🍁නූශ්🍁(Zhanyi)✅

0130

*ඒක අමතක කරන්න...මන් හිතන්නේ ලංකාවෙන්ම හාල්මැස්සො දාලා ඉබුල් කිරිබත් කන්නෙ වේයන්ගොඩ මිනිස්සු විතරක් වෙන්න ඇති*
(හැබැයි වැඩියෙන්ම රස හාල්මැස්සො එක..පැනිරසට නෙවේ සැරටනෙ හැපෙන්නේ)

.

.

.

.

.

"..ගෙට ගන්නකෝ හලෝ...මට බඩගීනීනේ...

..ආහ් ඔය මහත්තයට කාපුවා මදිවෙලාද තවත් බඩගීනි කියන්නේ...මෙහෙ මැරයන්ට කන්න දෙන්නෙ නෑ....ආපු දිහාවටම යන එකයි ඇත්තේ.."

.
.
.

"...මැරකම් කරන උන්ව ගේ ඇතුලට වද්දගන්න මගෙ ලෑස්තියක් නෑ...

..ඔය එක එක ගෙවල් මට ඕන්නෑ...මං යනවා මාමන්ඩිගෙ ගෙදර.....!!"

.
.
.

"දැන් කවුද කිව්වේ අපේ ගෙදර එක්ක යනවා කියලා...

..කවුරුත් කියන්නෙ මොකටද...මං යන්නෙ මට ඕන නිසා.....ඒ මගෙ ෆාදරින් ලෝ ගෙ ගෙදර..ඒ උනාට බය වෙන්න එපා හරිද....ඉන්න තැනක් නැත්නම් මං එයාට කියලා ඔයාට දොයියන්න තැනක් ඉල්ලලා දෙන්නම්..."

.
.
.

"...ඔය හැංගිලා ඉන්න කොලුවත් එලියට ආවා නම්.....හැංගුනාට වැඩක් නෑ ආරංචී සුදු මහත්තයගෙ හපන්කම්..."

.
.
.

"".....ම්ම්....සුදු මහත්තයට කැමති තරම් කාලයක් මෙහෙ ඉන්න....මට තව දරුවෙක් වැඩි නෑ...

..ඇත්තටම ...

..ඔව් ඇත්තටම තමා...

..ඔයා හරි හොදයි හලෝ.....""

     ධතාශ්ගෙ අතින් අල්ලන් තීනු අප්පච්චිගෙ ගෙදර නතර වෙන්න කියලා අත් දෙකත් එකට පටලන් ආව පලවෙනිම දවස....කොහොම කියලා අමතක වෙන්නද....විශාල් එක්ක ලොකු වලියකුත් දාගෙන ඇට්ටර කොල්ලා පොල්ලකුත් උස්සන් එයාගෙ බිත්තරේට අත තිබ්බ විශාල්ට නෙලලා අන්තිමට මදාවිකම් කරනවා කියලා සීයා අත්තා එක්කත් රන්ඩු කරගෙන 'මාමන්ඩිගෙ ගෙදර' ආව දවස.....ස්කෝලෙ යුනිෆෝර්ම් එකේ බොත්තම් ගලොගෙන මඩයි දූවිලියි නාගෙන මදාවි කොල්ලෝ දෙන්නා අත් අල්ලන් අප්පච්චිට උත්ත්තර බැන්ද දවස.....සීයා අත්‍තා පැන්නුවා කියලා චුට්ටක් නහයෙන් අඩලා...එයා කන්න දුන්නෙත් නෑ කියලා කදුලු පෙන්නලා අප්පච්චි එක්කත් හුරතල් උනු මොහොත.....මාමන්ඩිලා බෑනලා ඕන දෙයක් කරගත්තදෙන් කියලා ධතාශ් අන්තිමට දමලා ගහලා ගෙට ගියා වෙද්දි ස්තෝප්පුව ඉස්සරහා අප්පච්චියි තීනුයි ඉතුරු උනා......