Through all your phases (#3)

parte sesenta y cinco

Selini's PoV

Είμαστε έξω από το γραφείο της γυναικολόγου και περιμένουμε την σειρά μας.

Ο Varian λάμπει από την κορυφή έως τα νύχια.

Προφανώς δεν του λέω τις ανησυχίες μου για όταν χτυπήθηκα στον ώμο γιατί θα του το κάνω ακόμα χειρότερο.

Και δεν σκοπεύω να χαλάσω την χαρά του.

Ίσα ίσα θέλω να την διατηρήσω για πάντα.

-Τι λες να είναι κορίτσι ή αγόρι;

Με ρωτάει περίεργος.

Γελάω και ανασηκώνω τους ώμους μου.

-Σε νοιάζει;

Ρωτάω και στηρίζω το κεφάλι μου στον ώμο του.

-Όχι καθόλου. Απλά έχω περιέργεια.

Απάντησε και δεν σταμάτησε να χαϊδεύει την κοιλιά μου.

Πρακτικά δεν υπάρχει διαφορά με πριν.

Είναι πολύ νωρίς ακόμα.

-Αγόρι θα είναι.

Απάντησα και ξεκίνησα να παίζω με το χέρι του.

-Πολύ σίγουρη σε βρίσκω.

Είπε γελώντας.

-Μην γελάσεις.

Μουρμούρισα και με κοίταξε με μεγάλα μάτια.

-Τον είδα στο όνειρο μου.

Ψιθύρισα και ένιωσα το πρόσωπο μου να καίγεται.

Μου ακούγεται τόσο γελοίο όταν το λέω δυνατά.

-Το μωρό;

Με ρωτάει με ενδιαφέρον.

Γνέφω θετικά.

-Όλους μας.

Μουρμούρισα και χαμογέλασα.

-Πως έμοιαζε;

Ρωτάει ανυπόμονος.

Γελάω και απαντάω.

-Ήταν κατάξανθο με μπλε μάτια και σου έμοιαζε παρα πολύ.

Με κοιτάει με σηκωμένο φρύδι.

-Με φώτισες, στην περίπτωση που το ξεχνάς είμαστε και οι δυο ξανθοί με μπλε μάτια αυτό δεν βοηθάει στην περιγραφή.

Γελάω και τον χτυπάω απαλά στον ώμο.

-Η κυρια Sazon να περάσει σε δυο λεπτά.

Ακούγεται η γιατρός μέσα από το γραφείο και ετοιμάζομαι για να σηκωθώ.

Ο Varian έχει μια έκφραση δυσαρέστησης στο πρόσωπο του.