Through all your phases (#3)

parte cincuenta y dos

Selini's PoV

Είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και χαζεύω τον Varian που δουλεύει στο λαπτοπ του.

Είναι αφοσιωμένος εδώ και τρεις ώρες.

Έχει μια σοβαρή έκφραση που τον κάνει τόσο χαριτωμένο.

Φοράει μέχρι και τα γυαλιά του.

Σημειωτέον ότι δεν τα φοράει ποτέ.

Παίζει κανένας να μην ξέρει ότι φοράει γυαλιά εκτός από μένα.

Με το ένα χέρι του πληκτρολογεί στο λαπτοπ και το άλλο το έχει ακουμπήσει πάνω στο στομάχι μου με αποτέλεσμα εγώ να το αγκαλιάζω και να παίζω με τα χνουδάκια του.

Τα λατρεύω αυτά τα χνουδάκια.

Εφόσον είναι ξανθός δεν έχει έντονες τρίχες και είναι σχεδόν γεμάτος με αυτά τα μικρά ξανθά χνουδάκια.

Εντάξει εκτός από τις περιοχές που ξυρίζεται οκευ.

Είναι τόσο όμορφος.

Μπορώ να τον κοιτάω για ώρες χωρίς να βαριέμαι.

Ξαφνικά η πόρτα του δωματίου χτυπάει.

Αναστενάζω αγανακτισμένη και σηκώνομαι για να ανοίξω ενώ τεντώνομαι στην διαδρομή.

Ο Varian με κοιτάει με σηκωμένο φρύδι σαν να μην εγκρίνει το γεγονός ότι πάω να ανοίξω την πόρτα φορώντας μια δικιά του μπλούζα που μου φτάνει μέχρι τα γονατα χωρίς τίποτα άλλο από κάτω εκτός από το εσώρουχο μου.

Τον αγνοώ και ανοίγω την πόρτα.

Μπροστά μου στέκεται ο Tony και ο Mario.

Φαίνονται εκνευρισμένοι.

-Ο κόσμος παίρνει ένα τηλέφωνο πριν κάνει επίσκεψη κάπου.

Είπα ειρωνικά και έκανα στην άκρη να περάσουν.

Ο Varian σηκώθηκε να δει τι γινεται και μόλις είδε τους φίλους του σήκωσε ερωτηματικά τα φρύδια του.

-Τι νομίζεις ότι κάνεις Seli; Παίρνεις τον χακερ μου χωρίς να μου πεις τίποτα και περιμένεις όλα να είναι καλά;

Ρωτάει έξαλλος ο Tony.

-Όχι ποτέ δεν πίστεψα κάτι τέτοιο.

Απάντησα ειλικρινά και ξανά πλησίασα το κρεβάτι μας.

Κάθισα στην άκρη του κρεβατιού.

-Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να καθόμουν στην Ισπανία μετά από ότι έγινε.

Συνέχισα ψυχρά.

Πλέον ήμουν η αυταρχική σκροφα όχι το ερωτευμένη κοριτσάκι που παρατηρούσε με τις ώρες τον Var.