Through all your phases (#3)

parte cincuenta y ocho

Selini's PoV

Ο αδερφός μου με κοιτάει με ένα τόσο περίεργο βλέμμα.

Βρισκόμαστε στο σπίτι των γονιών μου.

Ο Varian είναι με τον Tony και τον Mario.

Απαίτησα να μου στέλνει μήνυμα πως είναι καλά και δεν απειλείται η σωματική του ακεραιότητα κάθε μισή ώρα.

Μπορεί να ακούγομαι ψυχωτική αλλά δεν με νοιάζει.

Προέχει να ξέρω ότι είναι καλά.

Και ευτυχώς για μένα δεν αρνήθηκε ούτε φρικαρε.

Γέλασε και είπε πως θα το κάνει.

Για κάποιον περίεργο λόγο ο Varian καταφέρνει πάντα να με αποδέχεται τόσο ολοκληρωτικά.

Καθόμαστε στο μεγάλο σαλόνι εγώ με τον αδερφό μου και τους γονείς μου.

Πάντα προσπαθούσαμε να λύνουμε τα προβλήματα μας κάπως έτσι, με μια οικογενειακή συνάντηση αλλά πλέον δεν ξέρω αν θα είναι αρκετό.

-Ανέλαβες την Αμερική χωρίς εμένα.

Μουρμούρισε ο Adam.

Ρόλαρα τα μάτια μου.

-Δεν ανέλαβα τίποτα Adam απλά κατέφυγα εκεί κι είμαι στο πλάι του Max. Κάποια μέρα θα αναλάβω. Κάποια μέρα θα αναλάβουμε.

Από μικροί που ήμασταν ο Max είχε αποφασίσει ότι η μαφία του θα πήγαινε πάνω μου.

Αλλά εφόσον είμαστε δίδυμα όλοι θέλαν να αναλάβουμε μαζί.

Παλιότερα μου φαινόταν λογικό.

Πλέον νιωθω πως δεν θα καταφέρουμε να συνεργαστούμε αρμονικά με τον αδερφό μου.

Όχι γιατί θέλω να του αρπάξω την εξουσία.

Αλλά γιατί είμαστε ταγμένοι άλλου ο καθένας μας.

-Δεν μου φαίνεται τόσο απλό. Εσυ βρίσκεσαι στην Αμερική από τώρα και εγώ απλά θα πεταχτώ μια μέρα σαν την τσόντα να αναλάβω;

Ρώτησε έντονα.

-Ας ερχόσουν και εσυ Adam.

Απάντησα πίσω αδιάφορα.

-Ναι δεν διευκρίνισες ακριβώς ότι φεύγεις Αμερική.

Αντί γύρισε.

-Θες να σου υπενθυμίσω κάτω από ποιες συνθήκες έφυγα για Αμερική;

Είπα θυμωμένα.

-Βάζεις τον χακεράκο πάνω από τον δεσμό μας!

Είπε πεισμωμενα.