Through all your phases (#3)

parte treinta y ocho

Varian's PoV

Ευτυχώς στο νοσοκομείο με κράτησαν μόνο ένα βράδυ προληπτικά και σήμερα μπορώ να βγω.

Η Seli έμεινε μαζί μου το βράδυ και κοιμήθηκε πάνω μου.

Οι υπόλοιποι έφυγαν χωρίς περαιτέρω δράματα.

-Δεν μου αρέσει το σημερινό.

Λέω όσο η Seli μαζεύει τα πράγματα μας μέσα σε μια τσάντα.

-Ποιο σημερινό;

Ρωτάει μπερδεμένη.

-Η αποστολή στο κλαμπ.

Απαντάω και κάνω κρακ τον λαιμό μου μπας και εκτονώσω λίγη νευρικότητα.

-Ηρέμησε και εχε μου εμπιστοσύνη ξέρω άμυνα.

Απάντησε αδιάφορα.

Ξεφυσάω και γνέφω θετικά.

-Θα γυρίσουμε με ταξί στην έπαυλη;

Ρωτάω και σηκώνομαι όρθιος.

Με κοιτάει με σηκωμένο φρύδι.

-Προφανώς και όχι. Με το νοικιάρικο θα πάμε.

Αυτό πάλι που το πας.

Με τόσα ταξίδια κάθε τρεις και λίγο πρέπει να νοικιάζουμε ξένα οχήματα.

Θέλω πίσω το αμάξι μου και την μηχανή μου.

Mercedes και τα δυο εννοείται.

Μπορεί να μην έχω συλλογή από αμάξια όπως η Seli αλλά δεν είμαι λιγότερο ψώνιο για τα μωρά μου.

-Πότε θα γυρίσουμε Ισπανία ξέρουμε;

Ρωτάω ανυπόμονα.

Γελάει και με κοιτάει τρυφερά.

-Σου έλειψε το σπίτι σου ε;

Ρωτάει περίεργη.

Ανασηκώνω τους ώμους μου.

-Όχι ιδιαίτερα απλά δεν γουστάρω την Ιταλία.

Απαντάω ειλικρινά.

Γνέφει θετικά.

-Νομίζω κανείς μας δεν γουστάρει ιδιαίτερα εκτός από τα δίδυμα.

Δηλώνει και τεντώνω τα χέρια μου για να την φτάσω.

Την βάζω στην αγκαλιά μου και δεν αντίστεκεται, τυλίγει τα χέρια της γύρω από την μέση μου.

-Ουαου!

Ακούγεται μια έκπληκτη φωνή από πίσω μας.

Γυρνάμε και οι δυο ενοχλημένοι να κοιτάξουμε μια έκπληκτη Περσεφόνη να κοντοστέκεται στην πόρτα.