Through all your phases (#3)

parte veinta y ocho

Selini's PoV

Πονάει όλο μου το σώμα.

Αλλά είναι ο πιο ευχάριστος πόνος που έχω νιώσει ποτέ μου.

Ο Varian μπορεί να φαίνεται καλό παιδί, να είναι ήσυχος και ήρεμος αλλά στο κρεβάτι είναι το άλλο άκρο.

Λες και έχει ζωώδη ένστικτα.

Πρώτη φορά έχω τελειώσει τόσες φορές μέσα σε ένα βράδυ.

Περίμενα να είναι γλυκός και αργός.

Αλλά ήταν άγριος και γρήγορος.

Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι είναι τόσο απίστευτος.

Γυρνάω πάνω στα ζεστά σεντόνια και ανοίγω τα μάτια μου.

Το φως του ηλίου τρυπώνει από το κατεβασμένο πατζούρι.

Ο Var είναι ξύπνιος και παίζει με τα μαλλιά μου.

-Καλημέρα.

Μουρμούρισα και κούρνιασα πάνω του.

Είναι τόσο ζεστός.

Γαμώ ξανά κοιμήθηκα ένα ολόκληρο βράδυ.

Νιώθω ξεκούραστη.

Κάτι που συμβαίνει τόσο σπάνια.

-Καλημέρα μικρή.

Απαντάει με ένα κουρασμένο χαμόγελο.

Εμ βέβαια μετά από 4 γύρους πως να μην είναι κουρασμένος;

Αλλά μου κάνει εντύπωση που δεν κοιμάται ακόμα.

-Πως και ξύπνησες πρώτος;

Ρωτάω και τεντώνομαι πάνω του ακόμα.

Χαμογελάει ξανά.

-Έτυχε υποθέτω.

Απάντησε και έσκυψε να με φιλήσει.

Ανταπέδωσα και γύρισα περισσότερο πάνω του.

-Πρέπει να πάμε στην βάση.

Μουρμούρισα μέσα στο φιλί.

Τα χέρια του σφίγγουν στην μέση μου.

-Καλά θα πάμε.

Γκρίνιαξε.

Ανεβαίνω πάνω του και τότε θυμάμαι πως είμαστε γυμνοί ακόμα και οι δυο.

-Είσαι γκρινιάρης τα πρωινά ε;

Ρωτάω περιπαιχτικά και τον γαργαλάω στα πλευρά.

Γελάει και προσπαθεί να με κατεβάσει από πάνω του.

-Δεν είμαι γκρινιάρης αλλά όσο να πεις θα προτιμούσα να κάτσω στο κρεβάτι μαζί σου.