..
..
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...අප්පච්චි..
..ආහ් උබටත් මේ නාකි මිනිහව මතක් උනා එහෙනම් ...
..අප්පච්චි දන්නවනේ මෙහෙ කරන්න තියන වැඩ කන්දරාව ගැන...අමතක වෙලා නෙවේ...මතක් උනත් කෝල් එකක් ගන්න විදිහක් නෑ..
..කාරි නෑ කාරි නෑ...උබලා කොහොමහරි මෙව්වා අහවරක් කරගන්නවා නම් එච්චරයි ...
අට පහුවෙනවත් එක්කම වලව්වක ආකෘතියට හදපු....පිටතින් වලව්වක් ඒත්...ඇතුලතින් තවත් එක නිවසක් පමනක් උනු මානය,ආඩම්බරකම ගෑවිලාවත් නැති බිත්ති හතරක් ඇතුලෙ ඉදන් ස්කෝල සීයා පුරුදු විදිහට හඩ උස් කලා...දිනේශ්,තූර්්යා එක්ක එකතු වෙලා අරන් දුන්නු ස්මාර්ට් ෆෝන් එකෙන් කෝල් ගන්න..කෝල් ආන්සර් කරනවට වඩා වැඩක් කරගන්න නොදන්න ස්කෝල සීයා තමන්ගෙ බැනගෙන් කෝල් එක ආවත් හරි කලෙ සද්දෙට කතා කරන්න ගත්තු එක....
දිනේශ් කියන දේ පැහැදිලිව ඇහුනා උනත්...තමන් කියන දේ තමන්ටම ඇහෙන්නෙ නැති ගානට වියපත් මනුස්සයා බීරෙක්ට කතා කරන ගානට ෆෝන් එක කනෙන් තියන් හඩ උස් කරද්දි...කෑමමේසෙ අස් කරන ගමන් හිටිය සුජාත් එබිලා බැලුවා...ඒ උනත් එබිලා බැලුව එකට සම්පූර්ණයෙන්ම වැරදිකාරි සුජා ගානට දාලා ස්කෝල සීයා ඇස් කොනින් රැව්වෙ එයාට එන කෝල් ගැන කේලම් හොයන්න එනවට..උස් හඩින්ම ආයෙමත් ඇහෙන්නෙ නෑ සිග්නල් නෑ කියලා කියන ගමන් ස්කෝල සීයා ස්තෝප්පුවට ගිහින් සුපුරුදු විදිහට එයාගෙම ලී පුටුවේ හාන්සි වෙලා සනිපෙට දෙපැත්තෙන් අත් තියලා හේත්තු උනා.....
සුජාගෙන් බේරෙන්න ස්තෝප්පුවට ආවට වැඩකුත් නෑ...කනේ තිබ්බ ගානට කෝල් එකේ කියන ඒවා සුජාට ඇහෙනවා........ඒක ඉතින් වියපත් පරම්පරාවටම අයිති කෝල් එකක් එනකොට හඩ උස් කිරීමේ අමුතුම සම්ප්රදායක්...
..හ්ම්...පටන් ගත්තු දේවල් ඉවර කරන්නම එපැයි අප්පච්චි ...කෝ පුතා....තාම තීර්ථගෙ ගෙදරද ඉන්නේ...ඔහෙ එන්න අදහසක් නැද්ද...
YOU ARE READING
🍁නූශ්🍁(Zhanyi)✅
Fanfictionඅවසරද නිල් කටරොලු මලකට.... බොරලු පොලොවක සෙනෙහෙ පතන්නට...........