....
..
ඈත වැව් දිය කද සිපගෙන හමාන එන හුලගට ඉබේම බඩ ඉරිගු යායත් තාල තියන්න ගත්තේ එකිනෙකාට රහස් කොදුර කොදුර....කොයිතරම් ද කියලා ගනින්න බැරි තරු තොගයක් අහස් කුස පුරා විසිරිලා ගිහින් තියෙනකොට....ඒ තරු වියන දිහාම බලන් එකිනෙකාට තුරුලු වෙලා හිටියෙම හැමාතින්ම එයාලටම විතරක් අයිති උනු ආදරවන්තයො දෙන්නෙක්....නෑ ඊටත් වඩා පැහැදිලිව කියනවා නම් විවාහක තරුනයෝ දෙන්නෙක්......
පොරෝනය අස්සට ගුලි වීගෙනම තීනු බෙල්ල ඇල කරලා ධතාශ් දිහා බැලුවේ තප්පරෙකටවත් ඈත් නොවීම......කොහොමද ඉතින් එහෙම ඈත් වෙන්න හිතෙන්නෙවත්....කොහොමද ඒ උනුහුම් පපුවෙන් ඈත්වීමක් ගැන මවාගන්නෙවත්.....
...දැන් අපි මොකද කරන්නෙ දතාස්..
...කරන්න තියෙන දේ ....වෙන මොනාද..
..ඒ උනාට ඉතින් ..ම්හ්...
..අපි මුලින්ම අප්පච්චිලා එක්ක කතා කරලා ඉමුකෝ වස්තුව ම්ම්...පොඩීත් දැන් කැම්පස්නේ....අප්පච්චි අකමැති වෙන එකක් නෑ කොලබ එන්න....අම්මා තමා චුරු චුරු ගාන්න ඉන්නේ...
..එහෙනම් අපි මෙහෙ නතර වෙමුකෝ..
..තේරුම් ගන්නකෝ වස්තුව ....මටත් ආසයි අම්මා අප්පච්චි එක්ක මෙහෙ ඉන්න තිබුනා නම්....ඒත් මගෙ හැමදේම තියෙන්නෙ එහෙනේ...හේන කොටාගෙන හරි මගෙ වස්තුව එක්ක මෙහෙටම වෙලා ඉන්න තිබුනා කැම්පස් යන කෙල්ලො දෙන්නෙකුයි ස්කෝලේ යන පොඩි උන් දෙන්නෙකුයි හිටියෙ නැත්නම් ....එයාලා ගැනත් බලන්න ඕනනේ....
..එහෙනම් අපි එයාලව එහෙට ගමු...
..ඒක තමා මන් කියන්නෙ බලමු කියලා...අකමැති උනත් අපිට බෑනේ බලෙන් ගෙන්නගන්න ම්ම්ම්..
ධතාශ්ගෙ පපුව මැදින් අත තද කරන් තීනු තව තවත් ගුලි උනා...එක පැත්තකින් විතරක් නිරාවරණය උනු පැලට හමන් එන රෑ හුලග නම් පුදුම තරම් අකීකරු වෙනකොට කොයිතරම් ගෙදර යන් කිව්වත් තිනු කරපු එකම දේ ධතාශ්ට ගුලි උනු එක විතරක් උනා....
...අප්පච්චිලා ආවත් නාවත් ඔයා කරන්නම ඕන දෙයක් තියෙනවා දතාස්....
أنت تقرأ
🍁නූශ්🍁(Zhanyi)✅
أدب الهواةඅවසරද නිල් කටරොලු මලකට.... බොරලු පොලොවක සෙනෙහෙ පතන්නට...........