Through all your phases (#3)

parte cuarenta y ocho

Selini's PoV

Ο διάδρομος των γραφείων της αμερικανικής μαφίας είναι ατελείωτος.

Και το γεγονός ότι ο Varian δίπλα μου τρέμει σαν το ψάρι το κάνει ακόμα χειρότερο.

Πιάνω το χέρι του και το σφίγγω.

-Var ηρέμησε θα πάθεις τίποτα.

Μουρμουράω έχοντας μια αυστηρή έκφραση αλλά χαμηλώνω την οξύτητα της φωνής μου.

Ξέρει ότι δεν έχω αυτήν την έκφραση για αυτόν.

Έχει μια βδομάδα που ο Varian βγήκε από το νοσοκομείο και όπως ήταν φυσικό κανένας μας δεν πάτησε στην βάση.

Χθες το βράδυ πετάξαμε για Αμερική.

Και σήμερα πηγαίνουμε στο Max.

Δεν θέλω να χώσω τον Var στην μαφία του αλλά πρέπει να ξέρει για μας ώστε να μην έχουμε απρόβλεπτα στο μέλλον.

-Αν ο Alex με έστειλε στο νοσοκομείο ο Max θα με στείλει κατευθείαν στο νεκροταφείο.

Απάντησε προσπαθώντας να παρει βαθιά ανάσα.

-Πιστεύεις πως υπάρχει περίπτωση να το επιτρέψω αυτό;

Ρωτάω χωρίς να αφήνω το χέρι του.

Σφίγγει το χέρι μου σε σημείο που πονάει αλλά τον αφήνω.

Είναι λογικό να φοβάται.

Mí dío τι οικογένεια είναι αυτή που έχω;

Οι σωματοφύλακες που υπάρχουν στο κτίριο μας κοιτάνε περίεργα αλλά δεν τολμούν να πουν κάτι.

Ξέρουν ποια είμαι.

Και για να έχω τον Var δίπλα μου ξέρουν ότι δεν πρέπει να μπλέξουν μαζί του.

Φτάνουμε έξω από το γραφείο του νονού.

-Προλαβαίνω να φύγω.

Ψιθυρίζει όταν χτυπάω την πόρτα.

Του σφίγγω το χέρι και όταν ακουστεί η φωνή του νονού μου απο μέσα που δίνει έγκριση να περάσουμε ο Var προσπαθεί χωρίς αποτέλεσμα να ελευθερωθεί από το κράτημα μου.

Ανοίγω την πόρτα και κυριολεκτικά τον σέρνω μαζί μου.

Ο νονός κάθεται στο γραφείο του κρατάει ενα αναμμένο πούρο και μας κοιτάει με περιέργεια.

-Selini.

Λεει και με κοιτάει χαμογελαστός.

Ύστερα γυρνάει στον Varian.

-Χάκερ.

Απαντάει αδιάφορα.

Ψυχραιμία Seli.