parte treinta y nueve

608 33 7
                                    

Varian's PoV

Είμαστε μέσα στην μεγάλη μπανιέρα στο δωμάτιο μου με την μικρή εδώ και ένα τέταρτο.

Το νερό εξακολουθεί να καίει όσο σαπουνίζω την πλάτη της.

Στην αρχή έτρεμε αλλά πλέον έχει ηρεμήσει.

Δεν μιλάει καθόλου αλλά δεν τραβιέται όσο την ακουμπάω.

Δεν ρωτάω καν αν θα κοιμηθεί μαζί μου το βράδυ.

Αυτό είναι δεδομένο.

Αρχίζω και μουρμουράω χωρίς φωνή ένα μικρό τραγούδι αυθόρμητα για να σπάσω την εκκωφαντική ησυχία μέσα στο κεφάλι μου.

Η Selini γέρνει πάνω μου και γυρνάει απαλά τον λαιμό της για να με κοιτάξει.

Σταματάω και ανοίγω το στόμα μου να ρωτήσω τι έγινε.

Πριν προλάβω λεει.

-Συνέχισε μην σταματάς.

Η φωνή της ήταν τόσο ήσυχη και απαλή που θα νόμιζα ότι δεν ανήκε στην Seli.

Συνεχίζω την ήσυχη μελωδία και χαϊδεύω το πρόσωπο της.

Το βλέμμα της είναι απαλό και τρυφερό.

Λατρέυω να την πιάνω σε τέτοιες μικρές ιδιαίτερες στιγμές όταν είμαστε μόνο οι δυο μας.

Συνήθως είναι ψυχρή αλλά δεν με ενοχλεί.

Ειλικρινά ξέρω πως έτσι είναι απλά ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα πράγματα γύρω της αλλά όχι ο τρόπος που νιώθει.

Είναι τόσο όμορφη που το στήθος μου σφίγγεται και μόνο στην σκέψη.

Για λίγο ακόμα σιγοτραγουδάω.

Όταν αρχίζω και καταλαβαίνω πως το νερό κρυώνει σηκώνομαι και τραβάω μαζί μου και την Seli.

Δεν φέρνει αντιρρήσεις.

Γραπώνεται πάνω μου και κάνει ότι της πω.

Παρα πολύ σπάνιο για την μικρή.

Με μια πετσέτα στεγνώνω πρώτα το σώμα της και ύστερα το δικό μου.

Με μια άλλη τραβάω την περισσότερη υγρασία των μαλλιών της.

Παίρνω την βούρτσα μαζί μου και μας μεταφέρω στο δωμάτιο.

Ευτυχώς το δωμάτιο είναι αρκετά ζεστό και δεν θα χρειαστεί να φορέσουμε ρούχα.

Την βάζω να κάτσει πάνω στο κρεβάτι και κάθομαι από πίσω της.

Με αργές και απαλές κινήσεις αρχίζω να βουρτσίζω τα μακριά κατάξανθα μαλλιά της.

Είναι τόσο αστείο ότι έχουμε τόσο παρόμοια χαρακτηριστικά αλλά δεν μοιάζουμε καθόλου.

Through all your phases (#3)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang