Through all your phases (#3)

parte doce

Varian's PoV

-Θα βγούμε το βράδυ να γνωρίσουμε την βραδινή ζωή της Ιταλίας;

Ρώτησα τα ζευγάρια της παρέας αλλά όλοι με κοίταξαν έτοιμοι να με κοπανήσουν.

Πίνουμε καφέ στην καφετέρια του ξενοδοχείου.

Περιμένουμε την πριγκίπισσα να ξυπνήσει από τον υπνάκο της.

Κακομαθημένο.

Κυρία κοιμάται όπου θέλει.

Αλλά ήταν τόσο όμορφη.

Μαγική.

-Να βγούμε γιατί όχι.

Απάντησε ο Tony και έκανε μια τζούρα από το τσιγάρο της Περσεφόνης.

-Μα φανταστώ θα περιμένουμε και την πριγκίπισσα να ξυπνήσει;

Ρώτησα ρητορικά.

-Πω ναι ρε μαλάκα αρχηγός η Selini, κουράστηκε και έγειρε να κοιμηθεί, την ζωή της να είχα.

Σχολίασε ο Άδης.

Γέλασα και εγώ και ο Mario μαζί.

Ο Tony φάνηκε να σοβαρεύει και η Περσεφόνη θύμωσε.

-Μην μιλάτε έτσι μαλακισμένοι.

Είπε επιθετικά η Περς.

-Φίο ηρέμησε δεν την κράξαμε.

Της είπε ο αδερφός της.

-Έχει σοβαρό θέμα με αϋπνίες από μικρή, μπορεί να έχει να κοιμηθεί μέρες και απλά όταν ο οργανισμός της δεν αντέχει άλλο απλά καταρρέει.

Συμπλήρωσε ο Tony.

Γαμώτο.

Τώρα νιώθω σκατά που σκέφτηκα έτσι για αυτήν.

Με κάνει να την βλέπω ακόμα πιο μικρή και εύθραυστη.

Μόνο που δεν είναι εύθραυστη.

-Πάσο.

Είπε παραιτημένος ο Άδης.

-Και για να σου απαντήσω Var ναι θα την περιμένουμε.

Απάντησε με ψυχραιμία ο Tony.

-Εννοείται πως θα την περιμέναμε Tony , μέλος της ομάδας μας είναι, πλάκα έκανα.

Απάντησα λυπημένος.

Ξαφνικά νιώθω ένα μικρό χεράκι πάνω στον ώμο μου να με σφίγγει.

Γυρνάω και βλέπω την Seli με σάρκα και οστά να στέκεται από πάνω μου.

-Να 'σαι καλά που με υπολογίζεις Var.

Είπε ήρεμη και κάθισε στον καναπέ δίπλα μου.

Πρώτη φορά την βλέπω τόσο ήρεμη.