..
..
..
..තමුන් දන්නවද තමුන් මේ කරපු දේ බරපතලකම...
............
..කතා කරනවා තීර්ථ..!මන් තමුන්ගෙන් මේ අහන්නේ...
ධතාශ් ඇස්....ඒවා හැගීම් විරහිතව කැරකුනේ දිනේශ්ගෙ පැත්තට.....
..මන් දන්නවා...
..දන්නවා නම් තමුන්...!!...
..ශ්...............සද්ද එපා...පේනවනේ...අමාරුවෙන් නිදි කරගත්තේ...
ධතාශ්ගෙ අතක්...එයාගෙ පපුව මැදින් තදට ගුලිවෙලා කමිසෙ මිරිකන් අල්ලන් හිටිය ඒ චූටි අත උඩින් තද උනේ පරිස්සමට......චූටි වස්තුව නින්දෙන්ම උනත් ගලවගන්න බැරි තරමට ඒ කමිසෙ අල්ලන් හිටියෙ කොහොමද.ඒ හා සමානව එයාගෙ පපුවෙ පැත්තකට තද උනු ඔලුව වැටෙන්න නොදී ධතාශ් අල්ලන් හිටියෙත් ගැලවිලා යන්නෙ නැති වෙන්න...
දිනේශ් ඇවිදිනවා...එහෙටත් මෙහෙටත්.....හරි කලබලෙන් ඇවිදිනවා....තූර්යාට වෙන් උනු රෝහල් කාමරය ඉස්සරහා පුටු පේලියේ වාඩිවෙලා හිටිය ධතාශ්ගෙ ලගින් හරි කලබලෙන් මොනවදෝ කියාගන්න බැරිව එයා ඇවිදිනවා...
..දන්නවද මේ කරපු දේ බරපතලකම ...
දිනේශ්ගෙන්ද...නෑ ඒ ප්රශ්නේ ධතාශ්ගෙන්....තාත්තෙක් ඉස්සරහම බයක් සැකක් නැතුව දරුවව තුරුල් කරන් ඉන්න ධතාශ්ගෙන්...
දිනේශ්ගෙ කකුල් නතර උනා...ධතාශ්ගෙන් පිට උනු වචන එක්ක එයා එතනම නතර උනා....ඒත් ධතාශ්ගෙ හැගීම් විරහිත බැල්ම...ඒක එහෙම්මමයි....
..සීනීබෝල කතා කියලා රවට්ටන්න මේ ඉන්නෙ පොඩි එකෙක් නෙවේ කියන්න කාටත් වඩා දිනේශ් මහත්තයා දන්නවා නේද...ම්....
.............
.. කොහෙදෝ ඈතක අතෑරලා දාලා අවුරුද්දකට පස්සෙ එක්ක යන්නම් එන්න කිව්ව කතාව ප්රශ්න නාහම පිලිගත්තේ මගෙ කොල්ලා මෝඩයෙක් නිසා නෙවේ කාටත් වඩා දිනේශ් මහත්තයව විස්වාස කරන නිසා....තාත්තා විදිහට එයාට කවදාවත් වැරැද්දක් කරන්නෑ කියලා හිතේ තිබ්බ නිසා....හිතන්න එපා සීයා හිටිය පලියට අලුත් යාලුවෝ හිටිය පලියට...කෝල් කරන වාරයක් ගානේ මන් හොදින් ඉන්නවා කිව්ව පලියට මගෙ කොල්ලා සතුටින් කියලා...මූනිච්චාවට හිනා උනාට...මගෙ අස්සෙම දැවටුනාට අඩුම ගානේ මන්වත් දන්නෑ රැයවල් කීයක් ගෙදර මතක් වෙලා මේ කොල්ලා අඩනවා ඇද්ද කියලා....ඔය දෙන්නට එයාව එහෙ ගෙනත් දාන්න මොනවගේ හේතු ඇද්ද හිතනවද කියලා...
YOU ARE READING
🍁නූශ්🍁(Zhanyi)✅
Fanfictionඅවසරද නිල් කටරොලු මලකට.... බොරලු පොලොවක සෙනෙහෙ පතන්නට...........