Through all your phases (#3)

parte cincuenta y cinco

Selini's PoV

Κάνω μια γουλιά από τον καφέ του Varian και κοιτάζω εξεταστικά όλους στο τραπέζι.

Είναι το πρωί της επόμενης ημέρας και όλα φαίνονται αρμονικά μέχρι τώρα.

Ο Varian χαϊδεύει το μπούτι μου κάτω από το τραπέζι και κάνει μια μπουκιά από την ομελέτα στο πιάτο του.

Κόβει ένα ακόμη κομμάτι από την ομελέτα και το φέρνει μπροστά στο στόμα μου.

Τρώω την μπουκιά αγνοώντας τα περίεργα βλέμματα του νονού μου και του θείου μου.

Ο μπαμπάς μου δεν τολμάει να κοιτάξει προς το μέρος μας.

-Είμαστε καλεσμένοι σε μια φιλανθρωπική δεξίωση στην Γαλλία.

Είπε ο Max σπάζοντας την σιωπή.

Άντε πάλι δεξιώσεις.

Ο Var σηκώνει τα φρύδια του.

-Φιλανθρωπική; Πως και έτσι;

Χαϊδεύω τον σβέρκο του.

-Αγάπη μου όταν λέμε φιλανθρωπική στην μαφία εννοούμε ξέπλυμα χρημάτων.

Μουρμούρισα και δεν σταμάτησα να τον χαϊδεύω.

Το πρόσωπο του χρωματίστηκε με κατανόηση και έγνεψε θετικά.

-Και η Ισπανία και η Αμερική;

Ρώτησε περίεργος ο Tony.

-Ναι είναι μαζεμένες πολλές μαφίες, όποτε πρέπει να είμαστε σε κατάσταση εγρήγορσης.

Απάντησε ο Apollo.

-Και ποσό θα πρέπει να μείνουμε;

Ρωτάει ενθουσιασμένη η Περσεφόνη.

Μόνο αυτή ενθουσιάζεται.

-Όχι πολύ ίσα ίσα για την δεξίωση πάμε.

Της απάντησε ο Max.

Ποσό βαριέμαι να πρέπει να αντιμετωπίσω πάλι ανθρώπους.

Ευτυχώς θα έχω τον Var.

Και πλέον δεν κρυβόμαστε.

~

Κοιτάω έξω από το παράθυρο του ξενοδοχείου και χαζεύω την θέα του νυχτερινού Παρισιού.

Σε μια ώρα πρέπει να είμαστε στην γαμημένη δεξίωση.

Νιωθω τα χέρια του να τυλίγονται γύρω μου όπως με αγκαλιάζει από πίσω.

Τον σφίγγω πάνω μου και εξακολουθώ να χαζεύω την θέα.

Ξεφυσάει δυνατά και φιλάει το κεφάλι μου.