස් නැගිට්ටොත්..නැගිටලා තීනුව හෙව්වොත්...යන්න බෑනේ...ඒ හින්දා යන්න බෑනේ...
..කොල්ලා නිදිනෙ සුදුමහත්තයා..දැන්ම නැගිටින්නෙ නෑ...බැරිවෙලා හරි නැගිට්ටොත් මං කියන්නම්කෝ සුදු මහත්තයා බලන් හිටියා කියලා ම්ම්..
YOU ARE READING
🍁නූශ්🍁(Zhanyi)✅
Fanfictionඅවසරද නිල් කටරොලු මලකට.... බොරලු පොලොවක සෙනෙහෙ පතන්නට...........